Ο πολυτάλαντος Σταύρος Σιόλας στο Umano

Ο πολυτάλαντος τραγουδοποιός και τραγουδιστής Σταύρος Σιόλας στο umano, σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.

Από την Ηρώ Στ. Μπουσούνη

Γνωρίσαμε τον Σταύρο Σιόλα από τη συμμετοχή του στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 2006, με το τραγούδι Της Άρνης το Νερό. Η βελούδινη φωνή του, η εξαιρετική του ερμηνεία και το υπέροχο τραγούδι του μας εντυπωσίασαν. Η πορεία του αποδείχτηκε εξίσου καλή με το ξεκίνημά του. Το τραγούδι Διόδια από τον τελευταίο του προσωπικό δίσκο, θεωρείται ένα από τα ωραιότερα τραγούδια της ελληνικής δισκογραφίας τα τελευταία χρόνια.

Ο πολυτάλαντος τραγουδοποιός και τραγουδιστής Σταύρος Σιόλας στο umano, σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης. Ο Σταύρος Σιόλας παραμένει ένας σοβαρός, σεμνός και ευγενικός καλλιτέχνης. Ένας καλλιτέχνης που ξέρει να κάνει τη διαφορά.

Umano: Σταύρο, με τη συμμετοχή σου το 2006 στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, με το τραγούδι Της Άρνης το Νερό, εντυπωσίασες κοινό και επιτροπή. Πώς πήρες την απόφαση να γράψεις  το συγκεκριμένο τραγούδι; Ήταν από κάποιο προσωπικό σου βίωμα;

Η ιστορία του συγκεκριμένου τραγουδιού δεν αποτελεί προσωπικό βίωμα. Μου προκαλεί όμως πάντα μεγάλη συναισθηματική φόρτιση λόγω του θέματος και της καταγωγής του.

Γράφτηκε για την παράσταση Αγγέλα του Γιώργου Σεβαστίκογλου. Παρουσιάστηκε στο ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου και στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης, σε σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη. Η φράση Της Άρνης το νερό της αρνησιάς η βρύση, χρησιμοποιείται από μια υπηρέτρια του έργου την εποχή του μεσοπολέμου για να εκφράσει το παράπονό της, για την εγκατάλειψή της από έναν ναυτικό που της υποσχόταν αιώνια αγάπη, πριν πάει στα καράβια και την ξεχάσει.

Της Άρνης το Νερό είναι ένα μοιρολόι αποχωρισμού. Η λέξη «άρνη» προέρχεται από τη λέξη «αρνησιά». Και εννοεί τη λήθη αλλά και την άρνηση.

Umano: Πώς αποφάσισες να πάρεις μέρος στο Φεστιβάλ;   

Το θεώρησα ευκαιρία γιατί είχα το τραγούδι γραμμένο. Επίσης, ένιωσα ασφαλές το περιβάλλον του διαγωνισμού ως προς την αισθητική και την ποιότητά του λόγω των προσωπικοτήτων που το πλαισίωναν και της διοργάνωσης από την ΕΡΤ.

Umano: Πόσο σε βοήθησε η νίκη σου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης;

Μετά το φεστιβάλ, είχα την τύχη να συνεργαστώ με σημαντικούς ανθρώπους του χώρου που πάντα θαύμαζα και θεωρούσα, πολλούς από αυτούς, «δασκάλους» μου.

Ο Μάνος Ελευθερίου, του οποίου στίχους μελοποίησα και τραγούδησα στον δίσκο “Πάντα κάτι μένει”.

Ο  Γιώργος Ανδρέου, ο οποίος είναι και παραγωγός μου. Ο Μανώλης Μητσιάς, η Ελένη Τσαλιγοπούλου – με την όποια μοιράστηκα τη σκηνή, η Ελευθερία Αρβανιτάκη – με την όποια τραγουδήσαμε μαζί το Χωρίς εσένα, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης – ο οποίος τραγούδησε το τραγούδι Σε άδειο θέατρο σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου και μουσική δίκη μου, η Ελεονώρα Ζουγανέλη, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Γιώργος Καζαντζής, ο Γιώργος Νταλάρας, η Μελίνα Κανά, η Γιώτα Νέγκα και ο Μιλτιάδης  Πασχαλίδης.

Το 2010 κυκλοφόρησα τον δίσκο μου με τίτλο Στα μισά της νύχτας. Φυσικά, ακολούθησαν τα Διόδια το 2014 και, πρόσφατα, η σημαντική συνεργασία μου με το Λουκά Θάνο στο δίσκο Χρόνος Ερωτικός, σε ποίηση Πάνου Δημητρόπουλου.

Umano: Έχεις σπουδάσει σε δύο δραματικές σχολές. Πώς σε οδήγησαν οι δρόμοι στη μουσική;   

Η μουσική και το τραγούδι υπήρχαν πάντα μέσα μου πριν από το θέατρο και παράλληλα. Με πολύ φυσικό τρόπο με κέρδισε η μουσική αφού και στις παραστάσεις που έπαιζα πάντα τραγουδούσα. Πολλές φορές είχα γράψει και τη μουσική.

Umano:  Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στην υποκριτική και τη μουσική και πού τέμνονται οι δύο τέχνες;

Το θέατρο είναι μουσική και η μουσική θέατρο. Με όποια τέχνη και αν καταπιάνομαι λειτουργώ και με τις δυο ιδιότητες. Αντιμετωπίζω το τραγούδι σαν μονόλογο και τον μονόλογο σαν τραγούδι.

Δεν μπορώ να διαλέξω μία και να περιοριστώ σ’ αυτήν γιατί θα μου λείψει η άλλη. Το θέατρο και η μουσική είναι υψίστης σημασίας τέχνες για τον άνθρωπο και τον πολιτισμό.

Umano: Στο κοινό πώς συστήνεσαι, ως τραγουδοποιός ή ως ηθοποιός; 

Τραγουδιστής και τραγουδοποιός φυσικά γιατί μπορεί να έχω σπουδάσει θέατρο αλλά η επαγγελματική μου σχέση μαζί του είναι περιστασιακή.

Umano: Ποια προβλήματα καλείται να αντιμετωπίσει ένας καλλιτέχνης στην Ελλάδα του σήμερα; 

Αν είναι επαγγελματίας, πρωταρχικά το βιοποριστικό. Το βιοποριστικό από μόνο του είναι δύσκολο στην εποχή μας. Ο καλλιτέχνης και δημιουργός περιπλέκεται και με το δημιουργικό κομμάτι της ζωής γιατί βαρύνεται πλέον με την παραγωγή και χρηματοδότηση του ίδιου του του έργου.  Όταν ξεμπερδέψει με αυτά τα ζητήματα καλείται να διευθετήσει τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες και αναζητήσεις.

Umano: Οι μουσικοί δυσκολεύονται με την κρίση που περνάνε οι δισκογραφικές ή αυτό το ρόλο καλύπτουν πια τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

Οι δισκογραφικές δεν έχουν τη δύναμη που νομίζουμε ότι έχουν. Το διαδίκτυο, μολονότι είναι χρήσιμο και βοηθητικό, είναι χαοτικό από μόνο του, αν με κάποιο τρόπο δεν οδηγηθούμε να προσέξουμε κάτι. 

Επομένως, κερδισμένοι είναι όσοι προωθούνται από τα μέσα.

Umano: Από τα τραγούδια που έχεις γράψει, ποιο ξεχωρίζεις και γιατί;

Θα ήθελα να αναφερθώ στο τραγούδι Όλοι Έχουμε μία Θεία στην Αμερική, από τον δίσκο Διόδια. Με συγκινεί ιδιαιτέρως το θέμα της μετανάστευσης. Ο Πόλυς Κυριάκου που έγραψε το στίχο του τραγουδιού, το έχει αποδώσει εξαιρετικά ως μετανάστης και ο ίδιος της Αμερικής.

Umano: Θέλω να έρθουμε λίγο στα Διόδια, ένα από τα ωραιότερα τραγούδια των τελευταίων ετών. Στο συγκεκριμένο τραγούδι, «γεννήθηκαν» πρώτα οι στίχοι ή η μουσική;

Ο Πόλυς Κυριάκου έγραψε πρώτα τους στίχους. Μετά τους μελοποίησα, όπως κάνω τις περισσότερες φορές. Παρ’ ότι γράφω στίχους και ο ίδιος, με ταλαιπωρεί πολύ περισσότερο η ολοκλήρωσή τους, από ότι οι μελωδίες.

Umano: Είχες σκεφτεί από την αρχή ότι θα ήθελες να το ερμηνεύσεις με την κα Βελεσιώτου ή προέκυψε στην πορεία;

Όχι, δεν την είχα σκεφτεί απ’ την αρχή. Όταν δούλευα το τραγούδι στο στούντιο – για το δίσκο μου – ακούγοντας το ρεφρέν σκέφτηκα ότι θα ήθελα να υπάρχει μια φωνή σαν της Σωτηρίας Μπέλου.

Είχα στο μυαλό μου κάτι σαν το Δε λες κουβέντα του Δήμου Μούτση. Έτσι το μυαλό μου πήγε στη Φωτεινή.

Umano: Πότε να περιμένουμε καινούρια – προσωπική – δισκογραφική δουλειά; Ετοιμάζεις κάτι;

Το χειμώνα του 2018 κυκλοφόρησε ο δίσκος Χρόνος Ερωτικός σε ποίηση Πάνου Δημητρόπουλου, με εμένα ως ερμηνευτή και στο πιάνο, τον ίδιο το συνθέτη Λουκά Θάνο, που μετά τα ιστορικά τραγούδια του Νίκου Ξυλούρη – όπως τη Μπαλάντα του Κυρ Μέντιου – και τον τελευταίο δίσκο του Γιάννη Χαρούλη σε ποίηση Παλαμά, κυκλοφόρησε αυτό το δίσκο από τις εκδόσεις Μετρονόμος!

Επίσης, συμμετείχα ως συνθέτης στους δίσκους του Γιάννη Κότσιρα και της Ελεονώρας Ζουγανέλη. Τώρα ετοιμάζω τον προσωπικό μου δίσκο που θα κυκλοφορήσει από τη Minos Emi.