Μύθος, η πρώτη ελληνική σειρά κόμικ επικής και μυθολογικής φαντασίας

Μύθος, η πρώτη ελληνική σειρά κόμικ επικής και μυθολογικής φαντασίας από τον σκιτσογράφο/σεναριογράφο Κώστα Φραγκιαδάκη.

Από την Ηρώ Στ. Μπουσούνη

Ο Κώστας Φραγκιαδάκης είναι ο άνθρωπος που σχεδίασε το Μύθο, την πρώτη ελληνική μηνιαία σειρά κόμικ επικής και μυθολογικής φαντασίας που εκδόθηκε στην Ελλάδα σε σενάριο και σκίτσα δικά του. Ο Μύθος είναι μία σειρά κόμικς του Κώστα Φραγκιαδάκη – και σε πολλές άλλες δουλειές το ψευδώνυμό του –  που υπογράφει το σενάριο και τα σκίτσα, η οποία εκδίδεται από το 2005 μέχρι σήμερα.

Πρόκειται για το δημιούργημα ενός απίστευτα ταλαντούχου σκιτσογράφου που θεωρείται ένας από τους κορυφαίους στην Ελλάδα στην ιστορία των κόμικς. Ο Μύθος, ο κεντρικός ήρωας του κόμικ είναι βασισμένος στον Κόναν, σε επικές περιπέτειες στην αρχαία Ελλάδα. 

Umano: Κε Φραγκιαδάκη ζωγραφίζετε κόμικς από παιδί. Πώς ξεκίνησε η επαφή σας με το αντικείμενο;

Kατά αρχήν καλησπέρα και ευχαριστώ το Umano για την φιλοξενία. Ζωγραφίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Ζωγράφιζα σε χαρτοπετσέτες, τραπεζομάντηλα (εκείνα τα χάρτινα στις ταβέρνες), αργότερα στα βιβλία του σχολείου, του Πανεπιστημίου κ.ο.κ.

Στην αρχή σχεδίαζα μόνος μου, μετά άρχισα να «αντιγράφω» ότι έβλεπα στα κόμικς και σιγά σιγά βελτιωνόμουν.

Αυτό που με οδήγησε να ξεκινήσω, ήταν η πρώτη μου επαφή με κάθε είδους κόμικ της εποχής εκείνης. Τότε ήταν τα περιοδικά «Μπλέκ» και «Αγόρι», καθώς και τα περιοδικά με υπερήρωες της Marvel που κυκλοφορούσαν στα ελληνικά όπως τα Κάπτεν Αμέρικα, Σπάιντερ-μαν κτλ. 

Umano: Όταν ήσασταν μικρός ποιοι ήταν οι αγαπημένοι σας ήρωες κόμικς; 

Όπως προανέφερα, διαβάζοντας τα πρώτα κόμικς που έφταναν στα χέρια μου ως παιδί, είναι αναμενόμενο να έχω συνδεθεί πολύ με τους ήρωές τους. Ενδεικτικά μπορώ να αναφέρω μερικούς: Mπλέκ, Δικαστής Ντρέντ, Φάντομ, Λοχαγός Μάρκ, Εκδικητές, Μπάτμαν, Χ-μεν και πολλοί άλλοι.

Umano: Έχετε σχεδιάσει και κυκλοφορήσει πάρα πολλά κόμικς. Από τον Μικρό Ηρώα, την Άγρια Δύση, τον Μπλεκ κ.ά ποιο έχετε ξεχωρίσει ή  – αν θέλετε – σας δυσκόλεψε ; 

Το να σχεδιάζεις κόμικς απαιτεί -εκτός των άλλων- μεγάλη αυτοσυγκέντρωση και αποφασιστικότητα. Ειδικά όταν πρέπει να ακολουθήσεις τα βήματα μεγάλων και έμπειρων καλλιτεχνών όπως είναι οι Ιταλοί δημιουργοί του Μπλέκ ή ο αξέχαστος Βύρωνας Απτόσογλου, ο σχεδιαστής του Μικρού Ήρωα.

Η δυσκολία είναι ότι οι αναγνώστες έχουν συνηθίσει σε κάποιο συγκεκριμένο «σχεδιαστικό στυλ/εικόνα» των αγαπημένων τους ηρώων.

Αυτό οφείλεις να το σεβαστείς και να το ακολουθήσεις, χωρίς όμως ταυτόχρονα να αλλοιώνεις και την δική σου σχεδιαστική γραμμή. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν αυτές τις παραμέτρους, νομίζω ότι περισσότερο με δυσκόλεψαν οι ιστορίες του Μπλέκ.

Umano: Θα μας μιλήσετε λίγο για τον χαρακτήρα σας, το ΜΥΘΟ, που σας έκανε περισσότερο γνωστό; 

Είναι λίγο δύσκολο να περιγραφεί με λίγα λόγια αλλά θα προσπαθήσω.

O ΜΥΘΟΣ είναι ένας Έλληνας, ήρωας, με παράξενες δυνάμεις που περιοδεύει στην Μυθολογική Ελλάδα.

Μπλέκει σε περιπέτειες με τέρατα, θεούς, μάγους, καλούς & κακούς βασιλιάδες. Σε κάθε αυτοτελή ιστορία του, δίνονταν στοιχεία που τις συνέδεαν όλες μεταξύ τους και σιγά σιγά ξετυλίγονταν πληροφορίες για την προέλευση του ήρωα, των συμμάχων και των αντιπάλων του.

Στις ιστορίες χρησιμοποιούνται στοιχεία που υπάρχουν στην Ελληνική Μυθολογία. Ο ΜΥΘΟΣ συναντά τον Ηρακλή, επισκέπτεται τα ερείπια της Κνωσού κ.ά. Εμπλουτισμένα με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας και πολλά άλλα που θυμίζουν πολύ τα σενάρια ταινιών και σειρών επικής φαντασίας. 

Umano: Είναι πολύ όμορφο που φτιάξετε έναν δικό σας ήρωα και δεν ακολουθήσατε την πεπατημένη (Ηρακλής, Θησέας κ.ά).

Ναι, η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για μια συγκλονιστική, όμορφη αλλά και επίπονη εμπειρία. Σου αφήνει μια γλυκιά αίσθηση δημιουργίας ενός κυριολεκτικά δικού σου «καλλιτεχνικού τέκνου».

Ασφαλώς σε καθαρά δημιουργικό επίπεδο, η επιλογή ενός φανταστικού – ή και μυθολογικού – περιβάλλοντος για ένα project, εξασφαλίζει στον δημιουργό (σεναριακά αλλά και σχεδιαστικά) μια σχετική ελευθερία που δεν θα είχε σε άλλες περιπτώσεις. 

Umano: Πότε ξεκίνησε ο ΜΥΘΟΣ;                      

Πριν πολλά χρόνια, λέγοντας παραμύθια στον μικρό γιο μου Γιώργο.

Iστορίες από την Ελληνική Μυθολογία εμπλουτισμένες με στοιχεία sci-fi  και υπερηρωικά στοιχεία. Έτσι «συνέλαβα» την κεντρική ιδέα του ΜΥΘΟΥ. Επηρεασμένος πολύ από τον ΚΟΝΑΝ αλλά έχοντας και την ενθάρρυνση και υποστήριξη του εκδότη,  Χρήστου Κουδάκη, (τότε εκδότη της Κόμπρα Πρες, που έκδιδε τον ΚΟΝΑΝ στην Ελλάδα), άρχισα να σχεδιάζω σιγά σιγά το σύμπαν του ΜΥΘΟΥ.

Umano: Σας αρέσει η επική και μυθολογική φαντασία. Πέρα από αυτό το είδος, ποιο άλλο σας αρέσει; 

Μετά από τόσα χρόνια στα κόμικς και στην εικονογράφηση γενικότερα, νομίζω ότι δεν έχω πλέον κάποιο αγαπημένο είδος.

Μπορώ να πω ότι τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον, με ελκύει πολύ περισσότερο να σχεδιάζω ιστορίες που αναφέρονται στην σύγχρονη εποχή.

Για παράδειγμα, το graphic novel «Ο ΤΕΤΡΑΚΟΣΑΡΗΣ» σε σενάριο του Νίκου Νικολαίδη που εκδόθηκε το 2016 από τις «Εκδόσεις Μικρός Ήρως», το θεωρώ μία από τις καλύτερες δουλειές μου σχεδιαστικά.

Ασφαλώς, μη μπορώντας να ξεφύγω από τις παιδικές μου αναμνήσεις και επιρροές, οι οποιεσδήποτε ιστορίες με σκηνές δράσης, αγωνίας κτλ, θα είναι πάντα αγαπημένες. 

Umano: Από πού αντλείται την έμπνευση για τις ιστορίες σας;  

Πολλές από τις ιστορίες μου τις γράφω εγώ, πολλές άλλες απλά τις εικονογραφώ υπό την καθοδήγηση των σεναριογράφων οι οποίοι είναι όλοι εξαιρετικοί. Οφείλω οπωσδήποτε να αναφέρω μερικούς όπως ο Γιώργος Βλάχος (Μικρός Ήρωας), ο Άρης Δάγλας (Μεγανησιώτικα παραμύθια, Θησέας, Οδύσσεια), ο Κώστας Ρωμοσιός (Μικρός Καουμπόη), οι Νίκος Νικολαίδης & Γιώργος Παπαδάκης (Μπλέκ) και πολλοί άλλοι.

Umano: Πέρα από το Μύθο έχετε στο μυαλό σας να δημιουργήσετε μελλοντικά εξ ολοκλήρου κάποιον άλλο χαρακτήρα κόμικ;

Θα το ήθελα πάρα πολύ και  είναι κάτι που μου έχει λείψει. Δυστυχώς εδώ και αρκετό καιρό, ο  χρόνος μου είναι περιορισμένος μιας και  σχεδιάζω  συνέχεια  projects  άλλων  συγγραφέων.

Με τη πρώτη ευκαιρία που θα έχω «ελεύθερο χρόνο» θα ήθελα πάρα πολύ να  γράψω  και  να σχεδιάσω  μια  ακόμη  δική  μου  ιστορία, που να εξελίσσεται  στην σύγχρονη Ελλάδα.

Umano: Στο The Comic Con 4 που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη  συναντηθήκατε και με τον βετεράνο των κόμικς κο Frank Miller  (δημιουργός 300, Sin City, Batman). Μιλήστε μας λίγο για αυτή σας τη συνάντηση.

Βασικά, ανταλλάξαμε λίγες κουβέντες όταν πέρασε από το τραπέζι μoυ στο artist alley του Comic Con 4.  Με ρώτησε τι ήταν τα funzines (αυτοεκδόσεις) που είχα στο τραπέζι μου.

Tου έκανα δώρο ένα υπογεγραμμένο δικό μου art print του ήρωα της Marvel, Daredevil, που θεωρώ ότι ο ίδιος τον απογείωσε όταν έγραφε τις ιστορίες του, όπως και του είπα άλλωστε.

Χαιρετηθήκαμε με μια θερμή χειραψία και συνέχισε την βόλτα του. Ήταν ευγενέστατος απέναντι σε όλους τους καλλιτέχνες και απίστευτα προσιτός. Εννοείται ότι για εμάς τους δημιουργούς αλλά και όλους τους φανατικούς αναγνώστες κόμικς, η παρουσία ενός «ιερού τέρατος» του χώρου, σαν τον Miller, σε ένα ελληνικό convention  είναι κυριολεκτικά κάτι μνημειώδες και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους διοργανωτές του Comic Con 4 για αυτή τους την επιτυχία. 

Umano: Τι είναι το Comic Con Festival; 

Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μεγάλο πάρτι, μια μεγάλη γιορτή, που έχει να κάνει με ό,τι έχει σχέση με τα κόμικς, τις ταινίες και τις τηλεοπτικές σειρές, τα video games και πολλά άλλα. Κυριολεκτικά νομίζω πως η λέξη φεστιβάλ καλύπτει την έννοια, αν και στο εξωτερικό πλέον ο όρος convention/συνέδριο είναι ο πιο συνηθισμένος.

Είμαστε τυχεροί που στην Ελλάδα έχουμε τα τελευταία χρόνια τρία, τέσσερα τέτοια μεγάλα events, μολονότι αναλογικά λίγοι άνθρωποι διαβάζουν κόμικς. 

Umano: Πέρα όμως από τα κόμικς είσαστε Προϊστάμενος Νοσηλευτικής  σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Πώς συνδυάζονται αυτά τα δύο; 

Πάρα πολύ δύσκολα. Δυστυχώς το να βιοπορίζεται κάποιος μόνο από την  δημιουργία κόμικ είναι πάρα πολύ σπάνιο, οπότε οι περισσότεροι δημιουργοί  αναγκαστικά έχουν και μια άλλη «κανονική δουλειά» από την οποία ουσιαστικά  βγάζουν τα βασικά τους έξοδα.

Εγώ, έχοντας σπουδάσει Νοσηλευτική έπιασα  αμέσως δουλειά μετά το Πανεπιστήμιο, οπότε η δουλειά έγινε απαραίτητο  κομμάτι της ζωής μου για να μπορώ να ζήσω εγώ και η οικογένειά μου. Ασφαλώς είναι μια δύσκολη δουλειά, με σωματική και ψυχολογική  κούραση, αλλά που και που σε ανταμείβει και σιγά σιγά προσαρμόζεσαι.

Φυσικά, οφείλω να τονίσω ότι αυτή η λεπτή ισορροπία θα ήταν αδύνατο να  κρατηθεί, αν δεν υπήρχε η διαρκής και πλήρης υποστήριξη της συζύγου μου και του γιου μου που ανέχονται τις ιδιοτροπίες μου. Πρόκειται για πραγματικούς ήρωες.