Η ταλαντούχα Σαλίνα Γαβαλά μας μιλάει για την παράσταση Όνειρα Γλυκά.
Η Σαλίνα Γαβαλά σπούδασε υποκριτική στο ΚΘΒΕ Κύπρου, θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υποκριτική κινηματογράφου στο NYFA, στο Λος Άντζελες. Ηθοποιός και τραγουδίστρια με μία λαμπρή καριέρα πίσω της, τολμάει ένα βήμα παραπάνω δημιουργώντας την πολύ ενδιαφέρουσα μουσική παράσταση, Όνειρα Γλυκά.
Umano: Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με την τέχνη, τι σε έκανε να την σκεφτείς σαν επάγγελμα;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να ασχοληθώ με την τέχνη. Συγκεκριμένα ήθελα να γίνω ηθοποιός. Όταν ήμουν παιδί ανέβαζα θεατρικά έργα και μ’ έβλεπε η γειτονιά. Δεν υπήρξε όμως συγκεκριμένη στιγμή που αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά. Υπήρχε από πάντα μέσα μου ως εσωτερική ανάγκη. Βοήθησε βέβαια και η μαμά που με έστειλε από πολύ νωρίς να κάνω μπαλέτο, μουσική και θέατρο. Όλη αυτή η ανάγκη έκφρασης μέσω της τέχνης, καλλιεργήθηκε και άνθισε.
Umano: Στα όνειρα που έκανες όταν ήσουν σε νεότερη ηλικία σχετικά με την τέχνη και εσένα, έβλεπες τον εαυτό σου όπως είσαι σήμερα; Πέτυχες τους στόχους σου;
Όλο και πλησιάζω… οι στόχοι βέβαια μετακινούνται, ψηλώνουν. Προσπαθώ να μεγαλώνουν και τα όνειρα μου μαζί με εμένα. Σίγουρα η παράσταση Όνειρα Γλυκά είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος και είναι όλα τα όνειρά μου μαζί.
Να γράφω, να παίζω, να τραγουδώ και να μπορώ με μια παράσταση να αλλάξω τον εαυτό μου αλλά και τον κόσμο προς το καλύτερο!
Umano: Έχεις σπουδάσει κινηματογράφο στο NYFA της Αμερικής. Αλήθεια, με τόσα ταλέντα που έχεις, πώς και δεν έμεινες εκεί;
Γιατί πάντα γυρνάμε σε ότι αγαπάμε να μισούμε.
Δεν λέω ότι δεν αγαπάω την Αθήνα. Έχω όμως μια περίπλοκη σχέση μαζί της που με πάει συνεχώς από το γοητεύομαι στο απογοητεύομαι και πίσω. Στην Αμερική θα ήθελα να είχα μείνει… μου ταίριαζε το Λος Άντζελες. Ήταν όμως μακριά από τους δικούς μου ανθρώπους και ήταν ένας βασικός παράγοντας για τον οποίο επέστρεψα. Πατρίδα μας είναι όπου είναι οι άνθρωποί μας.
Umano: Πώς σου φαίνεται η τέχνη στην εποχή μας; Πιστεύεις πώς έχει αρχίσει να χάνεται;
Δεν χάνεται ποτέ η τέχνη! Είναι ανάγκη, η τροφή της ψυχής και του μυαλού. Κάθε εποχή, βέβαια, υπάρχουν πράγματα που γίνονται χωρίς σεβασμό στο κοινό και με μόνο ζητούμενο την προβολή και την επιτυχία των δεκαπέντε λεπτών.
Οι πραγματικοί καλλιτέχνες όμως πάντα θα ψάχνουν την ουσία και θα φέρνουν την ισορροπία. Μέσα σε σκοτεινές εποχές πιο εύκολα διακρίνει κανείς το διαμάντι και το φως.
Umano: Ποια είναι τα καλλιτεχνικά σου ενδιαφέροντα;
Βλέπω παρά πολλές ταινίες. Αγαπώ τις γαλλικές κομεντί! Επίσης διαβάζω ποίηση γιατί με εμπνέει. Διαβάζω και βιβλία αυτοβελτίωσης και θετικής σκέψης γιατί προσπαθώ να γίνομαι πιο αισιόδοξη (χρειάζεται προσπάθεια τις εποχές που ζούμε). Από μουσική ακούω τελευταία lp στο repeat και Sivert Høyem, σταθερά και πάντα.
Umano: Ας έρθουμε στην πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση Όνειρα Γλυκά. Είναι η αυτοβιογραφία σου;
Έχει κάποια στοιχεία από μένα, έχω δανειστεί στιγμές μου και τις έχω μεταμορφώσει. Δε θα το έλεγα αυτοβιογραφία. Ο καθένας μπορεί να βρει κομμάτια του εαυτού του σ’ αυτό το έργο, είναι ένα κείμενο – οδηγός αισιοδοξίας!
Η υπόθεση έχει να κάνει με μια γυναίκα γύρω στα τριάντα που νιώθει το χρόνο να μετράει αντίστροφα.
Τα όνειρά της για προσωπική και επαγγελματική ευτυχία μένουν στάσιμα. Ακόμα την πληγώνουν τα λάθη της και κάπου στη μέση μιας μετακόμισης εμφανίζεται ο μελλοντικός της εαυτός για να την βοηθήσει να δει τα πράγματα πιο θετικά. Προσπαθεί να την συμφιλιώσει με τα λάθη του παρελθόντος και να αγαπήσει τον εαυτό της. Περισσότερο να επικεντρωθεί στις απλές στιγμές, στο τώρα, που είναι και το μυστικό για να νιώθει κανείς ευτυχισμένος.
Όλο αυτό το ταξίδι αυτογνωσίας γίνεται παράλληλα με κείμενο και τραγούδι και με τη συνοδεία ζωντανής ορχήστρας.
Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Αντώνης Λουδάρος. Τον μελλοντικό μου εαυτό υποδύεται η Ελπίδα και μαζί παίζουμε και τραγουδάμε τραγούδια που έχουν στιγματίσει τη ζωή μας. Τους έρωτες, τους χωρισμούς, τα όνειρά μας…
Umano: Πώς σου ήρθε η ιδέα για την συγκεκριμένη παράσταση;
Είχα την ανάγκη να βρω τον εαυτό μου. Ταυτόχρονα, ήθελα να δοκιμάσω να γράψω σαν άσκηση θετικής σκέψης ένα κείμενο που θα βοηθήσει αρχικά εμένα και έπειτα όποιον το διαβάσει ή το παρακολουθήσει. Να αγαπήσει τον εαυτό του όπως είναι αλλά και τους γύρω του. Ήθελα επίσης, από πάντα, να παντρέψω τα αγαπημένα μου τραγούδια με μια ιστορία και έτσι βγήκε αυτή η πρωτότυπη παράσταση.
Το βαφτίσαμε μιούζικαλ δωματίου και είναι ένα ταξίδι στον εαυτό μας, ένας οδηγός για να κατακτήσουμε την ουσιαστική ευτυχία.
Umano: Εσύ κάνεις συχνά ανασκοπήσεις στη ζωή σου; Σε ποιο συμπέρασμα καταλήγεις;
Προσπαθώ να κάνω και καταλήγω στο συμπέρασμα ότι όταν σκεφτόμαστε θετικά προσελκύουμε αυτά που θέλουμε. Πρέπει επίσης να νιώθουμε ευγνωμοσύνη και για τα απλά πράγματα, αυτά που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένα. Τέλος, να μην είμαστε τόσο αυστηροί με τον εαυτό μας.
Umano: Πρέπει να πω πως είσαστε επί σκηνής δύο φωνάρες, εσύ και η Ελπίδα. Μίλησέ μας για το ρόλο της Ελπίδας στην παράσταση.
Σ’ ευχαριστώ πολύ. Θέλω να έχω συνεργάτες δυνατούς και σημαντικούς γιατί έτσι γίνομαι ακόμα καλύτερη. Η Ελπίδα είναι ο φανταστικός μελλοντικός μου εαυτός που έρχεται να βοηθήσει την ηρωίδα να κάνει μια αναδρομή στη ζωή της, βλέποντας τα πράγματα πιο ώριμα και πιο θετικά. Να συμφιλιωθεί με τα λάθη της, να αγκαλιάσει τα όνειρά της και να αγαπήσει τον εαυτό της.
Umano: Είναι δύσκολο να ερμηνεύεις και να τραγουδάς ταυτόχρονα;
Μου είναι πολύ πιο εύκολο να παίζω και να τραγουδάω ταυτόχρονα. Μου αρέσει να έχω ένα κείμενο, μια ιστορία που με οδηγεί κάπου και στην οποία εντάσσονται τα τραγούδια. Έχω ανάγκη να ψυχαγωγώ και όχι να διασκεδάζω τον κόσμο.
Umano: Τον Ιούνιο κυκλοφόρησε και το τραγούδι σου Καρδιά σα θάλασσα. Θα ακολουθήσει και ολοκληρωμένη δισκογραφία;
Η Καρδιά σα Θάλασσα ήταν ένα κομμάτι με το οποίο δέθηκα συναισθηματικά αφού νιώθω ότι μου μοιάζει. Έχω σκηνοθετήσει επίσης και το κλιπ με ένα κρεβάτι που ταξιδεύει στη θάλασσα. Ήταν σαν μια συνέχεια της παράστασης αφού και το κλιπ είναι πολύ ονειρικό. Για την ώρα κυκλοφορεί το cd με τα τραγούδια της παράστασης, ένα απ’ αυτά είναι και το Καρδιά σα Θάλασσα.
Umano: Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Γράφω ένα καινούργιο έργο με την ίδια φιλοσοφία (ένα ψυχοθεραπευτικό μιούζικαλ δωματίου) και θέλω να κινηθώ από εδώ και πέρα σε αυτό το νέο δρόμο που έχω χαράξει.
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση Όνειρα Γλυκά στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο: https://umano.gr/oneira-glyka-me-tin-elpida-kai-tin-salina-gavala/
Σχετικά άρθρα:
https://umano.gr/o-ithopoios-nikos-arvanitis-se-enan-teleio-kosmo/
https://umano.gr/i-theatriki-syggrafeas-peny-fylaktaki/
https://umano.gr/papakonstantinou-tsouris-ena-kallitexniko-zevgari/
Comments are closed.