Η Βαλεντίνη Αργυροπούλου, η ανερχόμενη σχεδιάστρια υποδημάτων είναι από τις λίγες Ελληνίδες σχεδιάστριες υποδημάτων. Έχει εντυπωσιάσει τον χώρο της μόδας με τις θαυμάσιες δημιουργίες της εμπνευσμένες από τα χρώματα.
Η Βαλεντίνη είναι Footwear & Accessories Designer και κέρδισε στο Athens Fashion Week το 2011 ένα ειδικό βραβείο, το “Creativity and Technical Skills”. Από τότε κυνήγησε το όνειρό της δημιουργώντας σχέδια πρωτότυπα, άνετα και σε εκπληκτικά χρώματα.
Umano: Βαλεντίνη πες μας λίγα λόγια για εσένα.
Γεννήθηκα στην Αθήνα και πέρασα στο μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστήμιου της Πάτρας. Γρήγορα όμως κατάλαβα πως τα μαθηματικά δεν ήταν για εμένα αφού το δικό μου πάθος ήταν τα παπούτσια.
Πάντα κοίταζα τα παπούτσια των άλλων ανθρώπων αλλά δε μου άρεσαν. Μου φαινόντουσαν «κοινά», σαν να φοράμε όλοι τα ίδια.
Αν ήθελες ένα συγκεκριμένο χρώμα ή ένα περίεργο στυλ δεν το έβρισκες στην Ελλάδα. Έβλεπα ένα σχέδιο κάποιου σχεδιαστή μόδας στο εξωτερικό και αναρωτιόμουν, γιατί να μην το βρίσκει κάποιος σε πιο προσιτή τιμή και όχι με χίλια ευρώ;
Κάπως έτσι άφησα τις σπουδές μου και πέρασα στο χώρο της μόδας και συγκεκριμένα στη δημιουργία υποδημάτων, όπου πήρα δύο πτυχία στην Ελλάδα, σαν σχεδιάστρια υποδημάτων και στυλίστρια. Έκανα και μεταπτυχιακό στο Λονδίνο στο “University of Arts London” σαν Fashion Footwear Designer.
Umano: Υπήρχε κάποιος στην οικογένειά σου ο οποίος είχε βιοτεχνία ή εργαστήρι κατασκευής παπουτσιών;
Όσο παράδοξο και αν ακούγεται, όχι. Η αλήθεια είναι πως όσοι ασχολούνται με το κλάδο των παπουτσιών στην Ελλάδα συνήθως έχουν ένα υπόβαθρο από την οικογένειά τους, κάποια οικογενειακή επιχείρηση. Σε εμένα δεν υπήρχε κάτι τέτοιο. Θυμάμαι πως στο ξεκίνημά μου οι περισσότεροι με συμβούλευαν να γίνω σχεδιάστρια μόδας και να κάνω αργότερα κάποια παπούτσια. Δεν ήθελα κάτι τέτοιο.
Γνώριζα πως τα εργοστάσια παπουτσιών κάνουν συγκεκριμένα πράγματα και δεν αναλαμβάνουν ιδιαίτερες κατασκευές. Ήθελα την εξειδίκευση & να δώσω κάτι παραπάνω στο παπούτσι.
Umano: Πώς έλαβες μέρος στο Athens Fashion Week το 2011;
Η συμμετοχή μου είχε πολύ πλάκα, θα έλεγα πως συμμετείχα πιο πολύ με τσαμπουκά.
Το Athens Fashion Week απευθύνεται κυρίως σε σχεδιαστές μόδας και δεν είχαν τομέα για σχεδιαστές υποδημάτων, τουλάχιστον το 2011, δεν γνωρίζω τι ισχύει τώρα. Είχα πάει τότε και είχα μιλήσει με τους υπεύθυνους λέγοντάς τους «εγώ δεν σχεδιάζω ρούχα, σχεδιάζω παπούτσια, να συμμετάσχω;» και μου απάντησαν θετικά. Είχα μία φίλη που ήταν μοντέλο, την είχα ντύσει πολύ απλά, φορούσε ένα ζευγάρι γόβες και κρατούσε ένα ζευγάρι παπούτσια στα χέρια.
Οι κριτές μου έδωσαν ένα ειδικό βραβείο το οποίο ονομάζεται “Creativity and Technical Skills”. Μετά τη Fashion Week συνεργάστηκα με διάφορους νέους σχεδιαστές μόδας και έδωσα κάποια παπούτσια μου στην επόμενη Fashion week. Αναγκάστηκα να τα αφήσω όμως όλα αυτά καθώς έπρεπε να φύγω στο Λονδίνο για το μεταπτυχιακό.
Umano: Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σου;
Πηγή έμπνευσης για εμένα είναι τα χρώματα, γι’ αυτό τα σχέδιά μου είναι πολύχρωμα με απροσδόκητους συνδυασμούς χρωμάτων. Τις περισσότερες φορές βλέπω ένα χρώμα, θέλω να το ταιριάξω με ένα άλλο και να φτιάξω κάτι. Το «κάτι» δεν ξέρω τι θα είναι αλλά γνωρίζω το χρώμα.
| Ελάτε και εσείς στην παρέα μας στο Facebook, κάνοντας like στη σελίδα μας. |
Η αλήθεια είναι πως το πάω λίγο ανάποδα γιατί συνήθως οι σχεδιαστές ξεκινάνε από τη βάση, από το σχήμα και το σχέδιο, το χρώμα θεωρείται λεπτομέρεια.
Umano: Τι σχέδια φτιάχνεις;
Σχεδόν τα πάντα, αρβυλάκια, γόβες, πλατφόρμες, σανδάλια κ.ά.
Να ξεκαθαρίσω πως δεν στολίζω τα παπούτσια με ζωγραφιές ή κορδέλες, εννοώ δεν είμαι διακοσμήτρια, κατασκευάζω το παπούτσι από την αρχή.
Έχω αδυναμία στα μποτάκια που έχω πάρα πολλά σχέδια και οι πελάτες μου χαίρονται να τα φοράνε για χρόνια. Σημαντικό για εμένα είναι τα παπούτσια μου να είναι άνετα, να φοριούνται και να τα χαίρεται ο κόσμος. Δε θέλω να σχεδιάζω τρελά πράγματα για να μένουν στην ντουλάπα.
Umano: Όταν ακούς τη λέξη χειροποίητο, αμέσως το μυαλό πάει σε ακριβές τιμές. Οι τιμές σου είναι προσιτές;
Στην Ελλάδα οι τιμές του χειροποίητου σε σχέση με το εξωτερικό είναι πολύ χαμηλές. Οι τιμές ποικίλουν ανάλογα με το σχέδιο επιλογής του πελάτη. Εξαρτώνται από τον τύπο παπουτσιού, πόσο περίπλοκο είναι το σχέδιο και από τα υλικά που θα χρειαστώ. Εξαρτώνται πάντα από το τι θέλει ο πελάτης. Ενδεικτικά μπορώ να αναφέρω ότι ένα σανδάλι μπορεί να κοστίζει λιγότερο από 100€ και ένα μποτάκι μπορεί να κοστίζει 200-300€.
Umano: Έχεις κάποιο e–shop;
Η κατασκευή ενός παπουτσιού είναι πολύπλοκη. Δεν έχω e-shop γιατί τα σχέδιά μου είναι one & only ή κατά παραγγελία. Βγάζω μικρές κολεξιόν με συγκεκριμένα σχέδια αλλά δεν έχω ποσότητες και είναι λογικό, εφόσον η περισσότερη δουλειά είναι στο χέρι. Συνεργάζομαι με δύο εργαστήρια και έχω συνεργάτες / συνεργάτιδες για διάφορα στάδια του παπουτσιού, για παράδειγμα τις ραφές.
Umano: Αν δεν κάνω λάθος έχεις και ένα μπλογκ με ταξιδιωτικές συμβουλές. Πώς ακριβώς συνδυάζεται με τα παπούτσια;
Πράγματι, έχω το “My Shoes Abroad”, τα παπούτσια μου στο εξωτερικό δηλαδή, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Είχα και έχω την τρέλα όπου πηγαίνω να φωτογραφίζω τα παπούτσια μου δίπλα σε διάφορα τοπία ή μνημεία. Από την άλλη, μετά από κάθε μου ταξίδι φίλοι με ρωτούσαν διάφορα για τους προορισμούς που έχω επισκεφτεί. Αποφάσισα να κάνω αυτό το μπλογκ όπου συνδυάζει τις δύο μεγάλες μου αγάπες, τα παπούτσια και τα ταξίδια. Αποτελεί έναν έμμεσο τρόπο διαφήμισης και για τα δύο ταυτόχρονα.
Σχετικά άρθρα:
https://umano.gr/emmanouela-koubarou-mia-idiaiteri-zografos/
https://umano.gr/aggeliki-toubanaki-didaktoras-tis-iatrikis-sxolis-kai-mousikos/
https://umano.gr/dimitri-kopsis-enas-neos-mousikos/
https://umano.gr/anneta-kortsaridou-ston-kyklo-tis-melpomenis/
Comments are closed.