Ουκρανία, ώρα μηδέν. Η αναγούλα του πολέμου αλλά και όσων παράλογων συμβαίνουν γύρω μας.

Από τον Δημήτρη Κοντό

Δέκα γεγονότα που θέλεις να ουρλιάξεις

Τι είναι η αρχή της διάκρισης των εξουσιών;

Οκτώ προτάσεις – ιδέες για νέα ριάλιτι

Πάντα πίστευα πως η «Monopoly» είναι ένα φιλοσοφημένο παιχνίδι. Μοιράζουμε τα χρήματα και σκοπός είναι να αγοράσουμε όσες περισσότερες κάρτες/χώρες μπορούμε. Ποιος κερδίζει στο τέλος; Αυτός που έχει τις περισσότερες χώρες ή αυτός που έχει τα περισσότερα χρήματα; Μα φυσικά αυτός που έχει τα περισσότερα χρήματα ο οποίος αγοράζει και σχεδόν όλες τις κάρτες/χώρες.

Κάπως έτσι είναι και το σύστημα που ζούμε τόσα χρόνια. Αυτός που είχε πολλές κάρτες/χώρες δεν έχει τα χρήματα να τις κρατήσει και ο άλλος, που έχει τα χρήματα, του τις αγοράζει. Πώς; Με πόλεμο, φυσικά. Εδώ τώρα δε μιλάμε για το παιχνίδι αλλά για τη ζωή.

Ο πόλεμος, σε όποια χωρά και αν συμβαίνει, είναι φρίκη. Τα αποτελέσματά του για τους λαούς είναι καταστροφικά. Ζήσαμε τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Γιουγκοσλαβία, στη Συρία και τώρα, στην Ουκρανία. Χώρες που σακατεύτηκαν, λαοί που ξεκληριστήκαν.

Αυτός όμως ο πόλεμος στην Ουκρανία – πέρα από τη φρίκη του πολέμου – είναι «διαφορετικός».

Ελάτε και εσείς στην παρέα μας στο Facebook, κάνοντας like στη σελίδα μας.

Ο «δικτάτορας» που κάνει τον πόλεμο δεν είναι η Η.Π.Α. και η Ε.Ε. – που έχουν κάνει όλους τους προηγούμενους – είναι η Ρωσία. Και ενώ με τους προηγούμενους πολέμους οι κυβερνήσεις μας έλεγαν «Λυπηρό, αλλά αναγκαίο. Γίνεται για τη δημοκρατία, την ειρήνη, τα χημικά όπλα και λοιπά», τώρα φαίνεται να το έχουν πάρει πολύ προσωπικά παίζοντας επικίνδυνα παιχνίδια στις πλάτες των λαών τους.

Τις τελευταίες ημέρες έχουμε παρακολουθήσει από τη μία τη φρίκη του πολέμου και από την άλλη το θέατρο του παραλόγου. Θα σταθώ σε δέκα πράγματα που με κάνουν να θέλω να ξεράσω (σ.σ. η λέξη «αναγούλα» είναι πολύ κόσμια). Ποια είναι αυτά; Πάμε να δούμε.

Ουκρανία: Η αναγούλα του πολέμου

1. Ο πόλεμος

Δε με ενδιαφέρει ποια μεγάλη δύναμη κάνει τον πόλεμο και θεωρώ πάντα υποκριτικό το λόγο. Τα παιδιά που κλαίνε, οι άνθρωποι που σκοτώνονται, ο ξεριζωμός, η ανασφάλεια, ο φόβος, οι σειρήνες που ηχούν οι οποίες ίσως να σημαίνουν και το τέλος,… Φτάνει πια! Οι Μεγάλες Δυνάμεις έδειξαν ξεκάθαρα πως εμείς οι λαοί είμαστε ένα τίποτα, ασήμαντοι, μπροστά στα συμφέροντά τους. Γιατί, ας μην κρυβόμαστε, σε κάθε πόλεμο κάποιος βγαίνει κερδισμένος και στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι μόνο η Ρωσία.

2. Η φανατίλα

Στήνονται λοιπόν τα παιχνίδια στις πλάτες των λαών… και οι λαοί πως απαντάνε; Χωρίζονται στο λαό και το «λαουτζίκο». Τι εννοώ με τον όρο λαουτζίκο; Απλούστατα όλους αυτούς που «κωλοχτυπιούνται» ποιος είναι ο καλύτερος δυνάστης: «Η Αμερική είναι.», «Όχι, η Ρωσία είναι». Βρε καημένε, γιατί το παίρνεις τόσο προσωπικά; Ο πόλεμος έχει ΕΝΑ πρόσωπο και όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις που τον έχουν κάνει είναι ένα και το αυτό.

Ο λαουτζίκος, αντί να σκεφτεί πόσο «πιόνια» είμαστε τελικά στα χέρια των κυβερνώντων, τρέχει να πάρει θέση λες και βλέπει αγώνα ποδοσφαίρου. Ξύπνα ζώο! Με τον πόλεμο χάνονται ζωές! Και αυτό που βλέπεις να συμβαίνει σε όποια χώρα, μία μέρα μπορεί να έρθει και στο σπίτι σου.

3. Ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, «ο ήρωας πολέμου» όπως τον χαρακτηρίζουν τα δικά μας Μ.Μ.Ε. (θα έρθω και σε αυτά), στα δικά μου μάτια οδηγεί ένα λαό στην καταστροφή. Δεν έχει τον αμυντικό εξοπλισμό για να αντιμετωπίσει τη Ρωσία, ενώ το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. ξεκαθάρισαν πως δε θα στείλουν στρατιωτική βοήθεια. Παρόλα αυτά ξεσηκώνει ένα λαό σε έναν πόλεμο που με τα υπάρχοντα δεδομένα τον έχει χαμένο.

Όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο Ζελένσκι (εκτός από τους δικούς μας τους δημοσιογράφους): είναι υπέρμαχος του φασισμού, των ναζί και «κολλητός» με το ναζιστικό τάγμα «Αζόφ». Λίγο πριν το τέλος του πολέμου, αυτός θα την «κάνει» σε κάποια έπαυλη σε κάποιο νησί και θα αφήσει τους Ουκρανούς στην τύχη τους. Ή για να γίνει και πιο μελό, μπορεί να πουν ότι «πέθανε» αλλά στην ουσία θα συνεχίζει ανέμελος τη ζωή του.

Και αναρωτήθηκα…, πριν γίνει ο πόλεμος γιατί δε ρωτήθηκε ποτέ ο ουκρανικός λαός να επιλέξει ποιον «νταβαντζή» θέλει, με ένα δημοψήφισμα; Να επέλεγε αν θέλει τους Ρώσους ή τους Αμερικανούς να τον «καβαλάνε». Ίσως έτσι να αποφεύγαμε τον πόλεμο… λέμε τώρα μερικά ανέκδοτα καθώς είπαμε, υπάρχουν κερδισμένοι σε κάθε πόλεμο!

4. Ο πόλεμος στην Ευρώπη και η εισβολή

Ας περάσουμε στα ελληνικά Μ.Μ.Ε. (γέλια) όπου οι «δημοσιογράφοι» υπακούν τυφλά τα αφεντικά τους που με τη σειρά τους υπακούν πιστά την κυβέρνηση και κατάντησαν τη δημοσιογραφία μία φτωχή «πόρνη», με την ΕΣΗΕΑ να παρακολουθεί.

Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, τα δελτία ειδήσεων είχαν τίτλο: «Πόλεμος στην Ευρώπη» σα να γινόταν πρώτη φορά πόλεμος στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Μετά την κατακραυγή του κόσμου καθώς είχαν ξεχάσει την Γιουγκοσλαβία – ηθελημένα βέβαια, αφού εκείνο τον πόλεμο τον είχε κάνει το ΝΑΤΟ (1999 – άλλαξαν τον τίτλο σε «Πόλεμος στην Ουκρανία».

Ουκρανία: Η αναγούλα του πολέμου -Φωτογραφία από το STAR

Στη συνέχεια, οι Έλληνες δημοσιογράφοι μίλησαν και υπερασπίστηκαν όλες τις κυρώσεις της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες δημοσιογράφοι, το τονίζω, φαίνεται πως ξέχασαν την εισβολή στην Κύπρο (1974). Από τότε μέχρι σήμερα, όχι μόνο δεν έχουν δοθεί κυρώσεις στην Τουρκία αλλά είναι και το «χαϊδεμένο» παιδί του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.

5. Προπαγάνδα και παραπληροφόρηση

Η προπαγάνδα και η παραπληροφόρηση στην Ελλάδα καλά κρατούσε έτσι κι αλλιώς αλλά τώρα με τον πόλεμο έδωσαν ρεσιτάλ. Πάμε να δούμε μερικές από τις περιπτώσεις.

– Το αγοράκι που έχασε τη μαμά του στην Ουκρανία

Φωτογραφία από το videoclip του 2015 Песня о детях Донбасса

Τελικά, φαίνεται πως η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι από το videoclip του τραγουδιού «Ангел.Песня о детях Донбасса» το 2015, που σημαίνει «Τραγούδι για τα παιδιά του Ντονμπάς».

Δείτε εδώ το video.

-Τα καταφύγια της Ουκρανίας

Φωτογραφία από το μετρό της Ρώμης που παρουσιάστηκε από το Σκάι σαν καταφύγιο

(απόσπασμα από 902.gr)

«Τα πλάνα που προβλήθηκαν σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων (ΣΚΑΪ) στις 25 Φλεβάρη, δεν έχουν σχέση με τα όσα εκτυλίσσονται τα τελευταία εικοσιτετράωρα στην Ουκρανία, στο πλαίσιο της ρωσικής εισβολής. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν, στο βίντεο διαδραματίζονται σκηνές από ατύχημα που έγινε στον αστικό σιδηρόδρομο της Ρώμης, στις 23 Οκτώβρη του 2018, στις κυλιόμενες σκάλες σταθμού του μετρό, με οπαδούς της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, που πήγαιναν να παρακολουθήσουν ποδοσφαιρικό αγώνα.»

Δείτε εδώ:

https://www.902.gr/eidisi/politiki/287778/o-polemos-tis-propagandas-kai-i-propaganda-toy-polemoy

https://www.youtube.com/watch?v=upsIitCKtu0

-Ο αμερόληπτος δημοσιογράφος Ν. Ευαγγελάτος (αναγούλα)

Φωτογραφία από MEGA

Ο Νίκος Ευαγγελάτος στην εκπομπή του συνομίλησε με τον Δημήτρη Λιάτσο που καλύπτει το ρεπορτάζ από τη Μόσχα για το MEGA. Όταν ο δεύτερος του είπε ότι στην Ελλάδα διαστρεβλώνουν τα γεγονότα, ο έγκριτος δημοσιογράφος έπαθε κρίση. Για του λόγου το αληθές δείτε το video.

O αμερόληπτος δημοσιογράφος Δ. Οικονόμου (αναγούλα)

Στην εκπομπή των Δημήτρη Οικονόμου και Μαρία Αναστασοπούλου στον Σκάι μίλησε ένας Έλληνας κάτοικος της Μαριούπολης. Σε ερώτηση του Οικονόμου αν σκέφτεται να φύγει από εκεί, εκείνος απάντησε: «Πώς να φύγω; Άμα φύγεις στο δρόμο μπορεί να σε πετύχει η ταξιαρχία του Αζόφ, οι οποίοι είναι Ουκρανοί φασίστες και για αυτούς γίνονται όλα, και να σε σκοτώσουν».  Άλαλος ο δημοσιογράφος, σπεύδει να αλλάξει αμέσως θέμα. Δεν περίμενε να ακούσει για ταξιαρχίες του Αζόφ αλλά για κακούς Ρώσους.

Δείτε το video. To απόσπασμα βρίσκεται στο 0:50.

Υπάρχουν και τα video με τον Θανάση Αυγερινό, ανταποκριτή του Open, που μιλάει στους παρουσιαστές για την προπαγάνδα της Δύσης, τις εικόνες από παιχνίδι του παρουσιάστηκαν σαν βομβαρδισμοί της ρωσικής αεροπορίας και πολλά άλλα.

Τα ελληνικά Μ.Μ.Ε. και οι δημοσιογράφοι χάνοντας και την τελευταία αξιοπιστία τους με τον πόλεμο στην Ουκρανία, αναπαράγουν με μεγάλη ευκολία την προπαγάνδα του ΝΑΤΟ, «βιάζοντας» βάναυσα την ελληνική δημοσιογραφία.

6. «Είμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας»

Ο πρωθυπουργός έκανε μία σύσκεψη με τον εαυτό του, τηλεφώνησε και στον Μπάιντεν και μας ανακοίνωσε «Η Ελλάδα θα συμμετέχει ενεργά στον πόλεμο της Ουκρανίας στέλνοντας όπλα». Σημειώνοντας δε πως «Είμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας». Όπως στη σωστή πλευρά της ιστορίας βρισκόμασταν το 1974 με την Κύπρο ή το 1922 με τη Σμύρνη.

Για την απόφασή του αυτή δεν ενημέρωσε καν τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα γιατί, όπως είπε ο ίδιος σε συνέντευξη του στον Alpha, «Δεν πιστεύω στα συμβούλια πολιτικών αρχηγών. Προσωπικά δεν έχω συγκαλέσει κανένα. Δε θεωρώ ότι προσφέρουν κάτι». Δημοκρατικό; Δημοκρατικότατο. Αποφασίζομεν και διατάσσομεν.

Αξίζει να σημειωθεί πως δεν έστειλαν όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. όπλα στην Ουκρανία, παρά ανθρωπιστική βοήθεια (φάρμακα, τρόφιμα, ρούχα κ.λπ.).

7. Πολιτισμικές κυρώσεις και αυλαία για ρωσικά Μ.Μ.Ε.

Τι να πρωτογράψεις εδώ; Τραγικά εγκλήματα στην ιστορία του πολιτισμού και της ενημέρωσης.

(απόσπασμα από τον imerodromos.gr)

«Τα Μπαλέτα Μπολσόϊ  στο εξής βρίσκονται στο πυρ το εξώτερον… ρώσικα γαρ.

Ο μαέστρος Βαλερί Γκεργκίεφ απολύθηκε από τη Φιλαρμονική του Μονάχου και είναι ανεπιθύμητος στη Σκάλα του Μιλάνου, στη Φιλαρμονική του Παρισιού, στη Φιλαρμονική της Βιέννης, στη Φιλαρμονική του Αμβούργου, όπου o Γκεργκίεφ θα έδινε πασχαλινές συναυλίες με το Θέατρο Μαριίνσκι, αλλά και στο Διεθνές Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, αφού δεν έκανε δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης. Ρώσος και αυτός.

Η σοπράνο Αννα Νετρέμπκο δεν θα εμφανιστεί πουθενά…. Ρωσίδα γαρ.

Στην Ελλάδα το Υπουργείο Πολιτισμού αναστέλλει  κάθε συνεργασία με ρώσικους πολιτιστικούς οργανισμούς και κάπως έτσι ο Τσαϊκόφσκι γίνεται ανεπιθύμητος.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Febiofest αποφάσισε να αφαιρέσει το Βραβείο «Cristian» από τον σκηνοθέτη Εμίρ Κουστουρίτσα (Ημεροδρόμος «Μακαρθισμός χωρίς τέλος») επειδή την παραμονή της επίθεσης της Ρωσίας στην Ουκρανία αποδέχθηκε την πρόταση του Ρώσου υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού να γίνει διευθυντής του Κεντρικού Ακαδημαϊκού Θεάτρου του Ρωσικού Στρατού.

Το πιο πρόσφατο συμβάν στη λίστα των μακαρθικών προγραφών είναι αυτό που αποκαλύπτει ο συνάδελφος Γρηγόρης Τραγγανίδας (https://www.facebook.com/profile.php?id=100008750192779). Η Ουκρανική Ακαδημία Κινηματογράφου, κάλεσε την παγκόσμια κινηματογραφική κοινότητα (φεστιβάλ, παραγωγούς, διανομείς, θεσμικούς φορείς, τους πάντες) να μποϊκοτάρουν τον ρωσικό κινηματογράφο. Η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου αποδέχθηκε το κάλεσμα…»

https://www.imerodromos.gr/i-lista-toy-makarthi-kai-to-teras-toy-fasismoy/

(απόσπασμα από το in.gr)

«Διακόπηκε η πρόσβαση στην ελληνική ιστοσελίδα Sputnik το πρωί της Πέμπτης. Συγκεκριμένα, γύρω στις 10 πρωί το Sputniknews.gr έστειλε ένα μήνυμα στους αναγνώστες του ότι μπλοκάρεται η πρόσβαση.

Πληροφορίες αναφέρουν πως ούτε και οι δημοσιογράφοι της ιστοσελίδας έχουν πρόσβαση στον λογαριασμό τους, κάτι που σημαίνει πως η πρόσβαση έχει εμποδιστεί για όλους, δηλαδή και για τους αναγνώστες αλλά και για τους εργαζόμενους.

Να σημειωθεί πως η ελληνική ιστοσελίδα απασχολεί περίπου 30 δημοσιογράφους.»

https://www.in.gr/2022/03/03/greece/epese-elliniki-istoselida-sputnik/

Το «Πρώτο Θέμα» πάλι, δεν το ακουμπάει κανένας (γέλια).

8. «Ναι και μπορεί να έρθει τον άλλον μήνα ακόμα μεγαλύτερος λογαριασμός. Σε πόλεμο είμαστε»

Αυτή η δήλωση ανήκει στον υπουργό Οικονομικών, Χρήστο Σταϊκούρα, ο οποίος αδιαφορεί για το μεγάλο οικονομικό πλήγμα – πριν την έναρξη του πολέμου – που έχουν δεχτεί τα νοικοκυριά και οι μικρές επιχειρήσεις. Ο άνθρωπος ήταν ξεκάθαρος, «σε πόλεμο είμαστε». Πώς μεταφράζεται αυτή η δήλωση; Κάπως έτσι: «Τι να κάνουμε; Να σας προστατεύσουμε; Να μειώσουμε τους μισθούς μας ή τα golden boys μας; Δε φταίμε εμείς αλλά ο πόλεμος. Άντε να χαθείτε πλεμπαίοι που όλο γκρινιάζετε. Πληρώστε».

9. Εν καιρώ πολέμου, σκεπάζεται οποιαδήποτε άλλη είδηση

Μετά το διάγγελμα του Πούτιν και την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, στην Ελλάδα -όπως φαντάζομαι και στον υπόλοιπο κόσμο – οποιαδήποτε άλλη είδηση «θάφτηκε». Η υπόθεση Λιγνάδη, η υπόθεση της Γεωργίας, η πώληση της ΛΑΡΚΟ, της ΔΕΗ, ο πληθωρισμός… όλα θαμμένα. Σα να προσδοκούσαν τον πόλεμο για να καλύψουν όλα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της χώρας. Χωρίς την κοινή γνώμη να ελέγχει, απασχολημένη με τον πόλεμο στην Ουκρανία, μπορούν να ψηφιστούν και να συμβούν τα πάντα και να μην πάρουμε χαμπάρι.

10. «Αυτός δεν είναι πρόσφυγας»

Φωτογραφία από νεκρό παιδί στο Αιγαίο

Και τέλος, το πιο αηδιαστικό όλων είναι κάποιοι λογαριασμοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – που κανονικά θα έπρεπε να βάλω και τα ονόματά τους – αλλά και κάποιοι δημοσιογράφοι – ευτυχώς, λίγοι – που δε θεωρούν πρόσφυγες όσους δεν είναι ξανθοί με γαλανά μάτια. Η ντροπή και η ξευτίλα της ανθρωπότητας σε όλο της το μεγαλείο!

Από όλα όσα έχω ακούσει και δει με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, αυτό είναι το χειρότερο. Να ξεχωρίζεις τον πόνο και την ταλαιπωρία των ανθρώπων με βάση το χρώμα του δέρματός τους. Να δημοσιεύει ο καθένας ότι μ…α του κατεβαίνει στο κεφάλι – εκεί να μην υπάρχει απαγόρευση ή λογοκρισία – και να παίρνει μάλιστα και αρκετές καρδούλες.

Καιρός είναι να αναρωτηθούμε σοβαρά σα λαός πόσο επικίνδυνοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που γράφουν αυτά και κυκλοφορούν δίπλα μας. Όχι μόνο να τους απομονώσουμε αλλά και να τους στείλουμε στα τσακίδια. (Δείτε το παράδειγμα με την Ανδραβίδα, έναν άλλο υποστηρικτή των “ξανθών με γαλάζια μάτια” που ξεκλήρισε ολόκληρη οικογένεια.)

Προς τους έγκριτους δημοσιογράφους: Η κεντρική φωτογραφία ανήκει στον Thepixelman και δεν έχει ουδεμία σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Μην τη δούμε στα δελτία σας και λέτε πως βρήκατε τους Ρώσους αλεξιπτωτιστές (γέλια).

Πηγές: capital.gr,imerisia.gr,in.gr,el.wikipedia.org,ekloges.ypes.gr,902.gr,2020mag.gr,imerodromos.gr, twitter.com

Comments are closed.