Πέντε βιβλία της «μεγάλης κυρίας» της αστυνομικής λογοτεχνίας, Αγκάθα Κρίστι, που θα σας συναρπάσουν και θα σας μείνουν αξέχαστα.
Αγκάθα Κρίστι, η Βασίλισσα του Εγκλήματος |
Κάθε βιβλίο της Αγκάθα Κρίστι αποτελεί ένα συναρπαστικό μυστήριο που καλείσαι να λύσεις. Η γραφή της είναι οικεία. Απόλυτα κατανοητή, έξυπνη και παιχνιδιάρικη. Ξεχωρίζει, επιπλέον, για μία ελαφριά και απόλυτα εύστοχη δόση ειρωνείας για πρόσωπα και καταστάσεις που, σε πολλές περιπτώσεις, δεν διαφέρουν πολύ από αντίστοιχα πρόσωπα και καταστάσεις του σήμερα.Δεν θεωρείται τυχαία, ακόμα και σήμερα, μία από τις/τους κορυφαίους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας παγκοσμίως. Πάνω από ένα δισεκατομμύριο αντίτυπα των βιβλίων της έχουν πουληθεί στην αγγλική γλώσσα. Επιπλέον, γύρω στο ένα δισεκατομμύριο σε μεταφράσεις σε διάφορες γλώσσες.
Τα αστυνομικά μυστήρια που δημιούργησε και αποτύπωσε στο χαρτί είναι δεκάδες. Πολλά από αυτά έχουν ξεχωρίσει. Κάποια έχουν γίνει ταινίες, άλλα θεατρικές διασκευές. Παρακάτω, παραθέτω τη δική μου αγαπημένη πεντάδα την οποία σας συστήνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε.
Πέντε βιβλία της Αγκάθα Κρίστι που θα σας συναρπάσουν
Ελάτε και εσείς στην παρέα μας στο Facebook, κάνοντας like στη σελίδα μας |
Πέντε Μικρά Γουρουνάκια (Five Little Pigs – 1942)
Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1942. Είχε τον τίτλο Murder in Retrospect. Όπως και αρκετά άλλα έργα της, το βιβλίο πήρε την τελική του ονομασία από ένα αγγλικό παιδικό τραγουδάκι. Κάθε ένας από τους πέντε βασικούς χαρακτήρες του βιβλίου κατοπτρίζεται τέλεια σε αυτό.
Εδώ, λοιπόν, ο Πουαρό καλείται από μια νεαρή γυναίκα να λύσει το μυστήριο της δολοφονίας του πατέρα της και να «καθαρίσει» το όνομα της νεκρής μητέρας της, η οποία κατηγορήθηκε για το φόνο. Ο Πουαρό, μέσα από τις μαρτυρίες όσων βρίσκονταν εκεί την συγκεκριμένη ημέρα, πρέπει να ανοικοδομήσει τη σκηνή του εγκλήματος.
Αυτή η ιστορία θεωρείται ένα από τα «διαμάντια» της Κρίστι. Ο Ηρακλής Πουαρό παρουσιάζεται στα καλύτερά του. Μελετώντας τα λόγια των μαρτύρων και «διαβάζοντας» μεταξύ των γραμμών, προσπαθώντας να διαλευκάνει την υπόθεση.
Λίγα λόγια από το οπισθόφυλλο
Όλα έμελλαν να αλλάξουν εκείνο το χειμωνιάτικο απόγευμα για τον Πουαρό, που ένιωθε πολύ γέρος κι έπληττε θανάσιμα. Ο ερχομός μιας όμορφης κοπέλας, της Κάρλα Λεμαρσάν, θα τον αναζωογονούσε και ταυτόχρονα θα του έδινε κι ένα σκοπό … Ο Πουαρό θα δεχόταν αυτό το στοίχημα με τον εαυτό του και για χατίρι της Κάρλα, που πιστεύει ακράδαντα στην αθωότητα της μητέρας της, θα ριχνόταν ξωπίσω σε όσα χνάρια δεν μπόρεσε να σβήσει ο άνεμος του χρόνου!
Η Υπογραφή του Δολοφόνου (The ABC Murders – 1936)
Πρόκειται για ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα. Ασχολείται με τα βασικά χαρακτηριστικά ενός κατά συρροήν δολοφόνου και την ψυχολογία που κρύβεται πίσω από αυτόν. Για την ακρίβεια, όταν η Αγκάθα Κρίστι έγραψε το The ABC Murders, η φράση «serial killer» δεν υπήρχε καν.
Σχετικά με την υπόθεση, ένας κατά συρροήν δολοφόνος κυκλοφορεί ελεύθερος, επιλέγοντας τα θύματά του με αλφαβητική σειρά και σκορπίζοντας τον πανικό σε ολόκληρη τη χώρα. Μετά από κάθε έγκλημα, ο δολοφόνος αισθάνεται όλο και πιο σίγουρος για τον εαυτό του, αφήνοντας σκόπιμα ίχνη και ενδείξεις στον τόπο του φονικού.
Λίγα λόγια από το οπισθόφυλλο
… Η υπογραφή με τα αρχικά ABC δε μπορούσε να έχει καμιά ξεχωριστή σημασία, ως τη στιγμή που στο Άντοβερ, στις 21 του μηνός, μια γρια ονόματι Άσερ θα βρισκόταν δολοφονημένη. Ωστόσο, η απόλυτη επιβεβαίωση για τους μυστικούς φόβους του Πουαρό θα ερχόταν από το Μπέξχιλ, τόπο του δεύτερου ραντεβού με τον άγνωστο αποστολέα. Τα πράγματα μπερδεύονταν επικίνδυνα και το ερώτημα αν και πότε θα σταματούσε το κακό, άρχισε να παίρνει μια εφιαλτική διάσταση, που μόνο ο Ηρακλής Πουαρό ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει.
Οι Μεγάλοι Τέσσερις (The Big Four – 1927)
Σε αυτό το μυθιστόρημα, ο Πουαρό εισέρχεται στον κόσμο της διεθνούς κατασκοπείας. Μυστήριο, ίντριγκες και μία τεράστια θεωρία συνωμοσίας (ή μήπως όχι;) θα κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον σας μέχρι την τελευταία σελίδα.
Μπροστά στην πόρτα της κρεβατοκάμαρας του Πουαρό, βρισκόταν ένας απρόσκλητος επισκέπτης, καλυμμένος με σκόνη από το κεφάλι μέχρι τα πόδια. Ο άντρας τον κοίταξε με το λιπόσαρκο πρόσωπό του. Μετά, ταλαντεύτηκε και λιποθύμησε. Ο Πουαρό, έκπληκτος, αναρωτιόταν ποιος μπορεί να είναι. Υπέφερε από σοκ ή απλώς από εξάντληση; Και, πάνω απ’ όλα, ποια ήταν η σημασία του αριθμού τέσσερα, που υπήρχε κακογραμμένος ξανά και ξανά σ’ ένα φύλλο χαρτιού;
Λίγα λόγια από το οπισθόφυλλο
Η απόφαση του Ηρακλή Πουαρό να διασχίσει τον Ατλαντικό πάνω σ’ ένα υπερωκεάνιο, ενώ και μόνο η θέα της θάλασσας ήταν ικανή να του φέρει σύγκρυο, θα εντυπωσιάσει τον επιστήθιο φίλο του Χέιστινγκς, που γνωρίζει άριστα τις συνήθειες και τις ιδιοτροπίες του μικρόσωμου ντετέκτιβ. … Ωστόσο, από μια παράξενη σύμπτωση, την ίδια μέρα της αναχώρησής του θα ξανάκουγε να γίνεται λόγος για τους «Μεγάλους Τέσσερις», από τα χείλη ενός μισοαναίσθητου ανθρώπου που παραβιάζοντας το παράθυρό του θα εισχωρούσε στο σπίτι του.
Τότε θα άκουγε για πρώτη φορά το όνομα του Λι Γιανγκ και για τα άλλα τρία πρόσωπα της «εταιρείας» που ανάμεσά τους ήταν ένας Αμερικανός κροίσος, μια καλλονή γαλλικής καταγωγής και ένας ακόμη πιο μυστηριώδης άνθρωπος, γνωστός σαν ο Εκτελεστής!
Ποντικοπαγίδα (The Mousetrap – 1952)
Με την Ποντικοπαγίδα, η Αγκάθα Κρίστι καθιερώθηκε ως θεατρική συγγραφέας στο κοινό. Για πάνω από εξήντα χρόνια τώρα η παράσταση ανεβαίνει χωρίς διακοπή στο West End του Λονδίνου. Η ιστορία είχε γραφτεί αρχικά το 1947 ως ραδιοφωνικό θεατρικό με τον τίτλο Three Blind Mice (Τρία Τυφλά Ποντίκια). Το έργο μετονομάστηκε και πήρε την τελική του μορφή το 1952.
Μία ομάδα ανθρώπων βρίσκεται συγκεντρωμένη σε μια εξοχική κατοικία. Αποκλεισμένοι από το χιόνι, κάποια στιγμή αντιλαμβάνονται με φρίκη ότι ανάμεσά τους κυκλοφορεί ένας δολοφόνος. Ένας προς έναν οι ύποπτοι χαρακτήρες ξετυλίγουν και αποκαλύπτουν το βρώμικο παρελθόν τους. Μέχρι τη στιγμή που η ταυτότητα και το κίνητρο του δολοφόνου αποκαλύπτονται.
Λίγα λόγια από το οπισθόφυλλο
Επτά άνθρωποι – πέντε άντρες και δύο γυναίκες – συγκεντρώνονται σε μια εξοχική πανσιόν, που τη διευθύνει ένα νεαρό ζευγάρι, η Μόλλυ και ο Τζάιλς Νταίηβις. … Το χιόνι που πέφτει ακατάπαυστα ολόγυρα από την πανσιόν, δημιουργεί γύρω από τα εγκλωβισμένα πρόσωπα έναν αδιαπέραστο κλοιό, που ευνοεί θαυμάσια τα σκοτεινά του σχέδια. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει.
… Αυτό το μακάβριο μοτίβο, τα «τρία τυφλά ποντικάκια», θα συνοδεύει αδιάκοπα, σαν εφιαλτική υπόκρουση, το σκηνικό του τρόμου!
Το Πέτρινο Φέρετρο (Dead Man’s Folly – 1956)
Το εξοχικό σπίτι που αποτελεί το σκηνικό αυτού του βιβλίου, η Κρίστι το εμπνεύστηκε από το δικό της εξοχικό και του έχει δώσει πολλά από τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στο μυθιστόρημα. Αρχικά, η ιστορία είχε τη μορφή νουβέλας και αφού η συγγραφέας την ολοκλήρωσε, αποφάσισε πως έπρεπε να δημιουργήσει ένα πλήρες μυθιστόρημα.
Το Κυνήγι του Δολοφόνου, ένα παιχνίδι που διοργανώνεται για φιλανθρωπικό σκοπό, μετατρέπεται σε πραγματικότητα. Η γνωστή συγγραφέας Αριάδνη Όλιβερ έχει αναλάβει τη διοργάνωσή του και, για τις λεπτομέρειες του προγραμματισμού, καλεί τελευταία στιγμή τον καλό της φίλο Ηρακλή Πουαρό, ως εξπέρ του είδους. Ενστικτωδώς, αισθάνεται ότι κάτι άσχημο πρόκειται να συμβεί…
Λίγα λόγια από το οπισθόφυλλο
… Όμως, η μικρούλα Μαρλένα Τούκερ ήταν τώρα πεσμένη πάνω στα υγρά σανίδια και όταν ο Πουαρό ανασήκωσε την άκρη του πολύχρωμου μαντηλιού που σκέπαζε το κεφάλι της, είδε το κορδόνι που ήταν σφιχτά περασμένο γύρω από το λαιμό της. Ο δολοφόνος, όποιος κι αν ήταν, έπρεπε να είχε ακολουθήσει τη διάταξη των έξι τεκμηρίων για να φτάσει στο απόμερο λεμβοστάσιο. Τα έξι υποθετικά τεκμήρια της κ. Όλιβερ αποκτούσαν τώρα, εντελώς απρόοπτα, μια τρομακτική σημασία.
Κεντρική φωτογραφία: photo by Ninian Reid-flickr-httpscreativecommons.orglicensesby2.0 Πηγή: agathachristie.com
Comments are closed.