Οι κυρ-Παντελήδες του θεάτρου – Οι ένοχοι της σιωπής

«Οι κυρ-Παντελήδες του θεάτρου», οι ένοχοι της σιωπής, οι συνένοχοι δηλαδή στα εγκλήματα που καταγγέλλονται στο συγκεκριμένο χώρο.

Από την Ηρώ Στ. Μπουσούνη

Σαν να άνοιξε ο ασκός του Αιόλου και οι καταγγελίες στο χώρο του θεάτρου διαδέχονται η μία την άλλη. Καταγγελίες βαριές που στο άκουσμά τους αναρωτιέσαι… «Ποιοι «πετσόκοψαν» βάναυσα μία ολόκληρη γενιά ανθρώπων; Πώς είναι δυνατόν οι περισσότεροι να έχουν στρωμένες καριέρες; Και, τελικά, πόσοι γνώριζαν και έκαναν για τους δικούς τους λόγους τα “στραβά” μάτια;»

Οι κυρ-Παντελήδες του θεάτρου, οι ένοχοι της σιωπής

Ας αφήσουμε στην άκρη για λίγο τα θύματα και τους θύτες. Τα θύματα έχουν κακοποιηθεί ψυχολογικά και σωματικά οπότε είναι λογικό να επικρατεί φόβος και πόνος στη ψυχή τους. Είναι λογικό να παλεύουν ώστε να βρουν τη στοιχειώδη δύναμη για να σπάσουν τη σιωπή.

Οι θύτες από την άλλη, λίγο με την εξουσία που ασκούν, λίγο με τις γνωριμίες τους, λίγο με τους φίλους τους δημοσιογράφους, καταφέρνουν τόσα χρόνια να λανσάρουν την εικόνα που θέλουν. Δηλαδή του καλού οικογενειάρχη, του σπουδαίου ηθοποιού, του ποιοτικού σκηνοθέτη… που θαυμαστές και μη, οφείλουν να υποκλίνονται στο ταλέντο τους.

Ένα προφίλ υπεράνω πάσης υποψίας, ενώ υπογείως «δηλητηρίαζαν» σωρηδόν τις ψυχές νέων ανθρώπων.

Υπάρχουν όμως και οι «κυρ-Παντελήδες» του θεάτρου (σ.σ. ο όρος κυρ-Παντελήδες προκύπτει από το τραγούδι του Πάνου Τζαβέλα «Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή»), οι συν-ένοχοι της σιωπής. Αυτοί που θέλοντας να χτίσουν καριέρες, να πουλήσουν περισσότερα εισιτήρια, να αποκτήσουν καλές γνωριμίες για να έχουν πάντα ένα «ρολάκι», επέλεξαν τη σιωπή παραβλέποντας τα ένοχα μυστικά.

Μιλάω για θεατρικούς και τηλεοπτικούς παραγωγούς, κανάλια, κινηματογραφιστές, ηθοποιούς συμπρωταγωνιστές, ακόμα και για τεχνικούς. Μιλάω για όλους αυτούς που προτίμησαν το «έλα μωρέ, δουλίτσα να υπάρχει», για τους «…και τι έγινε αν βίασες, χτύπησες, παρενόχλησες μερικούς, φέρνεις φράγκα και σε θέλω» και, φυσικά, για τους «μην ακουστεί η είδηση για τον τάδε. Προστατέψτε τον, είναι δικό μας παιδί».

Όσοι γνώριζαν και σιώπησαν – και ήταν μάλλον πολλοί – είναι συνένοχοι!

Ντροπή! Ντροπή τους και ντροπή μας που σαν κοινωνία υποθάλπουμε τέτοιες συμπεριφορές.

Νομίζω όμως πως ο Πάνος Τζαβέλας τα λέει καλύτερα για τους «κυρ-Παντελήδες», όχι μόνο του θεάτρου» αλλά για όλους τους κυρ-Παντελήδες εκεί έξω, όπου και αν βρίσκονται, που επιλέγουν να είναι οι ίδιοι καλά ακόμα και αν ο κόσμος χάνεται.

Προς τους «κυρ-Παντελήδες του θεάτρου»

*Στίχοι από του τραγούδι του Πάνου Τζαβέλα «Έντιμε άνθρωπε, κυρ-Παντελή»

«Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή, έχεις κατάστημα κάπου στη γη, πουλάς εμπόρευμα,

βγάζεις λεφτά, πολλά λεφτά! Πολλά λεφτά!

Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά σταυροκοπιέσαι στην Παναγιά.

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή, έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί, μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη tv,

τρως τροφή πνευματική.

Μακριά από κόμματα μη βρεις μπελά, «Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά».

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή, τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη, χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς ψωμί, μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι.

Ο γιος σου μοναχά να ‘ναι καλά, ν’ αφήσεις τ’ όνομα και τον παρά.

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή, σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί, τη νιότη ξόδεψες και την ορμή, για τη δραχμή, για το πετσί.

Δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως, μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.

Ξέρεις πως δώσανε κυρ-Παντελή άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή, να γίνει τ’ όνειρο φέτα ψωμί, να φας και ‘συ κυρ-Παντελή;

Κι εσύ τι έδωσες κυρ-Παντελή; Πες μας τι έκανες σ’ αυτή τη γη; Πες μας τι άφησες κληρονομιά που να εμπνέει τη νέα γενιά;

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή, έντρομε, άβουλε συ φασουλή, βρώμισες τ’ όνειρο και την ψυχή, άδειο πετσί χωρίς πνοή…»

Προς τα θύματα και γενικότερα τη νέα γενιά

*Το τραγούδι του Πάνου Τζαβέλα συνεχίζει και κλείνει με τους στίχους:

«…Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά, θάψτε τους “έντιμους” μες στα σπαρτά, κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή, σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη.»

Είμαστε όλοι μαζί σας! Δε πρέπει να περάσει ο φόβος, μιλήστε! Αν όχι δημόσια, βρείτε κάποιον που εμπιστεύεστε και μιλήστε! Μην τους επιτρέψετε να κερδίσουν! Φτάνει πια!

* Κεντρική φωτογραφία: linkup.gr