Ο Δημήτρης Μυστακίδης μίλησε στο umano για τη μουσική, την αγάπη του για τη λαϊκή κιθάρα και τη συμμετοχή του στη Ρεμπέτικη Σύνοδο Κορυφής, για τρεις εμφανίσεις στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, την Παρασκευή 10 & 17 Μαΐου και Σάββατο 25 Μαΐου 2019.
Ο Δημήτρης Μυστακίδης δεν είναι ένας τυχαίος μουσικός. Κάθε άλλο! Θεωρείται ένας από τους πιο έμπειρους, πολυοργανίστες μουσικούς της ελληνικής σκηνής. Επεμβαίνει στο ρεμπέτικο με διάφορες τεχνοτροπίες, παρουσιάζοντάς μας παλιά, αγαπημένα τραγούδια ενορχηστρωμένα με λαϊκή κιθάρα.
Δεξιοτέχνης και μετρ της λαϊκής κιθάρας, ο Δημήτρης Μυστακίδης μοιράζεται απλόχερα μαζί μας, την αγάπη του για αυτήν.
Έχει αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στη μελέτη και την έρευνα γύρω από τη λαϊκή κιθάρα. Το 2007 κυκλοφορεί τον πρώτο του προσωπικό δίσκο – 16 Ρεμπέτικα με Κιθάρα – και μας «συστήνει» επίσημα τη λαϊκή κιθάρα και την ιδιαίτερη τεχνική της.
Το 1994 συνεργάστηκε με τον Νίκο Παπάζογλου, με τη συμμετοχή του στη μπάντα Λοξή Φάλαγγα. Από το 2002 συνεργάζεται με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής και έχει συμμετάσχει σε πάνω από εκατό ηχογραφήσεις δίσκων. Παράλληλα, διδάσκει στο μεταπτυχιακό τμήμα της Σχολής Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης, του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Επιπλέον, έχει εκδώσει δύο βιβλία, το Λαούτο, Τροπικότητα & Εναρμόνιση και το Λαϊκή Κιθάρα, Τροπικότητα και Εναρμόνιση.
Ο Δημήτρης Μυστακίδης μίλησε στο umano για τη μουσική, την αγάπη του για τη λαϊκή κιθάρα και τη συμμετοχή του στη Ρεμπέτικη Σύνοδο Κορυφής, για τρεις εμφανίσεις στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.
Umano: Από πού πηγάζει η αγάπη σας για τη μουσική και τη λαϊκή κιθάρα;
Αυτό που μου αρέσει περισσότερο στη μουσική είναι η απεριόριστη αίσθηση ελευθερίας που παρέχει, σε συνδυασμό με τον απόλυτο σεβασμό στην διαφορετικότητα.
Το πόσο αρμονικά μπορούν να συνυπάρξουν τόσο διαφορετικά όργανα μεταξύ τους και να δημιουργήσουν ένα αποτελέσματα πολύ υψηλής αισθητικής. Κάτι που θα έπρεπε να συμβαίνει και στην ζωή μας.
Η λαϊκή κιθάρα από την άλλη, είναι ένα όργανο «καταλύτης». Όπου και να συμμετέχει λειτουργεί σα συνδετικός ιστός και προσφέρει τα μέγιστα χωρίς να το φωνάζει. Αυτό μ’ αρέσει πιο πολύ απ’ όλα στη λαϊκή κιθάρα.
Umano: Ένα μεγάλο μέρος του έργου σας είναι να μας «συστήσετε» τη λαϊκή κιθάρα. Τι εννοούμε με τον όρο λαϊκή κιθάρα;
Είναι το όργανο με τη μεγαλύτερη παρουσία, σε όλους τους τύπους ορχήστρας που εμφανίστηκαν στον ελλαδικό χώρο – και κυρίως στα αστικά κέντρα – από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα έως σήμερα. Είναι το βασικό όργανο συνοδείας στην αστική λαϊκή μουσική και αυτή που, κατά την γνώμη μου, ορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την αισθητική κάθε οργανικού συνόλου στο οποίο συμμετέχει.
Umano: Πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε επαγγελματικά με τη μουσική;
Ήμουν πολύ μικρός. Ακόμη ήμουν στο δημοτικό όταν το αποφάσισα.
Umano: Η πρώτη σας μεγάλη ευκαιρία, ήταν η συνεργασία σας με τη μπάντα Λοξή Φάλαγγα του Νίκου Παπάζογλου;
Δούλευα ήδη αρκετά χρόνια σε μαγαζιά της Θεσσαλονίκης όταν ο Νίκος μου πρότεινε να συνεργαστούμε. Εκείνη την εποχή συνεργαζόμουν με κάποιους μουσικούς που έπαιζαν ήδη με τον Νίκο. Όταν η μπάντα χρειάστηκε κιθαρίστα, με πρότειναν.
Ο Νίκος ήρθε και με άκουσε στο μαγαζί που δούλευα και έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας.
Umano: Θυμάστε το πρώτο συναίσθημα όταν εμφανιστήκατε και παίξατε μπροστά σε κοινό; Σήμερα έχει αλλάξει αυτό το συναίσθημα ή παραμένει το ίδιο;
Δεν θυμάμαι το συναίσθημα της πρώτης φοράς. Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε. Ξέρω όμως ότι κάθε φορά που εμφανίζεσαι μπροστά στον κόσμο για να παρουσιάσεις την δουλειά σου, υπάρχει αυτή η γλυκιά αγωνία να μην τους απογοητεύσεις.
Umano: Είστε ένας πολυοργανίστας μουσικός. Είσαστε αυτοδίδακτος;
Ξεκίνησα σαν αυτοδίδακτος μουσικός αλλά στην πορεία έκανα σπουδές. Παίζω αρκετά έγχορδα όργανα κυρίως από το χώρο της λαϊκής και της παραδοσιακής μουσικής.
Umano: Εκτός από μουσικός είσαστε και καθηγητής. Ποιες είναι οι δυσκολίες στη διδασκαλία της μουσικής;
Η μόνη δυσκολία που υπάρχει είναι η υπερανάλυση που πρέπει να κάνεις σε ένα υλικό που πολλά χρόνια το χειριζόσουν αλλιώς, προκειμένου να το διδάξεις. Από την άλλη βέβαια, είναι και πολύ δημιουργική διαδικασία.
Umano: Υπάρχουν, αναμφισβήτητα, πολλά νέα μουσικά ταλέντα σήμερα. Πιστεύετε πως τους δίνονται οι κατάλληλες ευκαιρίες στην Ελλάδα;
Όχι. Οι νέοι μουσικοί σήμερα δυσκολεύονται πολύ στο να παρουσιάσουν την δουλειά τους. Οι χώροι δεν υποστηρίζουν, τα ραδιόφωνα δεν τους παίζουν, το οικονομικό περιβάλλον δεν ευνοεί. Πρέπει να έχει πολύ κουράγιο και πείσμα κάποιος για να τ’ αντέξει όλα αυτά. Το μόνο ευνοϊκό στοιχείο είναι η ανάπτυξη της τεχνολογίας, αλλά αυτό δεν φτάνει.
Η μουσική για να ζήσει, πρέπει να παίζεται ζωντανά.
Umano: Μετά από τόσα χρόνια στο χώρο, έχετε μπει στον πειρασμό να γράψετε ή να διασκευάσετε και κάποιο άλλο είδος μουσικής;
Έτσι κι αλλιώς, πιστεύω ότι η μουσική δεν έχει σύνορα. Οι μουσικοί, επίσης, δεν είναι μονοδιάστατα όντα. Έχω ακούσει και έχω παίξει διάφορα πράγματα στην ζωή μου και όλη αυτή η πληροφορία βρίσκεται μέσα στο κεφάλι μου. Ε, κάποια φορά θα βγει!
Umano: Στις 10 & 17 Μαΐου και Σάββατο 25 Μαΐου, θα σας δούμε στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Θα μας πείτε δυο λόγια για τις εμφανίσεις σας;
Είναι περισσότερο μια συνεύρεση φίλων που, αφού έχουν τριγυρίσει, γυρνάνε στον τόπο που είχαν πρωτογνωριστεί.
Το ρεμπέτικο είναι ο κοινός μας τόπος και είναι η αφορμή για να ανταμώσουμε ξανά. Να περάσουμε ωραία κάνοντας αυτό που αγαπάμε.
Umano: Τι σας ένωσε με τους υπόλοιπους μουσικούς που συμμετέχουν στο πρόγραμμα που θα παρουσιάσετε στο Γυάλινο;
Κυρίως η φιλία μας, αλλά και η κοινή μας αγάπη για το ρεμπέτικο.
Umano: Δώστε μας με δυο λέξεις μια περιγραφή για τους υπόλοιπους της παρέας…
Με μία λέξη. Φίλοι.
Umano: Οι δύο αυτές εμφανίσεις περιλαμβάνουν συγκεκριμένο ρεμπέτικο ρεπερτόριο;
Έχουμε κάνει μια επιλογή τραγουδιών απ’ αυτά που αγαπάει ο καθένας μας.
Umano: Είσαστε αισιόδοξος για τον πολιτισμό στην Ελλάδα του σήμερα; Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι, τι θα ήταν αυτό;
Είμαι πάντα αισιόδοξος. Αν μπορούσα, θα άλλαζα το εκπαιδευτικό σύστημα από τις ρίζες του.
Θα ήθελα ένα σχολείο που να βοηθά τους ανθρώπους ν’ ανθίσουν και όχι να τους μαραζώνει από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους.
Umano: Ο τελευταίος σας δίσκος ήταν το Amerika και πήγε εξαιρετικά καλά. Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;
Ναι, ετοιμάζω κάτι καινούργιο που είναι αρκετά διαφορετικό από τις προηγούμενές μου δουλειές.
Umano: Κάποιο νέο βιβλίο;
Ναι, ετοιμάζω ένα βιβλίο με αναλυτικές παρτιτούρες από όλους τους δίσκους που έχω κάνει μέχρι τώρα.
Umano: Μουσική είναι…
Ο τρόπος που διάλεξα να ευτυχήσω στη ζωή μου.
Περισσότερες πληροφορίες για τη Ρεμπέτικη Σύνοδο Κορυφής και τις εμφανίσεις του Δημήτρη Μυστακίδη στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο: https://umano.gr/rebetiki-synodos-koryfis-sto-gyalino/
Σχετικά άρθρα:
https://umano.gr/synenteyxi-tou-christian-ronig-sto-umano/
https://umano.gr/synenteyxi-tou-orfea-peridi-sto-umano/
https://umano.gr/synenteyxi-toy-dimitri-zervoudaki-sto-umano/
https://umano.gr/epta-agapimena-rebetika-tragoydia-kai-i-istoria-tous/
Comments are closed.