Τα πλυντήρια της Μαγδαληνής – Αληθινή ιστορία

Τα πλυντήρια της Μαγδαληνής, γνωστά και ως  “Άσυλα της Μαγδαληνής”, είναι μία αληθινή τρομακτική ιστορία συστηματικής κακομεταχείρισης των γυναικών.

Από την Ηρώ Στ. Μπουσούνη

Τα άσυλα της Μαγδαληνής, γνωστά και ως πλυντήρια της Μαγδαληνής, ήταν αρχικά προτεσταντικά αλλά αργότερα ως επί το πλείστον Ρωμαιοκαθολικά ιδρύματα που λειτουργούσαν από τον 18ο έως τα τέλη του 20ου αιώνα, φαινομενικά για να στεγάσουν «έκπτωτες γυναίκες».

Ο όρος κυρίως αναφερόταν σε γυναικεία σεξουαλική ασέβεια ή εργασία στην πορνεία, νεαρές γυναίκες που έμειναν έγκυος εκτός γάμου ή νεαρά κορίτσια που δεν είχαν οικογενειακή υποστήριξη. Όλες τους απαιτούνταν να εργάζονται χωρίς αμοιβή εκτός από πενιχρές προμήθειες τροφίμων, ενώ τα ιδρύματα λειτουργούσαν μεγάλα εμπορικά πλυντήρια, εξυπηρετώντας πελάτες εκτός των βάσεων τους.

Τα πλυντήρια της Μαγδαληνής, γνωστά και ως Άσυλα της Μαγδαληνής

Δημιουργήθηκαν το 18ο αιώνα από την εκκλησία της Ιρλανδίας και λειτουργούσαν μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα. Διοικούνταν από θρησκευτικά ινστιτούτα και μοναχές. Σκοπός τους ήταν να φιλοξενούν και να φροντίζουν ιερόδουλες, εγκαταλελειμμένες γυναίκες, έγκυες εκτός γάμου, ορφανές, γυναίκες με αναπηρία κ.ά. Τα πλυντήρια της Μαγδαληνής έγιναν “μεγάλα συγκροτήματα” και εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα. Κατά συνέπεια, έγιναν μέρος του ευρύτερου συστήματος ελέγχου των παιδιών και των γυναικών της Ιρλανδίας.

Το 1993 οι Αδελφές της Παναγίας της Φιλανθρωπίας στο Δουβλίνο πούλησαν ένα κομμάτι γης από το μοναστήρι τους. Σε αυτό το κομμάτι γης, βρέθηκε ένας μαζικός τάφος 133 πτωμάτων. Το γεγονός αυτό προκάλεσε ένα δημόσιο σκάνδαλο και «τράβηξε» τα βλέμματα σε αυτά τα ιδρύματα. Τα ΜΜΕ άρχισαν τις έρευνες, εμφανίζοντας μία σειρά από σοβαρές καταγγελίες γυναικών που υπήρξαν θύματα.

Οι γυναίκες στα πλυντήρια φυλακίζονταν και έχαναν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα. Δούλευαν κάτω από σκληρές, σπαρτιατικές συνθήκες, βασανίζονταν και συχνά κακοποιούνταν. Τα ιδρύματα αυτά είχαν εξελιχθεί σε πρώτης τάξεως κερδοφόρες επιχειρήσεις, εκμεταλλευόμενα γυναίκες και παιδιά, ο αριθμός των οποίων παραμένει άγνωστος μέχρι σήμερα. Η γνωστή τραγουδίστρια Σινέντ Ο΄ Κόνορ υπήρξε θύμα των καθολικών εκκλησιαστικών Πλυντηρίων της Μαγδαληνής.

Τα Πλυντήρια της Μαγδαληνής έκλεισαν το 1996.

Πρόκειται για μια ιστορία για την οποία η Ιρλανδία έχει κάθε λόγο να ντρέπεται. Η ιρλανδική κυβέρνηση το 2001, αναγνώρισε ότι οι γυναίκες στα πλυντήρια της Μαγδαληνής υπήρξαν θύματα κακοποίησης. Ωστόσο, αντιστεκόταν στις έρευνες καθώς υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία ότι τα δικαστήρια της Ιρλανδίας έστελναν συνήθως γυναίκες που είχαν καταδικαστεί για μικρό-εγκλήματα στα πλυντήρια και πως η ίδια η κυβέρνηση είχε υπογράψει κερδοφόρες συμβάσεις με αυτά. Η επίσημη κρατική «συγνώμη» έφτασε το 2013.

Πλυντήρια όπως αυτό λειτουργούσαν στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Σουηδία, τον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες, και την Αυστραλία, για μεγάλο μέρος του 19ου και αρκετά στον 20ο αιώνα, με την τελευταία να κλείνει το 1996. Τα ιδρύματα ονομάστηκαν από τη Βιβλική προσωπικότητα Μαρία Μαγδαληνή, που στους προηγούμενους αιώνες χαρακτηριζόταν ως η αναμορφωμένη πόρνη.

Για τη συγκεκριμένη ιστορία, ο σκηνοθέτης Πίτερ Μούλαν δημιούργησε την ταινία “Οι κόρες της ντροπής” ενώ η μουσικός Τζόαν Μίτσελ έγραψε το τραγούδι “The Magdalene Laundries”.

Φωτογραφίες:wikipedia.com – Πηγές: en.wikipedia.org, irishcentral.com,bbc.co.uk