Θυμάστε το Λεύκωμα των παιδικών μας χρόνων;

Θυμάστε το «Λεύκωμα» των παιδικών μας χρόνων; Αυτό το απίθανο τετράδιο γεμάτο αναμνήσεις;

Από την Νικολέτα Πρέβενα

Αναμνήσεις, αναμνήσεις, αναμνήσεις… τι θα κάναμε χωρίς αυτές; Αναζητώντας ένα σημαντικό χαρτί που χρειαζόμουνα, η έρευνα με οδήγησε σε ένα παλιό ταλαιπωρημένο τετράδιο που το πέρασμα των χρόνων μύριζε έντονα στις σελίδες του.

Ήταν το παλιό μου «Λεύκωμα» που είχα δημιουργήσει στην Α’ Γυμνασίου και είχα τη χαρά και την τιμή να γράψουν όλοι οι συμμαθητές και φίλοι μου σε αυτό. Φαντάζομαι τώρα οι νεότεροι θα αναρωτιέστε τι είναι το λεύκωμα; Θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε όσο μπορούμε, τι ήταν το λεύκωμα των παιδικών μας χρόνων.

Θυμάστε το Λεύκωμα των παιδικών μας χρόνων;

Τι ήταν το λεύκωμα, λοιπόν; Ήταν ένα απλό τετράδιο στο οποίο ο/η κάτοχος του έγραφε διάφορες ερωτήσεις που καλούνταν να απαντήσουν όσοι θα έγραφαν σε αυτό.

Οι ερωτήσεις ήταν πάνω κάτω:

• Τι εστί Λεύκωμα; (η αρχική ερώτηση)
• Τι εστί φιλία;
• Είσαι ερωτευμένος ή ερωτευμένη; Αν ναι, θα ήθελες να μας πεις με ποιον/ποια;
• Πού θα ήθελες να βρισκόσουν τώρα;
• Ποια είναι η αγαπημένη σου ταινία;
• Αν ήσουν αόρατος, τι θα έκανες;
• Τι γνώμη έχετε για την κτήτωρ;

…και άλλες πολλές. Συνήθως ήταν γύρω στις είκοσι ερωτήσεις (λίγο λιγότερες ή περισσότερες) με γενικότερη θεματολογία, προσωπικές ή με θέματα του σχολείου πχ. «Τι γνώμη έχετε για την τάδε καθηγήτρια;». Υπήρχε ποικιλία στις ερωτήσεις χωρίς απαραίτητα να είναι οι ίδιες. Ο/Η κάθε δημιουργός του λευκώματος έθετε τις δικές του. Αυτές όμως που δεν έλειπαν σχεδόν από κανένα ήταν «Τι εστί λεύκωμα;» και «Τι γνώμη έχετε για την κτήτωρ;».

Κτήτωρ ονομαζόταν ο/η κάτοχος του λευκώματος. Ένας τίτλος που είχε το ρόλο του ψευδώνυμου για τον ιδιοκτήτη του λευκώματος.

Οι περισσότεροι που έγραφαν στο λεύκωμα και απαντούσαν στις ερωτήσεις χρησιμοποιούσαν ψευδώνυμο. Στο τέλος, υπήρχε μία σελίδα που ονομαζόταν «Βγάλτε τις μάσκες για να ξέρουμε ποιος είστε» και εκεί έγραφαν το πραγματικό τους όνομα, την ηλικία και το τηλέφωνο.

Μέσα στις σελίδες ενός λευκώματος θα ανακαλύψεις πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, στίχους, ποιήματα, ζωγραφιές και μικρά δωράκια. Ένα απλό τετράδιο και όμως σύμβολο τεράστιας συναισθηματικής αξίας. Μακάρι οι νεότερες γενιές να είχαν κάτι αντίστοιχο. Ένα «μνημείο» από τα παιδικά τους χρόνια που θα έχουν για πάντα μαζί τους.