Η συνθέτις και πιανίστρια Μαρία Κοτρότσου μιλά στο umano για την επιτυχημένη της καριέρα στο Παρίσι, για τη μουσική της αλλά και για το νέο είδος μουσικής instelect.

Η Μαρία Κοτρότσου είναι μία επιτυχημένη συνθέτις και πιανίστρια που ζει και εργάζεται στο Παρίσι. Σε ηλικία έξι ετών ξεκίνησε μαθήματα πιάνου και σε ηλικία δέκα ετών κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου.

Η Μαρία, δημιούργησε και “βάφτισε” το μουσικό είδος που ακούει στο όνομα  instelect, ή αλλιώς το προϊόν της ιδανικής συνύπαρξης ηλεκτρονικών ήχων και ακουστικών οργάνων. Έχει γράψει μουσική για τον κινηματογράφο στη Γαλλία, καθώς και για παραστάσεις στην Αμερική. Σε όλες τις μέχρι τώρα συναυλίες της, οι αίθουσες είναι sold out από κοινό κάθε ηλικίας.

Η συνθέτις και πιανίστρια Μαρία ΚοτρότσουUmano: Μαρία, αν δεν κάνω λάθος, δέκα ετών κέρδισες το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό πιάνου της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου, σωστά;

Ναι, ακόμα θυμάμαι την πενταμελή επιτροπή και τη σκηνή με το πιάνο ουρά που μου φαινόταν πελώριο. Αξέχαστο το άγχος που με είχε κυριεύσει!

Τα πόδια μου ακόμα δεν έφταναν το πάτωμα.

Έβαλα τα χέρια μου στα πλήκτρα και άρχισα να παίζω Bach, Schumann, Schubert. Έπαιξα και ένα μοντέρνο κομμάτι που αδυνατώ να θυμηθώ ποιο ακριβώς ήταν, καθώς μου δώσανε να το βγάλω prima vista, χωρίς να το έχω μελετήσει. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη χαρά που πήρα μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων!

Umano: Σε ποια ηλικία έφυγες για το Παρίσι;

Έφυγα από την Ελλάδα το 2006. Όταν τελείωσα με τις φοιτητικές μου υποχρεώσεις, τόσο στη Νομική του Πανεπιστημίου όσο και στο Εθνικό Ωδείο, είχα βάλει στόχο να φύγω στο εξωτερικό για ανώτατες σπουδές στη μουσική. Αμφιταλαντευόμουν ανάμεσα στη Βιέννη και το Παρίσι.

Αποφάσισα να πάω στο Παρίσι λόγω του ότι εκεί είναι αναπτυγμένη και η ηλεκτρονική μουσική, που με ενδιέφερε πολύ.

Ούσα απόφοιτη γαλλικού σχολείου, η γαλλική γλώσσα μου ήταν αρκετά οικεία και έτσι μπόρεσα γρήγορα να δουλέψω παράλληλα με τις σπουδές μου. Έφυγα για έναν σκοπό: να λάβω την απαραίτητη μετεκπαίδευση, ώστε με τα κατάλληλα εφόδια να ασχοληθώ επαγγελματικά με την μουσική.

Umano: Αν έμενες στην Ελλάδα, πιστεύεις πως θα είχες την ίδια εξέλιξη;

Πιστεύω ότι σε οποιαδήποτε χώρα του πλανήτη και αν βρισκόμουν, θα είχα την ίδια εξέλιξη, όπως ο καθένας μας. Πιστεύω στην εσωτερική δύναμη του ανθρώπου. Για να πετύχει κάποιος αυτό που θέλει, πρέπει να το πιστέψει και να το κυνηγήσει με πολλή επιμονή.

Τη μοίρα μας την ορίζουμε εμείς οι ίδιοι. Η κάθε μας επιλογή έχει τις επιπτώσεις και τα αποτελέσματά της στη ζωή μας.

Η συνθέτις και πιανίστρια Μαρία Κοτρότσου

Umano: Ποιες είναι οι βασικές διαφορές – για έναν μουσικό – ανάμεσα στην Αθήνα και το Παρίσι;

Το Παρίσι είναι μια πόλη προσέλευσης μουσικών από όλο τον κόσμο, κάτι το οποίο καθιστά αυτόματα τον ανταγωνισμό μεγαλύτερο. Η αποδοχή της μουσικής από το αθηναϊκό και το παριζιάνικο κοινό, όμως, είναι η ίδια. Άλλωστε, η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα που θα μιλήσει στις καρδιές των ανθρώπων από όποια χώρα και αν κατάγονται.

Umano: Έχεις δημιουργήσει ένα δικό σου είδος μουσικής, που το ονομάζεις instelect;

Το instelect, instrumental – electro, είναι μια κατηγορία ηλεκτρονικής μουσικής. Ένας συνδυασμός ακουστικών οργάνων και σύγχρονων ηλεκτρονικών ήχων που παντρεύονται με ένα τρόπο.

Είναι γέννημα της αγάπης μου για την κλασική, την ηλεκτρονική και τη μοντέρνα κλασική μουσική.

Με έντονο τον κινηματογραφικό χαρακτήρα, καθώς σε κάθε σύνθεσή μου, αφηγούμαι μια ιστορία. Είμαι εμφανώς επηρεασμένη από συνθέτες μουσικής κινηματογράφου. Μεγάλωσα ακούγοντας πολλά soundtracks, συνεχίζω να ακούω, και έγιναν κομμάτι μου. 

Umano: Τι επιδιώκεις για τον ακροατή μέσω της μουσικής σου;

Αυτό που επιδιώκω είναι να αγγίξει η μουσική μου την ψυχή του ακροατή. Να τον κάνει να χαθεί μέσα σ’ αυτήν, να ταξιδέψει, να γίνει ένα με τις αναμνήσεις του. Να αναπολεί το παρελθόν και να ονειρεύεται το μέλλον… Σε κάθε μου κομμάτι, όπως προείπα, αφηγούμαι μια ιστορία. Την ιστορία αυτή θα επιθυμούσα να την κάνει δική του ο ακροατής, με τους δικούς του πρωταγωνιστές, τη δική του πλοκή και το δικό του τέλος.

Umano: Έχεις γράψει μουσική για τον κινηματογράφο στη Γαλλία, καθώς και για παραστάσεις στην Αμερική. Θα ήθελες να μας πεις για ποιες ταινίες και με ποιους συνεργάστηκες;

Όσον αφορά στην Αμερική, συνεργάστηκα με τη χορευτική ομάδα RenZoku Dance για την παράσταση Muse στην Φιλαδέλφεια, που χόρευε υπό τη μουσική μου υπόκρουση.                                 
Στη Γαλλία συνεργάστηκα με τον σκηνοθέτη Nicolas Vimenet, γράφοντας μουσική για το έργο του Portrait dun bébé hmong par son père, όπου η κύρια μελωδία συμπεριλήφθηκε και στη μουσική συλλογή του 2018 Instrumental Piano: Neo Classical Collection. Συνέθεσα τη μουσική για το έργο Chani του Alain Julien BellaicheΣτο τέλος της προβολής μού προτάθηκε να πάρω μέρος στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Παρίσι, ως μέλος της κριτικής επιτροπής.

Τέλος, έγραψα τη μουσική και ανέλαβα το sound design για την ταινία μικρού μήκους Le réflet du coiffure της σκηνοθέτιδος Carole Mermoud, με την οποία ξανασυνεργάστηκα πρόσφατα, αφού ήταν η σκηνοθέτις του βίντεο κλιπ της μουσικής μου Genesis, από το άλμπουμ Silence.

Η συνθέτις και πιανίστρια Μαρία Κοτρότσου

Umano: Έχεις κυκλοφορήσει τρία πετυχημένα προσωπικά άλμπουμ. Επέλεξες για όλα το ίδιο ύφος μουσικής;    

Στον πρώτο μου δίσκο το 2013, Passion, συναντάμε περισσότερο ακούσματα New Age αλλά και μοντέρνα κλασική μουσική. Στο δεύτερο άλμπουμ το 2015, 27 mars, έχω γράψει New Age κομμάτια, μοντέρνα κλασική μουσική, επική, και εδώ κάνει την εμφάνισή της κι η instelect.

Στο τρίτο μου άλμπουμ, Silence, που κυκλοφόρησε το 2017, πέραν όλων των προαναφερόντων ειδών, ενέταξα για πρώτη φορά και τραγούδι. Τρία τραγούδια διαφορετικού είδους, που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία στα ραδιόφωνα στη Γαλλία.           

Umano: Πότε προγραμματίζεις να κυκλοφορήσεις το νέο σου δίσκο;                          

Προς το παρόν, θα κυκλοφορήσω ορχηστρικά κομμάτια και τραγούδια ως single. Πιο συγκεκριμένα, στις 30 Ιανουαρίου, στη συναυλία που θα δώσω με το ορχηστρικό μου σύνολο και τους guest τραγουδιστές, στο θέατρο Trevise στο Παρίσι, θα παρουσιάσουμε κι ένα καινούριο τραγούδι καθώς κι ένα καινούριο ορχηστρικό κομμάτι που θα πρωτοκυκλοφορήσουν εκείνη την ημέρα. Το κομμάτι λέγεται Expectations και είναι γραμμένο για πιάνο, βιολί, βιολοντσέλο, φλάουτο, μπάσο κλαρινέτο και μαντολίνο. Το τραγούδι When shes there είναι ένα ντουέτο, είδος instelect, με ροκ τραγουδιστή μπάσας φωνής και τενόρο, ο οποίος έχει κάνει καριέρα στην Ελλάδα. 

Η συνθέτις και πιανίστρια Μαρία Κοτρότσου

Umano: Μίλησέ μας για το τελευταίο σου single, το “Nostalgia“.

Το Nostalgia αρχικά ήταν ένα ορχηστρικό κομμάτι, που κυκλοφόρησε τέλη του 2017, στο άλμπουμ Silence. Γραμμένο για πιάνο, βιολί, βιολοντσέλο, μπάσο κλαρινέτο και φλάουτο, το είχα φανταστεί ως τραγούδι, ένα ντουέτο, και γι’ αυτό είχα δώσει την αντρική ερμηνεία στο μπάσο κλαρινέτο και την γυναικεία ερμηνεία στο φλάουτο.

Φέτος, σε συνομιλία που είχα με την Αμερικανίδα στιχουργό Daniela Stubbs Levi, της εξέφρασα την επιθυμία μου να γίνει το Nostalgia τραγούδι, έχοντας μια ιστορία στο μυαλό μου.

Η Daniela την αποτύπωσε με τόσο όμορφους στίχους, που αποφάσισα να το κυκλοφορήσω ως single. Το Nostalgia ερμηνεύτηκε από την Ελβετίδα Joana Desfosses και τον Αμερικανογερμανό Lukas Gauntt. Οι φωνές τους ταίριαξαν απόλυτα  στις ανάγκες του τραγουδιού αυτού.

Umano: Έχεις προγραμματίσει εμφανίσεις στην Ελλάδα;

Για την Ελλάδα, είμαστε ακόμα σε συζητήσεις. Υπάρχουν πιθανότητες για συναυλία τον Ιούνιο στην Αθήνα. Αν όλα πάνε καλά, θα έχουμε την τιμή και τη χαρά να παίξουμε στο τόσο ζεστό ελληνικό κοινό.

Umano: Είσαι νέα και έχεις μία πολύ επιτυχημένη καριέρα. Πέρα από το ταλέντο που αναμφισβήτητα έχεις, πού πιστεύεις ότι οφείλεται η επιτυχία σου;

Καταρχήν σε ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου. Όταν τελείωσα με τις σπουδές και είχα ήδη αποφασίσει να εγκατασταθώ στη Γαλλία, ήξερα ότι θα βουτήξω στη μέση ενός ωκεανού και θα αρχίσω να κολυμπάω.

Ακούγεται τρομακτικό, αλλά παρά τις απογοητεύσεις και τις δυσκολίες που συνάντησα και που συναντάω ενίοτε, το έβρισκα σαγηνευτικό.

Μου άρεσε ο ανταγωνισμός, δεν πτοούμουν, χτυπούσα πόρτες, συναντούσα κόσμο για να ακούσουν τη δουλειά μου, ήμουν πάντα παραγωγική και δεν αναπαυόμουν ποτέ, δούλευα και δουλεύω ακατάπαυστα… κι εκτιμήθηκε. Γνώρισα τους σωστούς ανθρώπους τη σωστή στιγμή και με την υπομονή και την επιμονή μου, μπόρεσα να εισχωρήσω στο σύστημα.

Μπορείτε να ακούσετε το “Nostalgia” εδώ:https://www.youtube.com/watch?v=cJBiAUVOK2M

Σχετικά άρθρα:

https://umano.gr/o-exairetikos-mousikos-giorgos-avramidis-sto-umano/
https://umano.gr/i-monadiki-dimitra-papiou-sto-umano/
https://umano.gr/o-polytalantos-stavros-siolas-sto-umano/ 
https://umano.gr/i-salina-gavala-milaei-gia-tin-parastasi-oneira-glyka/

Comments are closed.