Τα «παραμύθια της Χαλιμάς» με τα οποία μας μεγάλωσαν και μας γαλούχησαν, λαχταρώντας ένα καλύτερο αύριο… ήταν, τελικά, απλώς παραμύθια.
Από την Νικολέτα Πρεβένα
Ρετρό αντικείμενα που σκεφτόμαστε με νοσταλγία Γνωστές παροιμίες που νομίζουμε πως είναι ελληνικές Γιατί έχεις ντραπεί περισσότερο στη ζωή σου; – Η ιστορία του Σπύρου |
Μεγαλώνοντας, οι περισσότεροι από εμάς ακούγαμε συμβουλές και γνωμικά από την οικογένεια, το σχολείο και, γενικότερα, τον κοινωνικό μας περίγυρο. Ως μικρά παιδιά ονειρευόμασταν ένα καλύτερο αύριο, σκεφτόμασταν πως «ερχόμαστε εμείς να αλλάξουμε τον κόσμο». Μετά από πολλά χρόνια και κοιτάζοντας πίσω, συνειδητοποιείς πως όλες αυτές οι συμβουλές δεν ήταν τίποτα άλλο από «παραμύθια της Χαλιμάς».
Τα «παραμύθια της Χαλιμάς» με τα οποία μας μεγάλωσαν
«Το καλό νικάει το κακό και ανταμείβεται…»
…αυτό άλλωστε είναι και το τέλος των περισσότερων ταινιών, βιβλίων και ιστοριών. Στη ζωή πάλι, το τέλος είναι διαφορετικό. Όσο πιο πολύ μεγαλώνεις τόσο περισσότερο συνειδητοποιείς πόσο ασύστολα βίαιος είναι ο κόσμος γύρω σου. Πως οι «κακοί» τελικά δεν τιμωρούνται, οι «καλοί» δεν ανταμείβονται και πως θα αφήσουμε αυτόν τον κόσμο – όπως έλεγε και ο Βολταίρος – ακριβώς όπως τον βρήκαμε: Κακό, ανόητο και άδικο.
Ελάτε και εσείς στην παρέα μας στο Facebook, κάνοντας like στη σελίδα μας. |
«Να σπουδάσεις για να έχεις ένα καλύτερο μέλλον»
…και σπουδάσαμε, αλλά το καλύτερο μέλλον επαγγελματικά κάπου το χάσαμε! Μας πρόφτασαν κάποιοι ανιψιοί πολιτικών, κάποιοι γνωστοί δημοσιογράφων, κάποιοι συγγενείς επιχειρηματιών, κάποιοι φίλοι καλλιτεχνών… Τι προσόντα είχαν; Τις γνωριμίες τους. Τελικά, καλύτερο εφόδιο από το πτυχίο είναι το να έχεις μπάρμπα στην Κορώνη, τουλάχιστον για την Ελλάδα…
«Όπου υπάρχει το άδικο… να εμπιστεύεσαι τη Δικαιοσύνη. Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ κτλ.»
Όταν ο νόμος παραβιάζεται θα πρέπει να επεμβαίνει αυστηρά η Δικαιοσύνη! Αυτή είναι η βάση ενός οργανωμένου και δίκαιου κράτους που θέλει να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών. Αποδίδεται πάντα δικαιοσύνη; Περιπτώσεις όπως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα – που έχουν περάσει έξι χρόνια από το θάνατό του και ακόμα δεν έχει αποφανθεί το δικαστήριο – ή όπως του Βαγγέλη Γιακουμάκη – που οι εννέα κατηγορούμενοι έπεσαν στα μαλακά και θα πέσουν στα ακόμα πιο μαλακά στο Εφετείο – ή όπως οι αποφάσεις του ΣτΕ – που κρίνει νόμιμα και συνταγματικά τα μνημόνια – ή, ακόμα, όπως οι νεκροί στους δρόμους από ασυνείδητους οδηγούς που δεν εφαρμόζουν τον Κ.Ο.Κ., δε βοηθούν ένα κράτος που θέλει να λέγεται δίκαιο και έχει για παντιέρα τη δικαιοσύνη.
«Όταν θέλεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις»
Μάλλον μόνο ο Κόελιο συνομιλεί με το σύμπαν και του δίνει απλόχερα ότι θέλει να αποκτήσει! Για τους υπόλοιπους, φαίνεται πως είναι κλειστές οι γραμμές επικοινωνίας.
«Να είσαι καλός γιατί θα πας στην κόλαση»
Μας μίλησαν τόσο στο σχολείο για τον παράδεισο και την κόλαση που στο τέλος το πιστέψαμε. Μεγαλώνοντας ανακαλύψαμε έντρομοι πως ο παράδεισος και η κόλαση είναι εδώ, στη γη και όχι σε μία ζωή μετά θάνατον.
«Δούλεψε πολύ και θα φτάσεις ψηλά… θα παίρνεις επιτέλους έναν καλό μισθό»
Ίσως να ισχύει σε άλλες χώρες του κόσμου κάτι αντίστοιχο, δε γνωρίζω. Στην Ελλάδα όμως, αυτό είναι το μεγαλύτερο παραμύθι. Όσο πιο σκληρά δουλεύεις τόσο λιγότερο αμείβεσαι και, φυσικά, είσαι αυτός που θα χρεωθεί και οτιδήποτε στραβό συμβεί. Ειδικότερα στις μέρες μας, που δουλεύουμε – όσοι δουλεύουμε – χωρίς ανάσα, αναλογιστείτε πόσα λεφτά μας τρέχουν από τα μπατζάκια!
«Καταγόμαστε από τους αρχαίους Έλληνες και, κατά συνέπεια, είμαστε ο εξυπνότερος λαός του κόσμου»
Αυτή η εμμονή με το δεκανίκι της αρχαίας Ελλάδας πόσο κακό μας έχει κάνει… Ναι, οι αρχαίοι Έλληνες ήταν πρώτοι στην ιατρική, τα μαθηματικά, την αστρονομία, την πολιτική και πόσα άλλα… αλλά οι αρχαίοι! Με τους νέους τι γίνεται; Για να χαρακτηρίζεσαι ο εξυπνότερος λαός του κόσμου θα πρέπει να έχεις έναν πολιτισμό αντίστοιχο των αρχαίων Ελλήνων και εμείς απέχουμε μακράν από αυτό.
«Να κάνεις γρήγορα παιδιά γιατί θα χτυπήσει το βιολογικό σου ρολόι»
…και τι είναι το βιολογικό ρολόι, εκρηκτικός μηχανισμός;! Αυτή την κουβέντα την πίστευα μέχρι κάποια ηλικία και για αυτό φρόντισα να κάνω γρήγορα παιδιά. Μέχρι που γνώρισα αρκετούς ανθρώπους, ως επί το πλείστον γυναίκες, που δεν είχαν αποκτήσει παιδιά. Είχαν οργανώσει τη ζωή τους με τρόπο ζηλευτό και όταν τις ρώτησα «μα δε χτύπησε το βιολογικό σας ρολόι;», η απάντηση ήταν «είμαι εξήντα/εβδομήντα και ακόμα το περιμένω».
«Να αγαπάς … γιατί πρέπει»
Πρέπει να αγαπάμε την οικογένειά μας, πρέπει να αγαπάμε την πατρίδα μας, πρέπει να αγαπάμε… Πρέπει; Αλίμονο στην αγάπη που επιβάλλεται από τα πρέπει. Αυτές είναι χιτλερικές μέθοδοι που δε συνάδουν με την αγάπη. Μεγαλώνοντας μαθαίνεις να αγαπάς γιατί το αισθάνεσαι, όχι γιατί πρέπει… και είναι όμορφο, πολύ όμορφο συναίσθημα η αγάπη χωρίς «πρέπει».
«Με τη δουλειά είσαι παραγωγικός, δημιουργικός. Αν κάθεσαι είσαι τεμπέλης»
Αν αναλύσουμε τις έννοιες παραγωγικός και δημιουργικός, θα διαπιστώσουμε πόσο λάθος είναι αυτοί οι όροι συνδεδεμένοι με τη δουλειά. Παραγωγικός είναι ο εθελοντής δασοπυροσβέστης, ο άνθρωπος στη λαϊκή που μοιράζει δωρεάν τα προϊόντα που δεν έχει πουλήσει στον κόσμο, όλοι όσοι βοήθησαν αφιλοκερδώς τους μετανάστες που έφτασαν στην Ελλάδα, όλοι όσοι έτρεξαν οικειοθελώς με τις βάρκες να βοηθήσουν τον κόσμο που καιγόταν στο Μάτι και πόσοι άλλοι… Αυτοί οι άνθρωποι είναι παραγωγικοί γιατί συνεισφέρουν σε μία κοινωνία. Οι πρωτοπόροι, που βάζουν τα θεμέλια για ένα καλύτερο αύριο. Παραγωγικός δεν είμαι αν σηκώνω τα τηλέφωνα σε μία εταιρεία ή δουλεύω σκληρά σε κάποιο εργοστάσιο. Αυτό λέγεται ανάγκη για επιβίωση και το κάνω για βιοποριστικούς λόγους.
Δημιουργικό είναι το παιδί που θα φτιάξει με τα χέρια του ένα κάστρο στην άμμο, ο άνθρωπος που τοποθέτησε ταΐστρες και ποτίστρες σε διάφορες γειτονιές για τα αδέσποτα ζώα, ο καλλιτέχνης που μεταμορφώνει έναν γκρίζο τοίχο κάπου στην καρδιά της πόλης σε έργο τέχνης δωρεάν, όλοι εκείνοι που τρέχουν να προσφέρουν σε όσους έχουν ανάγκη, δημιουργώντας δωρεάν τις κατάλληλες υποδομές…
Comments are closed.