Ο Alice Cooper είναι ο «αρχιτέκτονας» της σοκ ροκ μουσικής και ένας από τους πιο αγαπημένους καλλιτέχνες παγκοσμίως.
Από τον Βασίλη Δεληβοριά
Μπίλι Άιντολ, το εκρηκτικό είδωλο της πανκ |
Η μουσική σταδιοδρομία του Alice Cooper υπολογίζεται σε πάνω από πενήντα χρόνια. Ο καινοτόμος καλλιτέχνης και μουσικός «τράβηξε» τα βλέμματα τόσο για τον ήχο της μουσικής του όσο και για τις αμφιλεγόμενες, αρχικά, θεατρικές μουσικές του παραστάσεις.
Ο Alice Cooper υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της σοκ ροκ μουσικής (σ.σ. το shock rock είναι ένα είδος μουσικής που συνδυάζει τη ροκ ή τη χέβι μέταλ μουσική με εξαιρετικές θεατρικές εμφανίσεις των καλλιτεχνών, με γενικότερο στόχο να σοκάρουν). Έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τις εμφανίσεις του. Τόλμησε να συνδυάσει τις ταινίες τρόμου, το θέατρο και την γκαράζ ροκ μουσική, δημιουργώντας ένα μοναδικό σόου πάνω στη σκηνή. Το σόου περιλάμβανε από ηλεκτρικές καρέκλες, ψεύτικα σκευάσματα αίματος και γκιλοτίνες μέχρι δηλητηριώδη φίδια. Οι εμφανίσεις του Alice Cooper ήταν κάτι παραπάνω από συγκλονιστικές.
Δεν είναι τυχαίο πως από πολλούς μουσικούς κριτικούς αποκαλείται «Ο αρχιτέκτονας της σοκ ροκ μουσικής» ή «Ο νονός της σοκ ροκ».

Ο Alice Cooper δημιουργεί ένα δικό τους είδος μουσικής στην ιστορία της ροκ, που το κοινό απολαμβάνει όλο και περισσότερο. Αρχικά, σαν μέλος του συγκροτήματος Alice Cooper Band και αργότερα, ακολουθώντας σόλο καριέρα, ταρακούνησε και υπονόμευσε το υπάρχον σύστημα και το στάτους κβο – δηλαδή την καθιερωμένη τάξη πραγμάτων – τόσο κοινωνικά όσο και πολιτικά.
Τα πρώτα χρόνια του Alice Cooper
Ελάτε και εσείς στην παρέα μας στο Facebook, κάνοντας like στη σελίδα μας. |
Το πραγματικό όνομα του Alice Cooper είναι Βίνσεντ Φερνιέ. Γεννήθηκε στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν και αργότερα μετακόμισε στο Φοίνιξ με την οικογένειά του. Ο παππούς και ο πατέρας του υπήρξαν κληρικοί, με αποτέλεσμα ο Βίνσεντ να είναι ενεργό μέλος της εκκλησίας έως τα δώδεκα.
Το συγκρότημα του Alice Cooper δημιουργήθηκε στο Φοίνιξ.
Το 1964, ο 16χρονος Βίνσεντ Φερνιέ ήθελε να συμμετάσχει σε μία εκπομπή ταλέντων. Βρήκε τα μέλη του συγκροτήματός του ώστε να σχηματίσουν μία παράσταση. Το όνομα του συγκροτήματος ήταν Earwigs, το πρόβλημα… ότι δεν ήξεραν να παίζουν μουσικά όργανα. Για τις ανάγκες της παράστασης ντύθηκαν σαν Beatles και άρχισαν να τους μιμούνται. Το αποτέλεσμα εκείνης της παιδικής παράστασης ήταν τα μέλη του συγκροτήματος να μάθουν να παίζουν μουσικά όργανα, τα οποία αγόρασαν από ένα ενεχυροδανειστήριο.
Σύντομα, το συγκρότημα μετονομάστηκε Spiders (Αράχνες) και πραγματοποιούσε εμφανίσεις στο Φοίνιξ, με σκηνικό έναν τεράστιο μαύρο ιστό αράχνης. Μέχρι το 1967 είχαν αρχίσει κάποιες περιοδείες στο Λος Άντζελες για διάφορες εμφανίσεις και μετονομάστηκαν σε Nazz. Έως το τέλος του έτους, το συγκρότημα είχε εγκατασταθεί στο Λος Άντζελες. Το 1968, η μπάντα έμαθε ότι ο Todd Rundgren είχε επίσης μια μπάντα που ονομαζόταν Nazz και συνειδητοποίησαν ότι χρειάζονταν ένα καινούργιο όνομα.
Alice Cooper, η νέα και καθοριστική ονομασία του συγκροτήματος

Η κλασική σύνθεση των Alice Cooper αποτελούνταν από τους Βίνσεντ Φερνιέ στα φωνητικά, Γκλεν Μπάξτον και Μάικλ Μπρους στην κιθάρα, Ντένις Ντάναγουεϊ στο μπάσο και Νιλ Σμιθ στα ντραμς. Οι Alice Cooper πρωτοστάτησαν ως μία μεγάλη θεατρική hard rock μπάντα που είχαν ως σκοπό να σοκάρουν. Ο Φρανκ Ζάππα τους ανακάλυψε το 1969 και υπέγραψαν το πρώτο τους συμβόλαιο με τη δισκογραφική του εταιρεία, Straight Records.
Alice Cooper, ο αρχιτέκτονας της σοκ ροκ μουσικής

Το πρώτο άλμπουμ των Alice Cooper Band, Pretties for You, κυκλοφόρησε το 1969. Ήταν μία πειραματική παρουσίαση των τραγουδιών του συγκροτήματος. Σε μία εμφάνισή τους στο Rock and Roll Revival στο Τορόντο, τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, ένα τυχαίο περιστατικό καθιέρωσε τον Alice Cooper σαν «ιδρυτή», «νονό», «αρχιτέκτονα» της σοκ ροκ μουσικής.
Οι Alice Cooper είχαν προγραμματίσει για το κλείσιμο της συναυλίας να πετάξουν στο κοινό πούπουλα από μαξιλάρια. Ξαφνικά, πάνω στη σκηνή βρέθηκε ένα κοτόπουλο που κανείς δε γνώριζε από πού προήλθε, αν και φημολογείται πως το πέταξε κάποιος από το κοινό. Ο Alice Cooper δεν είχε καμία εμπειρία γύρω από τα αγροτικά ζώα και υπολόγισε ότι, επειδή το κοτόπουλο είχε φτερά, θα μπορούσε να πετάξει. Το πήρε και το πέταξε πάνω από το πλήθος, περιμένοντας να πετάξει μακριά. Έπεσε στις πρώτες σειρές και, σύμφωνα με μαρτυρίες, το έκοψαν σε κομμάτια. Το κοινό παραληρούσε από όλο αυτό το σκηνικό.
Την επόμενη μέρα, το περιστατικό με το κοτόπουλο ήταν πρωτοσέλιδο σε όλες τις εφημερίδες, με τίτλο «O Alice Cooper δάγκωσε και σκότωσε ένα κοτόπουλο».
Ο Φρανκ Ζάππα τηλεφώνησε στον Alice Cooper και τον ρώτησε αν η ιστορία είναι αληθινή. Εκείνος αρνήθηκε το γεγονός και ισχυρίστηκε πως το συμβάν με το κοτόπουλο ήταν ένα ατύχημα. Ο Ζάππα του απάντησε: «Λοιπόν, ό, τι κι αν κάνεις, μην πεις σε κανέναν ότι δεν το κάνατε», αναγνωρίζοντας προφανώς ότι η δημοσιότητα αυτή θα ήταν ανεκτίμητη για τη μπάντα.
Παρά τη φήμη και τη δημοσιότητα που απέκτησε η μπάντα μετά το συμβάν με το κοτόπουλο, και το δεύτερο άλμπουμ της, Easy Action, που κυκλοφόρησε το 1970, είχε την ίδια τύχη με το πρώτο. Ήταν δηλαδή χαμηλά σε πωλήσεις.
Η επιτυχία των Alice Cooper Band

Το Love it to Death αποδείχτηκε ένα πρωτοποριακό άλμπουμ και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Λίγο μετά την κυκλοφορία του, το συγκρότημα υπέγραψε συμβόλαιο με την Warner Bros Records. Ο παραγωγός Μπομπ Έζριν θεωρείται ότι συνέβαλε αποφασιστικά στη δημιουργία του οριστικού ήχου του συγκροτήματος, αλλά και αργότερα στη σόλο καριέρα του Alice Cooper.
Ακολούθησαν τα άλμπουμ Killer (1971), School’s out (1972), Billion Dollar Babies (1973) και Muscle of Love (1973). Το Billion Dollar Babies έγινε το εμπορικότερο άλμπουμ του συγκροτήματος. Έφτασε στην πρώτη θέση στα τσαρτς τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο Alice Cooper και η σόλο καριέρα

Οι θεατρικές εμφανίσεις του Cooper για το συγκεκριμένο άλμπουμ ήταν ακόμα πιο δυνατές. Ενδεικτικό ήταν το σόου με ένα γίγαντα δύο μέτρων περίπου που βγήκε στη σκηνή και ο Alice Cooper τον «σκότωσε».
Το άλμπουμ, σε συνδυασμό με τη σκηνική παρουσίαση του Alice Cooper, έγινε μία μίνι ταινία-αφιέρωμα και παρουσιάστηκε στην τηλεόραση. Tο 1983 το συγκεκριμένο αφιέρωμα κυκλοφόρησε σε βίντεο αποσπώντας βραβείο Γκράμι για το μεγαλύτερο σε διάρκεια μουσικό βίντεο. Θεωρήθηκε ως άλλη μία πρωτοποριακή στιγμή στην ιστορία της ροκ.
Η επιτυχία του Welcome to My Nightmare σηματοδότησε την τελική διάσπαση των αρχικών μελών της μπάντας.
Τη δεκαετία του ’80, ο Cooper εξερευνά διαφορετικούς ήχους. Αυτό φαίνεται στο άλμπουμ του Flush the Fashion (1980), στο χέβι μέταλ Constrictor (1986), στο Raise Your Fist And Yell (1987) και τέλος, στο μελωδικό hard rock άλμπουμ Trash (1989) που περιλάμβανε και το θρυλικό τραγούδι Poison.
Το Trash θεωρείται μέχρι σήμερα ένα από τα καλύτερα και εμπορικότερα άλμπουμ του Alice Cooper.
Ο Alice Cooper παράλληλα ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο. Εμφανίστηκε σε αρκετές ταινίες τρόμου σαν ηθοποιός και έγραψε σάουντρακ για ταινίες. Παράλληλα, είναι φημισμένος παίκτης του γκολφ και έχει δικό του εστιατόριο. Από το 2004 είναι και ένας δημοφιλής μουσικός παραγωγός με την κλασική νυχτερινή ραδιοφωνική του εκπομπή, Night with Alice Cooper.
Ο «απαγορευμένος» Alice Cooper
Οι εμφανίσεις του Alice Cooper ήταν βασισμένες στις ταινίες τρόμου. Ήταν έντονες, προκαλούσαν δέος και θαυμασμό. Ο Alice Cooper κάθε φορά έπαιρνε ένα ρόλο που απεικόνιζε μία πιθανή απειλή για τη σύγχρονη κοινωνία. Οι ψεύτικες μάχες, οι γοτθικοί τρόποι βασανιστηρίων, οι γκιλοτίνες, τα δηλητηριώδη φίδια, τα σκευάσματα αίματος κ.ά. ήταν αρκετά για να προκαλέσουν σοκ σε αρκετούς συντηρητικούς της εποχής.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Μέρι Γουάιτχαους, μία υποστηρίκτρια της χριστιανικής ηθικής, έπεισε το BBC να απαγορεύσει το βίντεο του συγκροτήματος για το τραγούδι School’s Out. Η αρνητική καμπάνια της Γουάιτχαους δεν εμπόδισε το άλμπουμ από το να φτάσει το νούμερο ένα στα τσαρτς. Ο Alice Cooper της έστειλε μια ανθοδέσμη ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη δημοσιότητα.
Ο Βρετανός βουλευτής Leo Abse ζήτησε από τον υπουργό Εσωτερικών Reginald Maudling να απαγορεύσει τις εμφανίσεις του συγκροτήματος στη χώρα.
Οι συνεχείς προσπάθειες πολιτικών και άλλων σημαντικών προσώπων για την απαγόρευση των εμφανίσεων, τους χρησίμευσαν μόνο στο να προωθήσουν περαιτέρω τον μύθο του συγκροτήματος. Να δημιουργήσουν δηλαδή ακόμα μεγαλύτερο δημόσιο ενδιαφέρον.
Ο Alice Cooper και οι συνεργάτες του

Ο Alice Cooper είναι – κατά κοινή ομολογία των συνεργατών του – ένας εξαιρετικός άνθρωπος που βοηθάει πολύ. Η δημοφιλής κιθαρίστρια Οριάνθη Παναγάρη που έχει συνεργαστεί μαζί του αλλά και με πολλούς άλλους καλλιτέχνες, είχε πει σε συνέντευξή της στο umano.gr για τον ίδιο «Ο Άλις Κούπερ είναι ένας απίστευτος καλλιτέχνης και πάντα δίνει το εκατό τοις εκατό του εαυτού του. Είναι ένας από τους πιο γλυκούς ανθρώπους της ροκ σκηνής που θα γνωρίσεις όπως και η γυναίκα του, η Σέριλ, που είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και περάσαμε πολύ καλά. Πραγματικά μεγάλη μου τιμή που συνεργάστηκα μαζί του».
Το 1986, οι Megadeth συνεργάστηκαν με τον Alice Cooper σε μία περιοδεία στις ΗΠΑ. Ο Alice Cooper διαπίστωσε την κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών από το συγκρότημα. Προσέγγισε προσωπικά τα μέλη για να τους βοηθήσει να ελέγξουν την εξάρτησή τους.
Από τότε που ξεπέρασε τον εθισμό του στο αλκοόλ στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ο Alice Cooper άρχισε να βοηθά και να συμβουλεύει άλλους ροκ μουσικούς με προβλήματα εθισμού. Σε αναγνώριση του έργου που έχει κάνει βοηθώντας άλλους τοξικομανείς στη διαδικασία ανάκαμψης, ο Cooper έλαβε το 2008 το βραβείο Stevie Ray Vaughan στην τέταρτη ετήσια συναυλία MusiCares MAP Fund στο Λος Άντζελες.
Πηγές: alicecooper.com, en.wikipedia.org Κεντρική φωτογραφία: Sven Mandel [CC BY-SA 4.0 (httpscreativecommons.orglicensesby-sa4.0)]
Comments are closed.