Τι με αγχώνει όταν ξεκινάει το σχολείο;

«Τι με αγχώνει όταν ξεκινάει το σχολείο;» η αφήγηση μίας δεκαπεντάχρονης μαθήτριας που τελείωσε το Γυμνάσιο και πάει στο Λύκειο.

Από την Νικολέτα Πρεβένα

Έβλεπα το άγχος στα μάτια της δεκαπεντάχρονης Ελένης κάθε φορά που αναφερόμασταν με τη μητέρα της στην έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Τη ρώτησα γιατί είναι προβληματισμένη; Φυσικά, η ίδια το αρνήθηκε όμως επέμενα αρκετά. Όταν η μητέρα της απομακρύνθηκε για να μιλήσει στο τηλέφωνο, η μικρή σα χείμαρρος άρχισε να μου αφηγείται όλα όσα την αγχώνουν κάθε φορά που ξεκινάει το σχολείο.

Μία τόσο όμορφη αφήγηση δε γίνεται να μη τη δημοσιεύσεις. Αρχικά ζήτησα την άδεια από την ίδια και η απάντηση ήταν «δε με πειράζει αρκεί να μην αναφέρεις το όνομά μου» και στη συνέχεια από τη μητέρα της που μου έδωσε την απάντηση «τι τρέλες είναι αυτές τώρα;». Με τα πολλά κατάφερα να πείσω τη μητέρα να μου δώσει την άδεια.

«Τι με αγχώνει όταν ξεκινάει το σχολείο;»

Ελένη, 15 χρόνων

«Ναι, είμαι αγχωμένη για πολλά πράγματα. Κάθε φορά που τελειώνει το καλοκαίρι και έρχεται ο Σεπτέμβρης, αισθάνομαι ότι δε μπορώ να απολαύσω τίποτα γιατί έχω ένα «βάρος».

Το άγχος, αυτό, όπως το ονομάζεις, ξεκίνησε όταν οι δραστηριότητες μου, αγγλικά, γαλλικά, χορός, σε συνδυασμό με το διάβασμα για το σχολείο, δε μου άφηναν καθόλου ελεύθερο χρόνο και αισθανόμουν συνεχώς κουρασμένη. Πιέζω τον εαυτό μου για να είμαι καλή σε όλα και αυτό είναι πολύ δύσκολο. Επομένως είναι αυτονόητο να αισθάνομαι πίεση κάθε φορά που αρχίζει το σχολείο γιατί σημαίνει και την έναρξη του δύσκολου προγράμματος.

Φέτος έχω μία επιπρόσθετη πίεση γιατί πάω Λύκειο. Δε γνωρίζω πως θα είναι τα πράγματα εκεί και αν θα είμαι στο ίδιο τμήμα με τα παιδιά που κάνω παρέα. Αν τα μαθήματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα και σίγουρα θα ξεκινήσω τα φροντιστήρια πιο εντατικά γιατί θα πρέπει να περάσω στις πανελλήνιες.

Υπάρχει και μία πίεση ως προς την εμφάνιση γιατί μου αρέσει ένα αγόρι αλλά δε νομίζω ότι του αρέσω γιατί δε με προσέχει καθόλου. Η κολλητή μου μού είπε ότι πρέπει να αλλάξω και να γίνω πιο μοντέρνα. Τι σημαίνει αυτό, να γίνω πιο μοντέρνα; Και θα το δεχτεί η μητέρα μου αν της το πω;

Οι μεγαλύτεροι λένε πως περνάγανε πολύ ωραία στο σχολείο αλλά για εμένα είναι ένα άγχος. Αυτά αισθάνομαι, θα τα γράψεις όλα; Μόνο μην αναφέρεις το όνομά μου και το όνομα του αγοριού. Δε θέλω να το μάθει…»

Αυτά ήταν πάνω κάτω τα λόγια της Ελένης. Προβληματίστηκα ιδιαίτερα γιατί δε ξέρω πόσο παραγωγικό είναι το άγχος σε αυτές τις ευαίσθητες ηλικίες. Το νου σας στα παιδιά!