Τι μας έμεινε από το La casa de papel

Τι μας έμεινε από το La casa de papel μετά την ολοκλήρωση της επιτυχημένης ισπανικής σειράς. Τελικά, οι εντυπώσεις ήταν θετικές ή αρνητικές;

Από την Μαριλένα Βλάχου

Το La casa de papel ολοκληρώθηκε. Η σειρά που απέκτησε φανατικούς θαυμαστές σε όλο τον κόσμο τόσο για το έξυπνο σενάριο της όσο για την πλοκή και τη δράση της, ολοκληρώθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021 όπου δόθηκαν και τα πέντε τελευταία επεισόδια της. Οι εντυπώσεις μετά το τέλος της μάλλον χλιαρές θα λέγαμε. Άλλωστε για τους πραγματικούς φαν της σειράς, το La casa de papel ολοκληρώνεται με τις δύο πρώτες σεζόν.

Όταν το “La casa de papel” ή “Money Heist” ή “Η τέλεια ληστεία” προβλήθηκε για πρώτη φορά το 2017, από το ισπανικό κανάλι Antena 3 είχε μόνο δύο σεζόν. Δύο σεζόν όμως που ήταν αρκετές για να κάνει τον κόσμο να το λατρέψει. Η σειρά τράβηξε το ενδιαφέρον του Netflix που θέλησε να τη συνεχίσει με τη σύμφωνη γνώμη του δημιουργού της Álex Pina. Μετά από ακόμα τρεις σεζόν (δηλαδή σύνολο πέντε) το La casa de papel ολοκληρώθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2021.

Τι μας έμεινε από το La casa de papel

Οι δύο πρώτες σεζόν της σειράς ήταν σεναριακά άρτιες. Το σενάριο θα μπορούσε να ήταν εμπνευσμένο και από το anime “Death Note”, αν και προσωπικά πιστεύω πως το “Death Note” έχει ένα από τα πιο άρτια και ενδιαφέροντα σενάρια, τολμώντας να τα “βάλει” με πολλές κορυφαίες σειρές.

Στο ξεκινημά του το “La casa de papel” φαινόταν πως έχει κάτι να πει. Μία μάχη ανάμεσα στο σωστό και το λάθος, το πρέπει και δε πρέπει, το καλό και το κακό, το νόμο και την ηθική. Ουσιαστικά φτωχοί άνθρωποι με διάφορα μικρά αμαρτήματα στην πλάτη τους, καλούνται από τον Προφεσόρ για να συμμετέχουν σε μία ληστεία που ομοιά της δεν είχε υπάρξει. Μία ληστεία που θα έκλεβαν μεν αλλά κανέναν δε. Θα τύπωναν απλά τα δικά τους χρήματα.

Ο δημιουργός της σειράς, Álex Pina, τις δύο πρώτες σεζόν είχε κάτι να πει. Να περάσει ένα ηχηρό μήνυμα και δεν ήταν καθόλου τυχαίο που επέλεξε το αντιστασιακό τραγούδι Bella Ciao. Η σκηνή με τον Μπερλίν και τον Προφεσόρ να το τραγουδούν ήταν από τις κορυφαίες του  La casa de papel και για αυτό έχει συγκεντρώσει πάνω από 69 εκατομμύρια προβολές στο youtube.

Οι δύο πρώτες σεζόν της σειράς έδωσαν ηχηρά μηνύματα που όπως φάνηκε ο κόσμος είχε ανάγκη να ακούσει, εξαιρετικές ερμηνείες, ένα απίστευτα δομημένο σενάριο, εξέλιξη, δράση και μία καλοδουλεμένη σκηνοθεσία. Για όλους αυτούς τους λόγους πιστεύω πως έλαβε τόσο θερμή υποδοχή από το κοινό.

Αν ο Álex Pina είχε τη δύναμη να τελειώσει εκεί τη σειρά του, θα μιλούσαμε για μία θρυλική σειρά.

Οι επόμενες σεζόν που ακολουθήσαν από το Netflix για εμένα δεν ήταν τόσο καλές. Ένα σενάριο που έμπαιζε νερά από παντού, μία σκηνοθεσία που θα έκανε την ταινία “Ράμπο” να ντρέπεται ενώ οι περισσότερες και καλά “ανατροπές” ήταν αναμενόμενες. Οι ηθοποιοί προσπαθούσαν να σώσουν το “τράβηγμα” του σεναρίου με τις ερμηνείες τους όμως δεν ήταν αρκετό.

Ειδικότερα, τα πέντε πρώτα επεισόδια της τελευταίας σεζόν, δεν είχαν σχεδόν καθόλου διάλογο. Θύμιζαν σαν να ήταν μία διαφήμιση αμερικάνικης εταιρείας όπλων αφού τόσα όπλα και πιστολίδι ούτε σε πολεμικές ταινίες δεν έχουμε δει (γέλια). Δε θα σχολιάσω την ετοιμόγεννη που τα έβαλε με τον Προφεσόρ και έκανε πράγματα που ήταν για γέλια. Ούτε τις χειροβομβίδες που έπεφταν βροχή όμως δεν πέθαινε κανείς.

Γενικά, έτσι όπως ξεχείλισαν τη σειρά δε θύμιζε σε τίποτα το παλιό καλό “La casa de papel” αλλά μία αμερικάνικη ταινία. Ευτυχώς, τα δύο τελευταία επεισόδια έρχονται να σώσουν λίγο την κατρακύλα της σειράς.

Γενικότερα, πιστεύω πως αν είχε σταματήσει στις δύο πρώτες σεζόν θα ήταν μία από τους καλύτερες σειρές που θα είχαμε δει. Η συνεχεία της δεν ήταν τόσο επιτυχημένη, με αποτέλεσμα να χάσει αρκετούς από τους φαν της και το τέλος της, να περάσει σχεδόν απαρατήρητο.

Για όσους δεν την έχουν δει, συνιστώ ανεπιφύλακτα να δουν τις δύο πρώτες σεζόν.