Από τον Διονύση Μπαλτζή
Το μήνυμα της περιφερειακής διευθύντριας στην εταιρεία My Market έγινε γνωστό, ή viral όπως συνηθίζεται να λέγεται, μέσα από τα social media. Αυτό είχε ως συνέπεια την απόλυση της διευθύντριας από την εταιρεία λόγω της κακής δημοσιότητας που συγκέντρωσε, σε μια προσπάθεια της εταιρείας να δείξει ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο.
Πόσο απέχουν αυτά που έγραφε η διευθύντρια των My Market, από αυτά που ακούμε καθημερινά και από τη φιλοσοφία αρκετών εταιρειών στην Ελλάδα;
Πίσω στο μακρινό 2004 είχα πάει για συνέντευξη σε μια μεγάλη εταιρεία. Δεν είχαμε κρίση τότε και είχα ήδη εργασιακή εμπειρία. Αφού λοιπόν με ρώτησαν πώς βλέπω τη ζωή μου σε πέντε χρόνια και άλλες χαριτωμενιές του HR, φτάσαμε στο ακανθώδες θέμα του μισθού.
Φτάνοντας στο θέμα του μισθού, δε με ρώτησαν με τι ποσό θα ήμουν ευχαριστημένος.
Αυτό συνηθίζεται σε αρκετές συνεντεύξεις που έκανα έκτοτε εκτός Ελλάδος. Αντ’ αυτού, μου είπαν ορθά-κοφτά το ποσό. Η αυθόρμητη απάντηση που μου ήρθε τότε ήταν «Ευχαριστώ, αλλά ο πατέρας μου μπορεί να μου δώσει μεγαλύτερο χαρτζιλίκι». Φυσικά τη θέση δε την πήρα.
Ο μισθός αντανακλά τόσο τη συνεισφορά σου στην επιχείρηση όσο και τη δύναμη της θέσης σου στην αγορά εργασίας. Από την άλλη, ο μισθός πρέπει να σου εξασφαλίζει έστω ένα μίνιμουμ επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης, ιδίως όταν η εργασία αυτή είναι η κύρια και σε απασχολεί τουλάχιστον οκτώ ώρες την ημέρα.
Στην Ελλάδα όμως η φιλοσοφία – και ιδίως μετά την κρίση ακόμα περισσότερο – είναι στο επίπεδο «Κοίτα τη δουλίτσα σου, πάρε αυτό το ποσό και να λες κι ευχαριστώ που έχεις δουλειά».
Πλέον, αυτό το σκεπτικό έχει περάσει σε αρκετή μερίδα του κόσμου… και το χειρότερο; Έχει περάσει η λογική πως πρέπει να λες «ευχαριστώ» όταν πληρώνεσαι στην ώρα σου! Όσο ενδίδεις σε τέτοιες λογικές τόσο περισσότερο θα συμβαίνουν, αφού θα γίνουν κανονικότητα.
Ακριβώς την παραπάνω λογική εξέφρασε και η περιφερειακή διευθύντρια της αλυσίδας My market.
Πιστεύει πως με το καρότο και το μαστίγιο και έχοντας την πεποίθηση πως τους κάνουν χάρη που τους πληρώνουν για την εργασία τους, θα εκφοβίσει κατά κάποιο τρόπο τους εργαζόμενους ώστε να κάνουν καλύτερη δουλειά, γιατί τα 300€ είναι 300% (sic) παραπάνω από το να μην έχεις δουλειά. Όμως η δουλειά γίνεται παραγωγικότερη και καλύτερη αφενός όταν ο εργαζόμενος αμείβεται δίκαια γι’ αυτό που παράγει και αφετέρου όταν αναγνωρίζεται η δουλειά του. Κι αυτό ισχύει από αυτόν που κόβει τις φέτες τυρί στο supermarket μέχρι τον διευθυντή πωλήσεων.
Είναι κάτι που φαίνεται πως αγνοούν αρκετές εταιρείες στην Ελλάδα και μάλιστα όχι μικρές, συνοικιακές εταιρείες αλλά ακόμα και μεγάλες.
Αυτό μας οδηγεί στην εταιρική κουλτούρα που (δεν) υπάρχει στην Ελλάδα. Η εταιρεία, παρ’ ότι είπε πως το περιστατικό αυτό ήταν μεμονωμένο και δεν είναι στη φιλοσοφία της – κάτι που δεν έχω λόγο να μην πιστέψω – έχει κάνει ήδη δύο σοβαρά λάθη.
Πρώτον, δεν έχει περάσει σωστά την εταιρική της κουλτούρα στα διάφορα επίπεδα management. Ένα διευθυντικό στέλεχος πρέπει να γνωρίζει την πολιτική της εταιρείας. Πρέπει να γνωρίζει και να ενστερνίζεται την εταιρική κουλτούρα ώστε αυτή να περάσει στους εργαζόμενους. Δεύτερον, δεν είχε ποτέ σκεφτεί πώς θα συμπεριφερθεί ως εταιρεία απέναντι σε ένα θέμα που πληγώνει τη φήμη της. Άφησε το θέμα για 2-3 μέρες, έδωσε μια κοινότυπη απάντηση που δεν έπεισε κανέναν. Και, τελικά, αναγκάστηκε να απολύσει τη διευθύντρια μετά από λίγες ημέρες κι αφού η κατακραυγή συνεχιζόταν.
Το παραπάνω δείχνει τον ερασιτεχνισμό με τον οποίο αντιμετωπίζουν ακόμα και μεγάλες εταιρείες στην Ελλάδα τον όρο εταιρική φήμη.
Αυτός ο ερασιτεχνισμός που επιδεικνύουν σε σοβαρά θέματα μεγάλες εταιρείες στην Ελλάδα καθώς και η φιλοσοφία προς τους εργαζόμενους, είναι ένα ακόμα λιθαράκι που βοηθάει στη συνέχιση της κρίσης στη χώρα μας. Και το φαινόμενο δεν είναι τωρινό. Όταν οι ιδιωτικές εταιρείες είχαν αυτή τη συμπεριφορά και προ κρίσης. Δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση το γεγονός πως αρκετός κόσμος προτιμούσε τη σιγουριά του δημοσίου.
Τουλάχιστον στο δημόσιο θα πληρωθείς στην ώρα σου. Δε φοβάσαι μήπως σε απολύσουν! Τα 800€ είναι 800% παραπάνω από το 0 και σχεδόν 170% πάνω από τα 300€ είτε δουλεύεις, είτε πίνεις καφέ και κοιτάς το κουπόνι του στοιχήματος.
Και το σημαντικότερο…δε χρειάζεται να χαμογελάς.
* Στείλτε μας τα κείμενά σας προς δημοσίευση μαζί με το ονοματεπώνυμό σας στο email reporter@umano.gr
Σχετικά άρθρα:
https://umano.gr/i-zoi-synexizetai-alla-gia-poion/
https://umano.gr/tha-ithela-na-do-to-sxoleio-na-allazei/
https://umano.gr/prepei-na-kano-ekptoseis-sti-zoi-mou/
https://umano.gr/peri-aerikon-kai-allon-diamonion-to-stoixeio-tou-ksilourgou-meros-b/
Comments are closed.