Αφιέρωμα σε γνωστά, αγαπημένα τραγούδια που είναι βασισμένα σε τραγικές αληθινές ιστορίες.

Από την Ηρώ Στ. Μπουσούνη

Τραγούδια βασισμένα σε τραγικές αληθινές ιστορίες – Μέρος Δεύτερο

Το αντιστασιακό τραγούδι Bella Ciao και οι στίχοι του

Stairway to heaven: Το χρονικό μίας πολύκροτης υπόθεσης

Ένα αφιέρωμα σε γνωστά και αγαπημένα τραγούδια από τη διεθνή μουσική σκηνή, για τα οποία οι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από την μαύρη όψη της επικαιρότητας. Πέντε τραγικές αληθινές ιστορίες ρατσισμού, βίας και αυτοκαταστροφής με πολλά θύματα, ενέπνευσαν μεγάλους καλλιτέχνες όπως ο Μπομπ Ντίλαν, ο Κερτ Κομπέιν, ο Νιλ Γιανγκ κ.ά.

Το αφιέρωμά μας χωρίζεται σε δύο μέρη. Διαβάστε εδώ το δεύτερο.

Τραγούδια βασισμένα σε τραγικές αληθινές ιστορίες

Ελάτε και εσείς στην παρέα μας στο Facebook, κάνοντας like στη σελίδα μας.

Μπομπ Ντίλαν – Hurricane

Τραγούδια βασισμένα σε τραγικές αληθινές ιστορίες
Ο Ρούμπιν Κάρτερ

Στίχοι / Μουσική: Jacques Levy, Μπομπ Ντίλαν

«…Έρχεται η ιστορία του Hurricane, του ανθρώπου που οι αρχές κατηγόρησαν για κάτι που δεν έκανε. Τον έβαλαν στη φυλακή ενώ θα μπορούσε να είναι ο πρωταθλητής του κόσμου…»

Το Hurricane είναι βασισμένο στην αληθινή ιστορία του πυγμάχου Ρούμπιν Κάρτερ, γνωστού και ως Hurricane (Τυφώνας). Ενός ανθρώπου που έζησε δεκαεννέα ολόκληρα χρόνια στη φυλακή για ένα έγκλημα που δε διέπραξε και τα κίνητρα για την κατηγορία του ήταν ρατσιστικά.

Στις 17 Ιουνίου 1966, τρεις λευκοί άνθρωποι πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν στο Lafayette Grill, ένα μπαρ στο Πάτερσον του Νιου Τζέρσεϊ. Οι μάρτυρες περιέγραψαν δύο μαύρους άνδρες ως δολοφόνους. Ολόκληρη η υπόθεση βασίστηκε στις δύο μαρτυρίες των Άρθουρ Μπράντλεϊ και Άλφρεντ Μπέλο, δύο λευκών ανδρών με ποινικό μητρώο που ισχυρίστηκαν ότι είχαν δει τον Κάρτερ και τον φίλο του Άρτις, οι οποίοι ήταν μαύροι, να διαπράττουν τα εγκλήματα.

Η καταδίκη των Κάρτερ και Άρτις στηρίχτηκε σε μία σειρά από σοβαρά νομικά λάθη.

Ο Κάρτερ από τη φυλακή αγωνίζεται για να κερδίσει την ελευθερία του. Επιμένει στην αθωότητά του και αποφασίζει να γράψει την βιογραφία του. Μετά την έκδοση της αυτοβιογραφίας του Κάρτερ, για την κοινή γνώμη ήταν ξεκάθαρο πως υπήρξε θύμα ρατσισμού. Ο Μπομπ Ντίλαν, όταν διάβασε το βιβλίο επισκέφτηκε τον Κάρτερ στη φυλακή. Μετά τη συνάντησή τους, ο Ντίλαν μαζί με τον Jacques Levy έγραψαν το τραγούδι  Hurricane. Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1975 και σημείωσε τεράστια επιτυχία. Ο Ρούμπιν Κάρτερ αθωώθηκε και αποφυλακίστηκε το 1985.

Ακούστε το τραγούδι εδώ

Boomtown Rats – I Don’t Like Mondays

Στίχοι / Μουσική: Μπομπ Γκέλντοφ

«…Κανείς δε θα πάει σχολείο σήμερα, αυτή θα τους κάνει να μείνουν όλοι στο σπίτι. Ο μπαμπάς της δεν το καταλαβαίνει, πάντα έλεγε πως ήταν καλή όπως ο χρυσός…»  

Το τραγούδι βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Μπρέντα Αν Σπένσερ. Στις 29 Ιανουαρίου του 1979, μία δεκαεξάχρονη – η Μπρέντα Αν Σπένσερ – ανοίγει πυρ σε δημοτικό σχολείο του Σαν Ντιέγκο που βρισκόταν απέναντι από το σπίτι της. Σκοτώνει δύο ενήλικες, τον διευθυντή του σχολείου και τον επιστάτη, τραυματίζει οκτώ παιδιά και έναν αστυνομικό. Όταν ρωτήθηκε από ρεπόρτερ γιατί έκανε κάτι τέτοιο η ίδια δήλωσε «I don’t like Mondays» που σημαίνει «Δε μου αρέσουν οι Δευτέρες».

Η Μπρέντα Αν Σπένσερ παραμένει στη φυλακή μέχρι σήμερα.

Την ίδια χρονιά ο Μπομπ Γκέλντοφ, δίνοντας μία συνέντευξη στο ραδιόφωνο της Ατλάντα, διάβασε τυχαία την είδηση. Στο δρόμο για το ξενοδοχείο του έγραψε το I Dont Like Mondays. Το τραγούδι κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1979. Η οικογένεια Σπένσερ παρ’ όλο που προσπάθησε, δεν κατάφερε να απαγορέψει την κυκλοφορία του τραγουδιού.

Ακούστε το τραγούδι εδώ

Nirvana Polly

Ο Κερτ Κομπέιν των Nirnava

Στίχοι / Μουσική: Κερτ Κομπέιν

«Η Πόλι θέλει ένα κράκερ, νομίζω πως θα πρέπει να κατέβω από πάνω της πρώτα. Νομίζω θέλει λίγο νερό, να σβήσει το φλόγιστρο…»

Ο Κερτ Κομπέιν εμπνεύστηκε το Polly από την ιστορία μιας δεκατετράχρονης κοπέλας που έζησε την κόλαση στα χέρια του κατά συρροή βιαστή Τζέραλντ Άρθουρ Φρεντ. Τον Αύγουστο του 1987 στην Τακόμα της Ουάσινγκτον, ένα δεκατετράχρονο κορίτσι φεύγοντας από μία συναυλία απήχθη, βιάστηκε και βασανίστηκε από τον Τζέραλντ Άρθουρ Φρεντ. Ο Φρεντ κρατούσε το κορίτσι σε ένα φορτηγό που είχε σαν σπίτι. Στα χέρια του έζησε φρικτά βασανιστήρια. Η μικρή κατάφερε να το σκάσει και ζήτησε βοήθεια σε ένα βενζινάδικο.

Ο Τζέραλντ Άρθουρ Φρεντ συνελήφθη και καταδικάστηκε για απαγωγή και βιασμό.

Ο Κομπέιν διάβασε για αυτό το περιστατικό στην εφημερίδα. Το τραγούδι είναι σκληρό καθώς περιγράφει τον απαγωγέα να διασκεδάζει βασανίζοντας την δεκατετράχρονη κοπέλα. Κυκλοφόρησε το 1990 στο άλμπουμ των Nirvana Nevermind.

Ακούστε το τραγούδι εδώ

The Smiths – Suffer Little Children

Στο κέντρο ο Ίαν Μπράντι, στα δεξιά η Μίρα Χίντλεϊ – photo:photo by Ninian Reid-flickr-httpscreativecommons.orglicensesby2.0

Στίχοι / Μουσική: Μόρισεϊ, Τζόνι Μαρ

«Ω Τζον, ποτέ δε θα γίνεις άντρας και δε θα δεις το σπίτι σου ξανά. Ω Μάντσεστερ, για πόσα πρέπει να λογοδοτήσεις…»  

Ο Μόρισεϊ εμπνεύστηκε το Suffer Little Children όταν διάβασε το βιβλίο του Έμλιν Ουίλλιαμς «Beyond Belief: A Chronicle of Murder and its Detection». Το βιβλίο βασίζεται στα αληθινά γεγονότα που συνέβησαν στο Μάντσεστερ τη δεκαετία του ‘60. Ένα ζευγάρι, ο Ίαν Μπράντι και η Μίρα Χίντλεϊ, δολοφόνησαν πέντε παιδιά, ηλικίας δέκα έως δεκαεπτά ετών. Τα γεγονότα συνέβησαν μεταξύ 1963 με 1965. Πλήρη εικόνα για τον αριθμό των δολοφονιών είχαμε το 1985, όταν το ζευγάρι ομολόγησε. Δεν έχουμε σαφή εικόνα για τα κίνητρα καθώς οι ομολογίες του ζευγαριού δε συμφωνούσαν μεταξύ τους.

Γνωρίζουμε όμως πως τα τέσσερα από τα πέντε παιδιά ήταν σεξουαλικά κακοποιημένα.

Η υπόθεση είναι γνωστή και ως «Οι δολοφονίες του βάλτου» δεδομένου ότι έθαβαν τα θύματά τους σε ρηχούς τάφους στο χερσότοπο Σάντλγουορθ Μουρ του Μάντσεστερ. Ο Μπράντι πέθανε στη φυλακή το 2017 σε ηλικία 79 ετών και δεν έκανε ποτέ αίτηση αποφυλάκισης. Η Χίντλεϊ, αν και έκανε πολλές αιτήσεις δεν αποφυλακίστηκε ποτέ. Πέθανε το 2002 σε ηλικία 60 ετών.

Παρ’ όλο που πέντε παιδιά δολοφονήθηκαν, στο τραγούδι αναφέρονται μόνο τρία ονόματα καθώς κυκλοφόρησε το 1984. Οι άλλες δύο δολοφονίες έγιναν γνωστές το 1985 όπου ομολόγησαν οι δολοφόνοι.

Ακούστε το τραγούδι εδώ

Νιλ Γιανγκ: Ένας θρύλος της μουσικής – Πέντε αξέχαστα τραγούδια

Νιλ Γιανγκ – The Needle and The Damage Done

Τραγούδια βασισμένα σε τραγικές αληθινές ιστορίες
Το συγκρότημα Crazy Horse, 1972 – photo: Reprise Records [Public domain]
Στίχοι / Μουσική: Νιλ Γιανγκ

«…Έχω δει τη βελόνα και τη ζημιά που κάνει, ένα μικρό κομμάτι από αυτό σε όλους, αλλά κάθε ναρκομανής είναι σαν ήλιος που δύει…»  

Ο Νιλ Γιανγκ έγραψε το The Needle and The Damage Done για τον φίλο και κιθαρίστα του Danny Whitten, ο οποίος ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά. Το τραγούδι περιγράφει το πόσο μεγάλη ζημιά προκαλούν τα ναρκωτικά. Ο Danny Whitten άνηκε στο συγκρότημα του Νιλ Γιανγκ, Crazy Horse. Είχε σοβαρό πρόβλημα εξάρτησης από την ηρωίνη. Για κάποιο διάστημα είχε φύγει από τη μπάντα λόγω των πολλών προβλημάτων από τις εξαρτήσεις του. Το 1972 ο Νιλ Γιανγκ του τηλεφώνησε για κάποιες εμφανίσεις με τη μπάντα. Ο Ντάνι δε μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του συγκροτήματος και ο Γιανγκ τον απολύει. Το ίδιο βράδυ ο Danny Whitten πεθαίνει από υπερβολική δόση χαπιών και αλκοόλ. Τα χάπια τύπου βάλιουμ ο Whitten τα είχε ξεκινήσει για να απαγκιστρωθεί από την ηρωίνη.  

Το The Needle and The Damage Done κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά.

Ακούστε το τραγούδι εδώ

Πηγές: forbes.com, billboard.com,bbc.co.uk, nme.com, en.wikipedia.org, telegraph.co.uk,bbc.co.uk,usatoday.com,directexpose.com,huffpost.com

Comments are closed.