Συνέντευξη του Δημήτρη Ζερβουδάκη στο Umano

Συνέντευξη του Δημήτρη Ζερβουδάκη στο Umano. Ο καταξιωμένος τραγουδοποιός Δημήτρης Ζερβουδάκης, σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στο umano.

Από την Ηρώ Στ. Μπουσούνη

Το 1985 ο φοιτητής Δημήτρης Ζερβουδάκης ίδρυσε – μαζί με άλλους φοιτητές – το συγκρότημα Νέοι Επιβάτες. Το συγκρότημα έκανε την πρώτη του δισκογραφική εμφάνιση με το δίσκο Σχετικά Παράνομοι. Τρία χρόνια μετά, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης κυκλοφόρησε την πρώτη του προσωπική δουλειά, Ο Ακροβάτης. Ακολουθούν οι δίσκοι Έχε το νου σου, Κλείσε τα μάτια σου και κοίτα, Εδώ ξυπνούν τα όνειρα, Πανσέληνη Χώρα, Το μέσα μου βουνό, Στα χαμηλά και στα Ψηλά κ.ά. Επιπλέον, συμμετέχει σε δίσκους άλλων δημιουργών μεταξύ των οποίων οι Γιάννης Μαρκόπουλος, Γιώργος Ζήκας, Γιώργος Καζαντζής.

Τα τραγούδια και η ερμηνεία του Δημήτρη Ζερβουδάκη χαράσσονται βαθιά στη μνήμη σου και σε συντροφεύουν για χρόνια. Τι να πρωτοπείς για αυτόν και ποιο τραγούδι του να ξεχωρίσεις; Χάρισμα, ταλέντο, αγάπη για τη μουσική, σκληρή δουλειά… Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης ξέρει να κάνει τη διαφορά. Ένας σεμνός και ευαισθητοποιημένος καλλιτέχνης που, με τη δουλειά του, έχει αποδείξει περίτρανα πως η μουσική αντέχει στο χρόνο.

Umano: Κε Ζερβουδάκη, πιστεύετε πως η μουσική στην Ελλάδα περνάει κρίση;

Δεν έχω να σας πω πολλά πια για όλους αυτούς που μας προβάλλουν αυτά που θέλουν. Πρέπει να κοιτάξουμε μέσα μας, τι από εμάς τους επιτρέπει να μπαίνουν με αυτόν τον τρόπο στις ζωές μας και, επιτέλους, να τους αφήσουμε απ’ έξω. Οι καιροί δεν αφήνουν τους δημιουργούς διψασμένους από ερεθίσματα, αιτίες και αφορμές.

Παράγεται έργο και μέσα από απελεύθερες, πολλές φορές υπόγειες διαδρομές, διαχέεται ευτυχώς στον κακό μας μέσο όρο.

Είναι μια παρηγοριά αυτό. Πάντα συνέβαινε εξάλλου. Πιέζει το “πόνημα” να σταθεί απέναντι στο “κατασκεύασμα”. Η πάλη ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Στο άσπρο με το μαύρο. Στη χαρά με την λύπη. Και μια τεράστια σειρά από αντίθετα που κουνάνε όμως τον κόσμο.

Umano: Έχετε υπάρξει και μουσικός παραγωγός. Τι ρόλο έχει παίξει στη μουσική η παρουσία της play list στα ραδιόφωνα και η απομάκρυνση των έμπειρων ραδιοφωνικών μουσικών παραγωγών;

Προφανώς αυτό έγινε αποκλειστικά για οικονομικούς λόγους. Έχει λείψει η ανθρώπινη φωνή από ένα κατεξοχήν “ανθρώπινο” μέσο επικοινωνίας. Η μυθοπλασία – όσο κακή και να ήταν σε πολλές περιπτώσεις – δεν παύει να αποτελεί μια βάση επικοινωνίας, κουβέντας, διαφωνίας, ανταλλαγής επιχειρημάτων και όχι μόνον! Μου αρέσει η ανθρώπινη λαλιά στο “ράδιο”.

Umano: Σαν καλλιτέχνης, δεν παίζετε το «παιχνίδι» των Μ.Μ.Ε. Παρ’ όλα αυτά, τα τραγούδια σας σημειώνουν τεράστια επιτυχία…

Είναι πολύ μεγάλη τύχη να ζεις υπηρετώντας την τέχνη σου. Αυτό κρατείστε. Τίποτε άλλο.

Umano: Πώς κρίνετε την υπερβολική έκθεση της προσωπικής ζωής των καλλιτεχνών – οι οποίοι υποστηρίζουν ότι είναι αναγκαία για τη δουλειά τους – στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;   

Δεν μπορώ να γνωρίζω τι χρειάζεται ο καθένας. Χωρίς παρεξήγηση. Τα προσωπικά δεδομένα, όμως, θεωρώ πως αποτελούν άβατον για όποιον το επιθυμεί και το επιλέγει. Είμαι απλά ένας από αυτούς.

Umano: Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η μεγάλη αγάπη του κόσμου για τα τραγούδια σας;

Νοιώθω πως θα περιαυτολογήσω και δε το θέλω. Νοιώθω επίσης ότι, απλά, συνδέονται με τις ζωές των ανθρώπων και αυτό τα προβάλλει στο όποιο μέλλον  τους.

Χαίρομαι και καμαρώνω που νοιώθω τα τραγούδια μου να αντέχουν στο χρόνο και πορεύονται από καρδιά σε καρδιά.

Umano: Αν ήθελε κάποιος να «τοποθετήσει» τη μουσική σας σε κάποιος είδος, ποιο θα ήταν;

Μια βιωματική μορφή λαϊκής τέχνης.

Umano: Πρόσφατα κερδίσατε την δικαστική διαμάχη για το τραγούδι σας Τ΄ ανείπωτα. Γίνονται, κατά καιρούς, πολλές αναφορές από καλλιτέχνες για κλεμμένα πνευματικά δικαιώματα. Είναι και αυτό φαινόμενο των καιρών μας; 

Δεν τέθηκε θέμα πνευματικών δικαιωμάτων. Κάποιοι αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν το δημιούργημά μου κατά το δοκούν και δεν τους το επέτρεψα. Από εκεί και πέρα, προχώρησαν χωρίς την άδειά μου και η δικαιοσύνη αποφάνθηκε υπέρ μου.

Η υπόθεση των πνευματικών δικαιωμάτων στη χώρα μας έφτασε να είναι, δυστυχώς, μια από τις πιο βρωμερές απάτες σε βάρος των δημιουργών.

Δυστυχώς, με εμπλεκόμενους από όλα τα μέρη. Θέλω να πιστεύω πως το τοπίο θα ξεκαθαρίσει και ένα νέο, υγιές σχήμα θα δημιουργηθεί που θα περιφρουρεί τους δημιουργούς μα και τους χρήστες της μουσικής.

Umano: Θέλατε από παιδί να γίνετε μουσικός; Τι σας ώθησε σε αυτή την απόφαση; Το «ταξίδι» ξεκίνησε το 1985 με τους Νέους Επιβάτες;

Με ώθησε η πρώτη ουσιαστική μου συνάντηση με την δανεική κιθάρα από έναν φίλο μου στα χρόνια της εφηβείας. Πέρασαν αρκετά χρόνια από την εποχή του “ερασιτέχνη εραστή” της μουσικής. Είμαι ευτυχής που το ταξίδι συνεχίζεται!

Umano: Ποια ήταν τα πρώτα σας μουσικά ακούσματα; Έχουν παραμείνει τα ίδια;

Έχουν εμπλουτιστεί τα ακούσματά μου. Παράλληλα, κάποια αφέθηκαν στο περιθώριο της συνείδησής μου, πιστεύω. Χωρίς να χαθούν.

Τώρα πια δεν ακούω μουσική. Ζω την μουσική.

Umano: Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για εσάς; Όταν γράφετε ένα τραγούδι απομονώνεστε;

Αναγκαστικά θα απομονωθείς. Η έμπνευση αποτελεί  το έναυσμα για έναν εσώτερο διάλογο. Είναι πολύ όμορφο αυτό. Πολλές φορές τρικυμιώδες όμως.

Umano: Μία φίλη, όταν την ρωτούν ποιον θεωρεί ερωτικό τραγουδιστή, απαντά πάντα απόλυτα, τον Ζερβουδάκη. Ορισμένα από τα τραγούδια σας βγάζουν έντονο ερωτισμό/ρομαντισμό. Είστε ρομαντικός;

Ευχαριστώ την φίλη σας για την προτίμηση. Ο Έρωτας είναι η κινητήρια δύναμη της ζωής. Την ίδια στιγμή είναι και η υπέρτατη “αρρώστια”. Φουρτούνα ο έρωτας! Από τον ρομαντισμό αντιλαμβάνομαι μια άλλη πλευρά της αλήθειας της ζωής μας. Θεωρώ τον ρομαντισμό μια από τις πιο ρεαλιστικές προσεγγίσεις της φύσης μας σαν όντα, μα και αυτού καθαυτού του πολιτισμού μας.

Umano: Ποια στιγμή θυμάστε έντονα από κάποια εμφάνισή σας;

Είχα τη χαρά, πριν λίγες μέρες, να ζήσω μια πραγματικά οριακή στιγμή στην καλλιτεχνική μου διαδρομή. Μια στιγμή που άγγιξε την μεταφυσική εμπειρία. Στο αμπάρι του Hellas Liberty, στην παρουσίαση του βιβλίου του Μιχάλη Γελασάκη για τον αρμενιστή ποιητή Νίκο Καββαδία.

Η στιγμή που, μαζί με το τραγούδι μας, ο ασυρματιστής Dawson άρχισε την μετάδοσή του ποιήματος “Γράμμα σε έναν ποιητή” με σήματα μορς, στο υπερπέραν της ουτοπίας!

Umano: Είναι σκληρός ο κόσμος της μουσικής;

Στην ζωή την δυσκολία και την ταλαιπωρία δεν την γλυτώνει κανένας. Είναι αλλιώς όμως να έχεις για συντροφιά  μια τέχνη που αγαπάς!

Umano: Αν ξεκινούσατε από την αρχή, θα αλλάζατε κάτι στη ζωή σας;

Θα το έκανα! Εσείς όχι; Ξέρετε κάποιον που δεν θα το έκανε;

Umano: Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Με το νέο έτος, καταρχήν, έχουμε την μεγάλη μας συναυλία στο Βασιλικό Θέατρο της Θεσσαλονίκης. Σε συνεργασία με την Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης στις 4 Φεβρουαρίου. Μια συμφωνική προσέγγιση των τραγουδιών μου, μα και σε συνέργεια με την μπάντα μας. Στην Αθήνα θα επαναλάβουμε κάποιες εμφανίσεις μας και, παράλληλα, μια ανοιξιάτικη πια “γύρα”. Αυτό που έχουμε προτείνει δημιουργικά από κοινού, είναι τα “Παράξενα πουλιά” του φίλου μου Παναγιώτη Κουτσούρα.

Umano: Ποιες είναι οι ευχές σας για το νέο έτος;

Υγεία. Αγάπη. Ειρήνη.