Μοναδικά αποφθέγματα και σπουδαία αποσπάσματα έργων του ξεχωριστού συγγραφέα Τζον Στάινμπεκ.

Από την Κωνσταντίνα Παππά

Νίκος Καζαντζάκης, πολύτιμα αποφθέγματα

Μπέρτολτ Μπρεχτ: Αποφθέγματα ενός πρωτοπόρου του θεάτρου

Ρήσεις και αποσπάσματα έργων του μοναδικού Μολιέρου

Ο Τζον Έρνστ Στάινμπεκ ήταν Αμερικανός συγγραφέας, γνωστός κυρίως μέσα από τα έργα του Τα Σταφύλια της Οργής (1939), Άνθρωποι και Ποντίκια (1937), Ανατολικά της Εδέμ (1952), Ο Δρόμος με τις Φάμπρικες (1945) κ.ά. Τα έργα του συχνά εξέταζαν θέματα σχετικά με την αδικία, την ανθρώπινη μοίρα και την καταπίεση.

Η θεματολογία στις δημιουργίες του Στάινμπεκ ακολουθεί δύο, κυρίως, κατευθύνσεις. Από τη μία, διαβάζουμε ιστορίες απλών, καθημερινών ανθρώπων, απόλυτα παραδομένων στις παρορμήσεις και τον αυθορμητισμό τους. Από την άλλη, αγαπημένη του θεματολογία – για την οποία και ξεχώρισε – είναι η πάλη των τάξεων. Ο αγώνας των ανθρώπων της εργατικής τάξης ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση. Η απελπισία των ξεριζωμένων. Ο συγγραφέας δεν παρεκκλίνει από αυτή του τη θεματολογία, δείχνοντας την ανησυχία και την αγωνία του για το μέλλον της ανθρωπότητας σε έναν κόσμο που αλλάζει δραματικά.

Ελάτε και εσείς στην παρέα μας στο Facebook, κάνοντας like στη σελίδα μας.

Τζον Στάινμπεκ, αποφθέγματα και αποσπάσματα έργων του

photo by Luiyo-flickr-httpscreativecommons.orglicensesby-sa2.0

Όλα τα σπουδαία και πολύτιμα πράγματα είναι μοναχικά.

Αναρωτιέμαι πόσους ανθρώπους κοίταξα στη ζωή μου χωρίς να τους δω ποτέ.

Είμαστε ζώα μοναχικά. Όλη μας τη ζωή παλεύουμε για λίγο λιγότερη μοναξιά. Και μια απ’ τις πανάρχαιες μεθόδους μας είναι να λέμε μια ιστορία, παρακαλώντας να βρεθεί ένας ακροατής που θα μας πει (και θα το πιστεύει): «Α, ναι, έτσι ακριβώς είναι, ή πάντως έτσι το αισθάνομαι κι εγώ».

Είναι τόσο πιο σκοτεινά όταν ένα φως σβήνει απ’ ό,τι θα ήταν αν δεν είχε λάμψει ποτέ.

Δεν είναι στη φύση μου να γουργουρίζω με ευγνωμοσύνη σαν ένα ικανοποιημένο και απολογητικό ποντίκι, αλλά να βρυχώμαι σαν λιοντάρι, περήφανος για τη δουλειά μου.

Αρέσεις στους ανθρώπους όταν είσαι κάτι, κατά προτίμηση αυτό που είναι οι ίδιοι.

Αναρωτιέμαι γιατί η πρόοδος μοιάζει τόσο πολύ με καταστροφή.

Και τώρα που δεν χρειάζεται πια να είσαι τέλειος, μπορείς να είσαι καλός.

Πάντα στα χρόνια της ξηρασίας οι άνθρωποι ξεχνούσαν τα πλούσια χρόνια, και στα χρόνια της βροχής ξεχνούσαν τα χρόνια της ξηρασίας. Πάντα έτσι γινόταν.

Ποιοι είναι αυτοί οι καταραμένοι κόκκινοι τέλος πάντων;
Καταραμένος κόκκινος είναι όποιος θέλει 30 σεντς όταν εγώ πληρώνω 25.

Το γεγονός της ιδιοκτησίας σε παγώνει για πάντα στο «Εγώ» και σε διώχνει για πάντα από το «Εμείς».

Ο άνθρωπος είναι το μόνο είδος αρπακτικού που στήνει μόνος του την παγίδα του, τη δολώνει, και μετά πέφτει μέσα σ’ αυτήν.
Τζον Στάινμπεκ, αποφθέγματα και αποσπάσματα έργων του
photo by Octubre CCC-flickr-httpscreativecommons.orgpublicdomainmark1.0

Καμιά φορά, ο άνθρωπος θέλει να είναι βλάκας, αν αυτό του επιτρέπει να κάνει πράγματα που η εξυπνάδα του το απαγορεύει.

Η Δυτική χώρα πανικοβλήθηκε όταν πλήθυναν οι μετανάστες πάνω στις δημοσιές. Όσοι είχαν περιουσία, φοβήθηκαν για την περιουσία τους. Άνθρωποι που δεν ήξεραν από πείνα, την έβλεπαν τώρα μέσα στα μάτια των πεινασμένων … Και όπως κάνει πάντα ο άνθρωπος πριν αρχίσει ένα πόλεμο, έπειθαν τον εαυτό τους πως αυτοί είναι καλοί και πως ο εισβολέας είναι κακός.

Κανένας δε θέλει συμβουλές, μόνο επιβεβαίωση.

Τόσα πολλά και αγαπημένα πράγματα είναι στοιβαγμένα στη σοφίτα του κόσμου, επειδή δεν τα θέλουμε τριγύρω μας και δεν τολμούμε να τα πετάξουμε.

Ένας άνθρωπος χωρίς λόγια είναι ένας άνθρωπος χωρίς σκέψη.

Μες στην ψυχή του λαού μεστώνουν και βαραίνουν τα σταφύλια της οργής, βαραίνουν για τον τρύγο.

Είναι μια χώρα λεύτερη…
Ε, για δοκίμασε να κάνεις χρήση της λευτεριάς σου. Είσαι λεύτερος, σου λέει ο άλλος, μόνο σαν σου βαστά η τσέπη σου να πλερώσεις τη λευτεριά σου.

Οι προθέσεις, καλές ή κακές, δεν είναι αρκετές.

Θα ήταν παράδοξο να μην καταλαβαίναμε τόσο του αγγέλους όσο και τους δαίμονες, μιας και τους επινοήσαμε.

Ένα τέτοιο έγκλημα ξεπερνά κάθε δημόσια καταγγελία. Μια τέτοια πίκρα είναι ανίκανα τα δάκρυα να τη συμβολίσουν. Όλες μας οι επιτυχίες καταρρέουν μπροστά σ’ αυτή μας την αποτυχία.

Comments are closed.