Από την Ματίνα Παπαδάτου
Ονομάζομαι Ματίνα Παπαδάτου και είμαι 47χρόνων. Είμαι παντρεμένη και έχω δύο παιδιά που αγαπώ πολύ.
Πριν πέντε χρόνια έχασα τη δουλειά μου. Δεν αγχώθηκα τότε καθώς έλαβα μία γερή αποζημίωση. Χρησιμοποίησα την αποζημίωση σε κάποια μερεμέτια απαραίτητα για το σπίτι μας και σε γενικότερα έξοδα.
Η αποζημίωση τελείωσε και αναγκάστηκα να βγω στην αναζήτηση για δουλειά.
Έστειλα πολλά βιογραφικά σε διάφορες εταιρείες. Δε με φόβιζε ποτέ η δουλειά, θα μπορούσα να κάνω οτιδήποτε. Τα προσόντα μου όμως είναι «λίγα» για το χώρο εργασίας, ένα απολυτήριο Λυκείου και λίγα σπασμένα αγγλικά. Η ηλικία μου δε βοηθάει καθόλου. Απογοητεύτηκα, συνέχισα όμως να ψάχνω γιατί σαν οικογένεια είχαμε ανάγκη.
Μετά από έξι μήνες κατάφερα να βρω μία θέση, δυστυχώς όμως, με μικρότερο μισθό από την προηγούμενή μου δουλειά. Το ωράριο – επίσης – είναι αυξημένο. Δε δουλεύω πια οκτάωρο αλλά εννιάωρο και κάποιες φορές με φωνάζουν και τα Σάββατα. Η συμπεριφορά των εργοδοτών μου είναι λίγο σκληρή απέναντί μου. Δε συζητάνε το θέμα της άδειας, καθυστερούν το μισθό… βέβαια, μέχρι σήμερα, πάντα πληρωνόμαστε.
Αισθάνομαι άσχημα στη δουλειά μου και δεν περνάω καλά. Τη χρειάζομαι όμως! Χρειάζομαι τα χρήματα γιατί δεν είναι ωραίο να στερείς από τα παιδιά σου. Δε μιλάω για πολυτέλειες, ακριβά κινητά ή επώνυμα ρούχα. Μιλάω για ανάγκες που μπορεί να έχει ένα παιδί πέρα από το φαγητό, την εκπαίδευση και τη στέγαση. Να πάει μία βόλτα με τους φίλους του ή μία εκδρομή… πώς μπορείς να του στερήσεις κάτι τέτοιο;
Εγώ είμαι όμως παγιδευμένη. Ψάχνω να βρω αλλού δουλειά όμως είναι δύσκολο. Θα πρέπει να υποστώ την καταπίεση και την άσχημη ψυχολογία που μου δημιουργείται καθημερινά όταν πηγαίνω στη δουλειά. Ο άντρας μου και οι γονείς μου δε με καταλαβαίνουν. Μου τονίζουν πως «όλες οι δουλειές έτσι είναι» και να μην κάνω καμιά τρέλα. Κάποτε ήλπιζα στο μέλλον… τώρα φοβάμαι και για αυτό.
Η ερώτησή μου είναι «Πρέπει να κάνω εκπτώσεις στη ζωή μου;».
Δεν περιμένω να μου απαντήσετε.Έγραψα στο περιοδικό σας γιατί είδα πως δημοσιεύετε κείμενα αναγνωστών και ήθελα να μοιραστώ το πρόβλημά μου με άλλους ανθρώπους που δε με γνωρίζουν και δε θα μπορούν να μου κάνουν υποδείξεις.
Σας ευχαριστώ για τυχόν δημοσίευση του κειμένου μου.
* Στείλτε μας τα κείμενά σας προς δημοσίευση μαζί με το ονοματεπώνυμό σας στο reporter@umano.gr
Σχετικά άρθρα:
https://umano.gr/efxaristo-to-gio-mas-pou-mas-edeikse-to-dromo-tou/
https://umano.gr/pos-egina-sommelier-se-akrivo-estiatorio-tou-inomenou-vasileiou/
https://umano.gr/to-latremeno-mou-nisi-i-serifos/
https://umano.gr/h-lady-macbeth-einai-ola-ta-lefta/
Comments are closed.