Τραγούδια βασισμένα σε τραγικές αληθινές ιστορίες – Μέρος Δεύτερο

Αφιέρωμα σε γνωστά, αγαπημένα τραγούδια που είναι βασισμένα σε τραγικές αληθινές ιστορίες.

Από την Ηρώ Στ. Μπουσούνη

Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα σε γνωστά και αγαπημένα τραγούδια από τη διεθνή μουσική σκηνή, για τα οποία οι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από την μαύρη όψη της επικαιρότητας. Πέντε τραγικές αληθινές ιστορίες ανθρώπινης εκμετάλλευσης, ψυχολογικής και σωματικής βίας, μίας αεροπορικής τραγωδίας, μίας αυτοκτονίας και ενός πυρηνικού πολέμου με πολλά θύματα, ενέπνευσαν μεγάλους καλλιτέχνες όπως η Τζόνι Μίτσελ, ο Ντον Μακ Λιν, ο Έρικ Κλάπτον κ.ά.

Το αφιέρωμά μας χωρίζεται σε δύο μέρη, συνεχίζουμε με το δεύτερο. Διαβάστε το πρώτο εδώ.

Τραγούδια βασισμένα σε τραγικές αληθινές ιστορίες

Τζόνι Μίτσελ – The Magdalene Laundries

Στίχοι / Μουσική: Τζόνι Μίτσελ

«…Τα περισσότερα κορίτσια έρχονται έγκυες εδώ, κάποια από τους ίδιους τους πατεράδες τους. Η Μπρίτζετ απέκτησε την κοιλιά από τον παπά της ενορίας της. Προσπαθούμε να κάνουμε τα πράγματα λευκά σαν χιόνι, όλες μας κόρες της θλίψης, στους ατμισμένους λεκέδες των Πλυντηρίων της Μαγδαληνής…»  

Το The Magdalene Laundries (Τα πλυντήρια της Μαγδαληνής, γνωστά και ως Άσυλα της Μαγδαληνής) βασίζεται σε μία αληθινά τρομακτική ιστορία συστηματικής κακομεταχείρισης των γυναικών στην Ιρλανδία.

Δημιουργήθηκαν το 18ο αιώνα από την εκκλησία της Ιρλανδίας και λειτουργούσαν μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα. Διοικούνταν από θρησκευτικά ινστιτούτα και μοναχές. Σκοπός τους ήταν να φιλοξενούν και να φροντίζουν ιερόδουλες, εγκαταλελειμμένες γυναίκες, έγκυες εκτός γάμου, ορφανές, γυναίκες με αναπηρία κ.ά. Τα πλυντήρια της Μαγδαληνής έγιναν “μεγάλα συγκροτήματα” και εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα. Κατά συνέπεια, έγιναν μέρος του ευρύτερου συστήματος ελέγχου των παιδιών και των γυναικών της Ιρλανδίας.

Το 1993 οι Αδελφές της Παναγίας της Φιλανθρωπίας στο Δουβλίνο πούλησαν ένα κομμάτι γης από το μοναστήρι τους. Σε αυτό το κομμάτι γης, βρέθηκε ένας μαζικός τάφος 133 πτωμάτων. Το γεγονός αυτό προκάλεσε ένα δημόσιο σκάνδαλο και «τράβηξε» τα βλέμματα σε αυτά τα ιδρύματα. Τα ΜΜΕ άρχισαν τις έρευνες, εμφανίζοντας μία σειρά από σοβαρές καταγγελίες γυναικών που υπήρξαν θύματα.

Οι γυναίκες στα πλυντήρια φυλακίζονταν και έχαναν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα. Δούλευαν κάτω από σκληρές, σπαρτιατικές συνθήκες, βασανίζονταν και συχνά κακοποιούνταν. Τα ιδρύματα αυτά είχαν εξελιχθεί σε πρώτης τάξεως κερδοφόρες επιχειρήσεις, εκμεταλλευόμενα γυναίκες και παιδιά, ο αριθμός των οποίων παραμένει άγνωστος μέχρι σήμερα. Η γνωστή τραγουδίστρια Σινέντ Ο΄ Κόνορ υπήρξε θύμα των καθολικών εκκλησιαστικών Πλυντηρίων της Μαγδαληνής.

Τα Πλυντήρια της Μαγδαληνής έκλεισαν το 1996.

Πρόκειται για μια ιστορία για την οποία η Ιρλανδία έχει κάθε λόγο να ντρέπεται. Η ιρλανδική κυβέρνηση το 2001, αναγνώρισε ότι οι γυναίκες στα πλυντήρια της Μαγδαληνής υπήρξαν θύματα κακοποίησης. Ωστόσο, αντιστεκόταν στις έρευνες καθώς υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία ότι τα δικαστήρια της Ιρλανδίας έστελναν συνήθως γυναίκες που είχαν καταδικαστεί για μικρό-εγκλήματα στα πλυντήρια και πως η ίδια η κυβέρνηση είχε υπογράψει κερδοφόρες συμβάσεις με αυτά. Η επίσημη κρατική «συγνώμη» έφτασε το 2013.

Η Τζόνι Μίτσελ κυκλοφόρησε το τραγούδι το 1994 στο άλμπουμ της Turbulent Indigo.

Ακούστε το τραγούδι εδώ. 

Ντον Μακ Λιν – American Pie

Στίχοι / Μουσική: Ντον Μακ Λιν

«Πολύ καιρό πριν, μπορώ ακόμα να θυμηθώ, πως αυτή η μουσική με έκανε να χαμογελώ. Και ήξερα πως αν είχα την ευκαιρία μου, θα μπορούσα να κάνω αυτούς τους ανθρώπους να χορέψουν και ίσως να ήταν χαρούμενοι για λίγο…»  

Ο Ντον Μακ Λιν έγραψε το American Pie βασισμένος σε μία αεροπορική τραγωδία που συνέβη το 1959 στην Αμερική. Στις 3 Φεβρουαρίου 1959, οι μουσικοί Μπάντι Χόλι, Ρίτσι Βάλενς και Τζ. Π. Ρίτσαρντσον βρίσκονται σε ένα αεροσκάφος τύπου τσάρτερ ταξιδεύοντας σε περιοδεία. Οι καιρικές συνθήκες ήταν άσχημες, με αποτέλεσμα ο πιλότος του αεροσκάφους να χάσει τον έλεγχο. Όλοι όσοι βρίσκονταν μέσα στην πτήση σκοτώθηκαν, δηλαδή οι τρεις μουσικοί και ο πιλότος. Αξίζει να σημειωθεί πως η γυναίκα του Μπάντι Χόλι ήταν έγκυος όταν αυτός σκοτώθηκε.

Το American Pie κυκλοφορεί το 1971. Ο Ντον Μακ Λιν αναφέρεται στην τραγωδία σαν την Ημέρα που πέθανε η μουσική (The day the music died) και με αυτόν τον τίτλο είναι πλέον γνωστό το λυπηρό περιστατικό. Με αφορμή το θάνατο των τριών μεγάλων μουσικών, ο Ντον Μακ Λιν διαπραγματεύεται στους υπόλοιπους στίχους του τραγουδιού την απώλεια της αθωότητας της πρώιμης γενιάς του ροκ εντ ρολ, που συμβολίζεται από το αεροπορικό δυστύχημα που κόστισε τη ζωή σε τρεις από τους ήρωές της.

Ακούστε το τραγούδι εδώ. 

Έρικ Κλάπτον – Circus (Left Town)

Στίχοι / Μουσική: Έρικ Κλάπτον

« …Και είναι λυπηρό, τόσο λυπηρό. Δεν υπάρχει κάποιος εύκολος τρόπος. Και είναι λυπηρό, τόσο λυπηρό. Όλοι οι φίλοι σου έχουν μαζευτεί τριγύρω γιατί το τσίρκο έφυγε από την πόλη…»  

Στις 20 Μαρτίου 1991 ο τετράχρονος γιος του Έρικ Κλάπτον, Κόνορ, σκοτώνεται πέφτοντας από τον 57o όροφο του διαμερίσματός τους στο Μανχάταν. Ο Κλάπτον απουσίαζε στην Νέα Υόρκη και το αγοράκι ήταν στο σπίτι με τη μητέρα του, μία φίλη της και την καθαρίστρια.

Το 1992 παίζει το Circus (Τσίρκο) για πρώτη φορά unplugged για το μουσικό κανάλι MTV.

Ο Κλάπτον σε συνέντευξη στο BBC το 1998, εξηγεί για το τραγούδι: «Την τελευταία νύχτα που πέρασα με τον Κόνορ, πήγαμε στο τσίρκο… Μετά την παράσταση, γυρίσαμε πίσω στη Νέα Υόρκη και το μόνο που θυμόταν και για το οποίο μιλούσε ήταν ένας κλόουν. Είχε δει έναν κλόουν με ένα μαχαίρι, κάτι που εγώ δεν είχα δει καθόλου. Κάποιος κλόουν έτρεχε τριγύρω κραδαίνοντας ένα κοφτερό μαχαίρι, κάτι που ήταν τρομακτικό αλλά του άρεσε, θέλω να πω τον ενθουσίασε. Και αυτό είναι στους στίχους. Υποθέτω όμως ότι αυτό που έκανα ήταν να αποδώσω ένα φόρο τιμής σε εκείνη τη νύχτα μαζί του και να τον δω σαν να είναι το τσίρκο της ζωής μου. Ξέρετε, το συγκεκριμένο κομμάτι της ζωής μου που έφυγε από την πόλη.»  

Το τραγούδι κυκλοφόρησε επίσημα το 1998 στο άλμπουμ του Pilgrim.

Ακούστε το τραγούδι εδώ. 

Pearl Jam – Jeremy

Στίχοι / Μουσική: Έντι Βέντερ, Τζεφ Άμεντ

«…Ο Τζέρεμι μίλησε σήμερα στην τάξη. Θυμάμαι καθαρά να ενοχλούμε το αγόρι. Φαινόταν ένα άκακο μικρό σκατό, όμως ελευθερώσαμε το λιοντάρι…»  

Το Jeremy είναι βασισμένο στην αληθινή ιστορία ενός δεκαπεντάχρονου μαθητή που αυτοκτόνησε μέσα στην τάξη με τους συμμαθητές του, στο Γυμνάσιο Ρίτσαρντσον στο Τέξας.

Στις 8 Ιανουαρίου του 1991 το πρωί, ο νεαρός Τζέρεμι Ντελ καθυστέρησε λίγο στο μάθημα. Όταν μπήκε στην τάξη, του ζητήθηκε από την καθηγήτρια να φέρει από το γραφείο του διευθυντή ένα χαρτί εισόδου για την καθυστέρησή του. Ο Τζέρεμι βγήκε από την τάξη και επέστρεψε με ένα περίστροφο. Προχώρησε στα μισά της τάξης και είπε «Κυρία, έφερα αυτό για το οποίο πήγα πραγματικά». Στη συνέχεια, έβαλε το περίστροφο στο στόμα του και αυτοκτόνησε.  

Ο τραγουδιστής της μπάντας, Έντι Βέντερ, διάβασε την είδηση στις εφημερίδες και έγραψε το τραγούδι Τζέρεμι που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1992.

Ακούστε το τραγούδι εδώ.  

OMD – Enola Gay

Στίχοι / Μουσική: Άντι Μακ Κλάσκι

«…Enola gay, είναι η μητέρα περήφανη για το μικρό αγόρι σήμερα. Αυτό το φιλί που έδωσες δεν πρόκειται ποτέ να ξεθωριάσει. Enola gay, έπρεπε να είχες μείνει στο σπίτι χθες. Ακούσαμε το μήνυμά σου στο ράδιο, συνθήκες φυσιολογικές και επιστρέφεις σπίτι. Αυτά τα παιχνίδια που παίζεις, θα καταλήξουν σε κάτι περισσότερο από δάκρυα μια μέρα… »  

Ο τραγουδιστής και κιθαρίστας του συγκροτήματος, Άντι Μακ Κλάσκι, έγραψε αυτό το αντιπολεμικό τραγούδι με αφορμή τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα στα τέλη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.

Στις 6 Αυγούστου 1945, οι Αμερικανοί βομβαρδίζουν τις περιοχές Χιροσίμα και Ναγκασάκι της Ιαπωνίας, με βόμβες ουρανίου. Αυτή θεωρείται και η πρώτη πυρηνική επίθεση στην ιστορία.

Το Enola Gay ήταν το όνομα του αεροπλάνου που έριξε την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα. Το αεροπλάνο πήρε το όνομά του από τη μητέρα του πιλότου, Πολ Τίμπετς. Υπολογίζεται ότι πέθαναν πάνω από 70.000 άνθρωποι αμέσως μετά τη ρίψη. Φυσικά, ο αριθμός των νεκρών και των τραυματιών αυξήθηκε.

Το τραγούδι κυκλοφόρησε στις 26 Σεπτεμβρίου 1980 και πολλοί αναρωτιούνται ακόμα και σήμερα ποιος είναι ο Enola gay.

Ακούστε το τραγούδι εδώ. 

Πηγές: forbes.com, billboard.com,bbc.co.uk, en.wikipedia.org, telegraph.co.uk, thewrap.com, irishcentral.com, jonimitchell.com, nytimes.com, eric-clapton.co.uk