Κα Αριστοτελία Δόγκα (σ.σ. εισαγγελέας στη δίκη της Ελένης Τοπαλούδη), σας ευχαριστώ που μου θυμίσατε πώς θα πρέπει να είναι η δικαιοσύνη, σας ευχαριστώ που σαν Έλληνας πολίτης αλλά και σα γυναίκα αισθάνθηκα πως υπάρχει κάποιος που θα με υποστηρίξει αν “χαθώ” τόσο άδικα.
Από την Ηρώ Στ. Μπουσούνη
|
H δικαστική περιπέτεια της Ηριάννας |
“Ας χαλάσει ο κόσμος όλος, ας γκρεμιστεί αλλά ας επικρατήσει η Δικαιοσύνη. Και η Δικαιοσύνη όταν θέλει βλέπει καλά και στο σκοτάδι …”
Αριστοτελία Δόγκα, εισαγγελέας στη δίκη της Ελένης Τοπαλούδη
Σε μία χώρα που η δικαιοσύνη αποφυλακίζει – ψηφίζοντας διάφορους νόμους – παιδεραστές, που δολοφόνοι ανήλικων παιδιών εκτίουν δεκαετή ποινή φυλάκισης και ελευθερώνονται… Σε μία χώρα που τα μνημόνια κρίνονται νόμιμα όπως και η περικοπή των συντάξεων και των μισθών…. δε θέλει και πολύ να χάσεις την εμπιστοσύνη σου στην ελληνική δικαιοσύνη. Άλλωστε, ακόμα περιμένουμε κάποιον να πάρει την ευθύνη για τους εκατό νεκρούς στο Μάτι, τους νεκρούς στην Αίγινα, για τους νεκρούς στη Μαρφίν και για πολλά άλλα.
Προσωπικά, βλέποντας γύρω μου τους φίλους που έφυγαν μετανάστες, τους συνταξιούχους γονείς που μετά από τριάντα χρόνια δουλειάς σκύβουν το κεφάλι από λύπη για το πώς θα τα βγάλουν πέρα, φοβούμενοι ακόμα και να αρρωστήσουν, εμάς να δουλεύουμε δωδεκάωρα με μισθούς πεινάς…, αισθάνθηκα πως κανένας, μα κανένας κρατικός μηχανισμός δε νοιάζεται για εμένα, για εμάς.
Εγώ/εμείς υπάρχω μόνο για να πληρώνω τους μισθούς των πολιτικών, τα “δώρα” των δημοσιογράφων, τους παπάδες, τους δικαστικούς, με λίγα λόγια το κράτος και το παρακράτος.
| Ελάτε και εσείς στην παρέα μας στο Facebook, κάνοντας like στη σελίδα μας. |
Στην υπόθεση της Ελένης Τοπαλούδη (σ.σ. της 19χρονης που βιάστηκε και δολοφονήθηκε στη Ρόδο τον Νοέμβριο του 2018), οι δύο φερόμενοι ως δράστες -που μέχρι σήμερα δε γνωρίζουμε τα ονόματα τους- έκρυβαν τα πρόσωπά τους. Κάπου εκεί ήρθαν οι πρώτοι ψίθυροι πως ο ένας εκ των δύο “έχει γερό δόντι”, είναι γιος κάποιου επιφανούς προσώπου στη Ρόδο. Αυτό μάλιστα, ήταν μία λογική εξήγηση. Καθώς όπως όλοι γνωρίζουμε, όταν συλλαμβάνεται κάποιος σε μια πορεία ή, τέλος πάντων, κάποιος ταλαίπωρος ρε αδελφέ που “δεν έχει δόντι”, πριν τον δικάσει το όποιο δικαστήριο “δικάζεται” από τα μίντια που είναι απολύτως πρόθυμα να αποκαλύψουν το όνομα, το επώνυμο και φυσικά, τη φωτογραφία του. Πού πας χωρίς φωτογραφία;
…και κάπου εδώ έρχεται η κυρία Αριστοτελία Δόγκα, η εισαγγελέας στην δίκη της Ελένης Τοπαλούδη.
Η συγκλονιστική αγόρευσή της, η ευαισθησία και τα “κότσια” της να τα βάλει με Θεούς και Δαίμονες, με έκανε να αισθάνομαι πως επιτέλους κάποιος νοιάζεται. Επιτέλους κάποιος νοιάζεται για μία κοπέλα που έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή, για μία μάνα που σπαράζει με τον άδικο χαμό του παιδιού της, για έναν πατέρα που ζητάει απελπισμένα δικαιοσύνη για την κόρη του… κάποιος νοιάζεται για εμάς, τους φτωχούς, τον λαουτζίκο, την πλέμπα.
Κα Αριστοτελία Δόγκα, σας ευχαριστώ που μου θυμίσατε πώς θα πρέπει να είναι η δικαιοσύνη
Παρακάτω είναι μερικά από τα λόγια της εισαγγελέως, Αριστοτελίας Δόγκα, στη δίκη Τοπαλούδη:
Το παρακάτω κείμενο είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών, efsyn.gr
“Οι δύο κατηγορούμενοι στοχοποίησαν την Ελένη και στη συνέχεια συναποφάσισαν το εγκληματικό τους σχέδιο, το οποίο εκτέλεσαν μαζί. «Υπάρχει κανείς να πιστεύει ότι αυτοί οι δύο είναι τσακωμένοι; Αυτοί που υποτίθεται ότι δεν μιλιούνται και γελάνε στα διαλείμματα μεταξύ τους; Είναι απολύτως συνεννοημένοι, αλλιώς ο ένας θα έτρωγε τη σάρκα του άλλου στο ακροατήριο». Η κοινή τους υπερασπιστική γραμμή, να αρνούνται τον βιασμό και να αλληλοκατηγορούνται για τη δολοφονία, στοχεύει στη διάχυση της ευθύνης και αποσκοπεί στη μη ευθύνη, εξήγησε η εισαγγελική λειτουργός.
Αντλώντας στοιχεία από τις απολογίες των κατηγορουμένων και από καταθέσεις που περιλαμβάνονται στη δικογραφία, περιέγραψε ότι είχαν προηγηθεί δύο αποτυχημένες προσπάθειές τους να μοιραστούν άλλες κοπέλες, γεγονός που τους πείσμωσε…
…και είχαν αποφασίσει ότι η τρίτη απόπειρα θα είναι πετυχημένη «με όποιο κόστος, και νεκρή θα τη βιάζανε, το λέω και το πιστεύω».
Ο τρόπος δράσης τους είναι, κατά την Αριστοτέλεια Δόγκα, αυτός που έχει περιγράψει η ανήλικη που κατάφερε να ξεφύγει: ο Α.Λ. λειτουργεί ως δόλωμα για να προσελκύσει κορίτσια και ύστερα τα ξεγελάνε και τα οδηγούν στο σπίτι τού Μ.Κ. στην περιοχή Πεύκους της Λίνδου, που τον χειμώνα είναι ερημική. Εκεί τις υποχρεώνουν να δουν ταινίες ερωτικού περιεχομένου και τις εξαναγκάζουν να υποκύψουν στις ορέξεις τους. «Τα κτήνη και τα ζώα σέβονται πολύ περισσότερο το θηλυκό όταν δεν θέλει να ζευγαρώσει. Ο Μ.Κ. δεν ξέρει τη λέξη “όχι”, δεν τη σηκώνει, είναι φόβος και τρόμος στο σχολείο όπως έχουν καταθέσει επτά καθηγητές του. Ο πατέρας του τον έκανε το τέρας που είναι σήμερα. Ο Α.Λ. είναι ο ωραίος με το αγγελικό πρόσωπο, μπαίνει μπροστά, βρίσκει κορίτσια και ως λάφυρα τα πηγαίνει στον άλλο που έχει τα λεφτά».
Το βράδυ της 28ης Νοεμβρίου η Ελένη μιλούσε με μια φίλη της στο τηλέφωνο, δεν σκόπευε να βγει, δεν περίμενε κανέναν, μόνο σκεφτόταν τι να φάει γιατί πεινούσε. «Ξαφνικά ο Α.Λ. της χτύπησε το κουδούνι. Είναι ένα νεαρό παιδί, κατά τι μικρότερό της και δεν της πάει το μυαλό στο σχέδιο που αυτοί οι δύο είχαν εξυφάνει».
Η εισαγγελέας είναι πεπεισμένη ότι οι κατηγορούμενοι την παρασύρουν λέγοντάς της να πάνε για σουβλάκια στην Κάλαθο, γνωρίζοντας ότι το μόνο σουβλατζίδικο της περιοχής είναι κλειστό, κάτι που η φοιτήτρια αγνοεί.
Στη συνέχεια την οδηγούν στο σπίτι τού Μ.Κ. και αυτό είναι, κατά την εισαγγελική λειτουργό, το επίμαχο διάστημα που η Ελένη αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά και στέλνει μήνυμα στη φίλη της «πάρε με τηλέφωνο σε μια ώρα». Στο σπίτι εφαρμόζουν το σχέδιό τους: βάζουν ερωτικές ταινίες, όπως προκύπτει από το έγγραφο που αποτυπώνει τι έπαιζε εκείνη την ώρα η συνδρομητική τηλεόραση του σπιτιού, «και έχουν προαποφασίσει, σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, ότι σε περίπτωση άρνησης η Ελένη δεν θα τη γλιτώσει. Η Ελένη δεν θέλει, αρνείται, ανθίσταται. Με φοβερό σθένος και δυναμισμό ψυχής, δεν υποκύπτει και το πληρώνει με τη ζωή της».
Ακολουθούν φρικτά βασανιστήρια, για τα οποία η εισαγγελική λειτουργός ξεκαθαρίζει ότι οι κατηγορούμενοι εναλλάσσουν ρόλους.
«Και οι δύο τη χτυπούν με γροθιές, την απειλούν με δύο μαχαίρια στον λαιμό, επιχειρούν να τη στραγγαλίσουν, για να την ακινητοποιήσουν. Ακολουθεί βιασμός, η Ελένη συνεχίζει να αντιστέκεται και αφού βλέπουν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τελειώσουν αυτό που θέλουν και ενώ η φοιτήτρια τους λέει “θα σας πάω στην αστυνομία”, συναποφασίζουν να το τελειώσουν.
Ο ένας την κρατάει και ο άλλος τη χτυπάει με σίδερο στο κεφάλι. Η εναλλαγή των ρόλων είναι συνεχής. Είναι σε πλήρη διαύγεια όταν αποφασίζουν πώς να την ξεφορτωθούν. Την οδηγούν ζωντανή στον γκρεμό παρόλο που ζητάει να την πάνε στο νοσοκομείο και τους προειδοποιεί ότι ο πατέρας της θα τους βρει. Η Ελένη χάνει τη ζωή της από πνιγμό στα παγωμένα νερά και εκείνοι επιστρέφουν στο σπίτι για να εξαφανίσουν τα ενοχοποιητικά στοιχεία.
Πολύ σημαντικό είναι, επίσης, το μήνυμα που έστειλε ότι υπάρχουν επιπτώσεις σε όσους επιχειρούν να συγκαλύπτουν εγκλήματα (σ.σ. κοινώς για ψευδορκία).
Με την ολοκλήρωση της δίκης θα ζητήσει να διαβιβαστούν τα πρακτικά σε εισαγγελέα προκειμένου να διερευνηθεί το αδίκημα της ψευδορκίας για τον πατέρα και τη γιαγιά τού Μ.Κ., καθώς και για την αδερφή τού Α.Λ. Επίσης, θα ζητήσει να διερευνηθεί ο ρόλος του πατέρα τού Μ.Κ. σχετικά με ψυχιατρική βεβαίωση του γιου του.“
Η αγόρευση της κας Αριστοτελίας Δόγκα προκάλεσε την οργή του προέδρου της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας, Δημήτρη Βερβεσού.
Παρακάτω ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση του κυρίου Δημήτρη Βερβεσού, από την Εφημερίδα των Συντακτών, efsyn.gr.
“Σύμφωνα με πληροφόρηση που είχαμε από συναδέλφους που ήταν παρόντες κατά τη χθεσινή ακροαματική διαδικασία στη δίκη Τοπαλούδη αλλά και από πλήθος δημοσιευμάτων του δικαστικού ρεπορτάζ που καλύπτουν την συγκεκριμένη δίκη, η Εισαγγελέας της έδρας, κατά την αγόρευσή της, αναφέρθηκε εξόχως απαξιωτικά και ΣΥΛΛΗΒΔΗΝ στο υπερασπιστικό έργο των δικηγόρων λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι :
«Από τη στιγμή που οι συνήγοροι μπαίνουν στην υπόθεση αρχίζουν τα ψέματα, τα σενάρια για τη συσκότιση της αλήθειας. Έχω ακούσει από συνηγόρους κατηγορουμένων να λένε ότι είμαστε συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης. Συλλειτουργός στη Δικαιοσύνη είναι αυτός που αποσκοπεί σε αυτό που αποσκοπεί όλη η Δικαιοσύνη. Στην ανεύρεση της αλήθειας»,
«Υπάρχει κοινή γραμμή. Κοινή γραμμή για διάχυση της ευθύνης. Παίζεται και από τους δικηγόρους αυτό το παιχνίδι …. Αποσκοπεί όχι στους δικαστές αλλά στους ενόρκους»,
«Πείτε τα έτσι και μετά αλλιώς και έτσι όλο και κάποια αμφιβολία θα γεννηθεί».
Χωρίς καμία απολύτως διάθεση παρέμβασης στην ουσία της υπό εξέλιξη δίκης, η θέση αυτή της Εισαγγελέως προσβάλει στο σύνολό του το δικηγορικό σώμα και το ρόλο του υπερασπιστή δικηγόρου, που αποτελεί πυλώνα του νομικού μας πολιτισμού, στο οποίο (δικηγορικό σώμα) προσδίδει συμπεριφορά αντίθετη προς τον θεσμικό του ρόλο και τις επιβαλλόμενες από το νόμο υποχρεώσεις του ως συλλειτουργού της δικαιοσύνης, έλαβε χώρα καθ’ υπέρβαση των καθηκόντων της, παραβιάζει ευθέως τις διατάξεις του ΚΠΔ και του ισχύοντος Κώδικα Δικηγόρων και απάδει στον εισαγγελικό θεσμό.
Καλούμε την Πρόεδρο του Δικαστηρίου να επαναφέρει άμεσα την Εισαγγελέα της έδρας στην τάξη, εφαρμόζοντας τις ισχύουσες διατάξεις του ΚΠΔ και την ίδια την Εισαγγελέα να ανακαλέσει άμεσα τις άνω δηλώσεις της και να ζητήσει συγγνώμη από το δικηγορικό σώμα για τα όσα προσβλητικά καταφέρθηκε εις βάρος του.
Σε κάθε περίπτωση, ζητούμε από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να κινηθεί άμεσα σε βάρος της η προβλεπόμενη, κατά νόμο, πειθαρχική διαδικασία.
Η παρούσα θα κοινοποιηθεί στον Εισαγγελέα Αρείου Πάγου και στην Πρόεδρο του δικάζοντος Δικαστηρίου.
Αθήνα, 14 Μαΐου 2020
Ο Πρόεδρος της Ολομέλειας
των Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος“
Και φυσικά, η παρέμβαση του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργό, Άκη Σκέρτσου, για την εισαγγελική παρέμβαση με ανάρτηση του στο Facebook.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι από την εφημερίδα Ημεροδρόμος, imerodromos.gr
“Στο μεταξύ, προβληματισμό, το λιγότερο, προκαλεί η παρέμβαση του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργό, Άκη Σκέρτσου, για την εισαγγελική παρέμβαση. Ο Α. Σκέρτσος, σε ανάρτηση στο facebook, ισχυρίστηκε:
Τα δικαστήρια δεν είναι «λαϊκή απογευματινή». Άλλο η ενσυναίσθηση, αναγκαίο στοιχείο για μια ισορροπημένη δικαστική κρίση, και άλλο η ταύτιση. Η εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου προϋποθέτει δικαστικούς λειτουργούς που αποφεύγουν τις συναισθηματικές ταυτίσεις ακόμη και με τα θύματα των πιο ειδεχθών εγκλημάτων. Ακριβώς διότι δεν πρέπει να αφήνουν καμία χαραμάδα αμφιβολίας ότι κρίνουν με βάση προσωπικές απόψεις και ευαισθησίες ή με το κατά που δείχνει το «κοινό περί δικαίου αίσθημα». Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε άλλωστε σημαντική ανασφάλεια δικαίου.
Τον δικαστικό λειτουργό τον θέλουμε ψυχρό και αμερόληπτο πάνω στην έδρα διότι οφείλει να κρίνει ΚΑΙ κόντρα στις προσωπικές του απόψεις, να λαμβάνει ΚΑΙ αντιδημοφιλείς αποφάσεις, πάντα στο πλαίσιο όσων ορίζουν το Σύνταγμα και οι νόμοι. Διαφορετικά ο δρόμος προς τον δικαστικό λαϊκισμό, σε αποφάσεις δηλαδή που χαϊδεύουν την κοινή γνώμη, είναι ορθάνοιχτος και εξαιρετικά ολισθηρός για το κύρος της δικαιοσύνης και τη λειτουργία του πολιτεύματος.
Εύχομαι από καρδιάς οι γονείς της άτυχης κοπέλας να λάβουν την ηθική δικαίωση που τους οφείλει η δικαιοσύνη και η πολιτεία. Και οι ένοχοι την τιμωρία που τους αξίζει.
Comments are closed.