Η ερμηνεύτρια Λυδία Σέρβου μίλησε στο umano για το ξεκίνημά της, την αδυναμία της στο Μάνο Χατζιδάκι αλλά και για το νέο της δίσκο.
Η ταλαντούχα ερμηνεύτρια Ερωφίλη στο Umano |
Η Λυδία Σέρβου είναι διπλωματούχος κλασσικού τραγουδιού και βυζαντινής μουσικής καθώς και πτυχιούχος πιάνου. Η νεαρή ερμηνεύτρια στο ξεκίνημα της καριέρας της συνεργάστηκε με την Μαρίζα Κωχ και, όπως μας λέει η ίδια, «Έμαθα και πήρα δίπλα της πολλά αλλά έδωσα και πολλά». Μαζί δημιούργησαν το εργαστήρι «Βιωματικής Μουσικής Παιδείας» για παιδιά.
Έχει δώσει συναυλίες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και της Κύπρου. Μελέτησε τη ζωή και το έργο του Μάνου Χατζιδάκι και ακολούθησε μία σειρά από πετυχημένες συναυλίες αφιερωμένες στο μεγάλο μας συνθέτη. Το 2013 κυκλοφόρησε ο πρώτος της δίσκος, Κάμε τον ύπνο σύννεφο, που περιείχε δεκατρείς επανεκτελέσεις σε νανουρίσματα αλλά και τρία που γράφτηκαν ειδικά για τον δίσκο. Έχει ξεκινήσει την ηχογράφηση του δεύτερου μέρους των Νανουρισμάτων που θα κυκλοφορήσουν και πάλι από τις εκδόσεις ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ, με τον τίτλο Κοιμήσου να ονειρευτείς.
Αυτή την περίοδο η Λυδία Σέρβου βρίσκεται στο στούντιο για την ολοκλήρωση του προσωπικού της δίσκου, Η μνήμη είναι που πονά. Έχουν κυκλοφορήσει ψηφιακά δύο τραγούδια από αυτή τη δουλειά, το Κακό Σημάδι και το Δύο μικρά γατάκια.
Μιλήσαμε με την Λυδία λίγο πριν την εμφάνισή της στη μουσική σκηνή Σφίγγα μαζί με τον Γιάννη Παλαμίδα.
Ελάτε και εσείς στην παρέα μας στο Facebook, κάνοντας like στη σελίδα μας. |
Umano: Λυδία, με τις σπουδές και τα ταλέντα σου αναρωτιέμαι τι κάνεις στην Ελλάδα (γέλια)! Αλήθεια, γιατί δε φεύγεις στο εξωτερικό να ασχοληθείς με τη μουσική σου;
Η αλήθεια είναι ότι πριν πολλά χρόνια είχα κινήσει όλες τις διαδικασίες για να πάω στην Αυστρία και να συνεχίσω τις σπουδές μου. Μάλιστα, με είχαν δεχτεί σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της Βιέννης. Από ότι φάνηκε όμως, δεν ήταν κάτι που το ήθελα πραγματικά.
Umano: Πώς και πότε αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική;
Δε θυμάμαι να θέλησα κάτι διαφορετικό στη ζωή μου ποτέ. Από τη νηπιακή μου ηλικία έλεγα ότι θέλω να γίνω τραγουδίστρια.
Umano: Πότε σου δόθηκε η πρώτη σου ευκαιρία; Πώς συνεργάστηκες με την Μαρίζα Κωχ;
Με την Μαρίζα γνωριστήκαμε στο Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος όπου έκανα μια εκπομπή και φιλοξενούσα καλλιτέχνες. Κάποια στιγμή, ήρθε και εκείνη καλεσμένη και γνωριστήκαμε. Ομολογώ ότι δεν ήταν πολύ καλή η πρώτη μας επαφή (γέλια).
Μετά από περίπου ένα μήνα μου τηλεφώνησε – χωρίς να γνωρίζει ότι τραγουδάω – και μου πρότεινε να αναλάβω να τρέξω την παραγωγή του βιολιστή Νίκου Οικονομίδη. Κάπως έτσι ξεκίνησα…! Το γραφείο που εργαζόμουν ήταν μέσα στο σπίτι της και ένα πρωί – όπως έστελνα κάποια fax – παράλληλα τραγουδούσα.
Η Μαρίζα με άκουσε και από τότε με έβαλε σε όλες τις δισκογραφικές της παραγωγές να κάνω φωνητικά. Της «χρωστάω» το ξεκίνημά μου.
Αργότερα, άρχισα να συμμετέχω σε όλες τις παιδικές παραστάσεις και μόλις έμαθε ότι οι σπουδές μου είχαν κύριο αντικείμενο τη μουσικοκινητική, ξεκινήσαμε παρέα το Βιωματικό Μουσικό Εργαστήρι που το έχει μέχρι σήμερα. Συνεργάστηκα δεκατρία χρόνια με τη Μαρίζα Κωχ… μια ζωή αν το σκεφτείς. Έμαθα και πήρα δίπλα της πολλά αλλά έδωσα και πολλά!!!
Umano: Πώς αντιμετωπίζεται μια νέα καλλιτέχνιδα στην Ελλάδα – ειδικά άμα έχει τα ταλέντα σου – και πώς αποδέχεται το κοινό τη μουσική σου;
Ο καλλιτέχνης έχει πάθος και με πάθος βιώνει την καθημερινότητά του. Δεν φοβάται να πει την αλήθεια του, να τη σιγοτραγουδήσει. Οι αληθινοί καλλιτέχνες δημιουργούν πολιτισμό και θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται από όλους με τον αντίστοιχο πολιτισμό.
Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν αφήνουν την τέχνη να είναι μάχιμη! Τη φιμώνουν.
Όμως αυτή η προσπάθεια να «μεταδόσεις» το είναι σου, είναι όλη η μαγεία του καλλιτέχνη. Όσο δύσκολο και να είναι, αποτελεί κίνητρο, στόχο και τελικά κερδίζεις… το χειροκρότημα.
Umano: Μελέτησες τη ζωή και το έργο του Μάνου Χατζιδάκι… να φανταστώ πως αποτελεί το μουσικό σου πρότυπο; Σε έχει επηρεάσει η μουσική του;
Έχω μελετήσει τη ζωή και το έργο του Μάνου Χατζιδάκι και συνεχίζω γιατί είναι ανεξάντλητος.
Το έχω ξαναπεί… ο Μάνος Χατζιδάκις είναι ο συνθέτης της ψυχής μου.
Ίσως είναι και ένας από τους λόγους που ασχολήθηκα με το τραγούδι! Σαφώς και με έχει επηρεάσει η μουσική του αλλά και ο λόγος του. Ανέπτυξε, ήδη από την εποχή της απελευθέρωσης, βαθιά πολιτική σκέψη, με κεντρικό άξονα την αμφισβήτηση και την αναθεώρηση. Αντισυμβατικός νους που θέλησε να σπάσει το κατεστημένο. Άλλωστε, η στάση του χαρακτηρίζει και σημαντικό μέρος του έργου του, όπως «οι μπαλάντες της οδού Αθηνάς», «η πορνογραφία», «τα παράλογα».
Umano: Ποιους άλλους καλλιτέχνες θαυμάζεις και θα ήθελες να μελετήσεις;
Μελετάω ότι αγγίζει πρωτίστως την ψυχή μου. Τελευταία ασχολούμαι με τον Τσιτσάνη, τον Καλδάρα και τον Κουγιουμτζή. Ανακαλύπτω πράγματα που δεν τα φανταζόμουν.
Umano: Παρατηρώ – και μου αρέσει – πως έχεις μία ιδιαίτερη ευαισθησία όσον αφορά τα παιδιά. Έχεις σπουδάσει κάτι πάνω σε αυτό;
Ναι, αγαπώ πολύ τα παιδιά και μου αρέσει ιδιαίτερα που ασχολούμαι μαζί τους. Τα παιδιά με προσγειώνουν… και η συναναστροφή μαζί τους με κρατάει και μένα παιδί. Σπούδασα πιάνο και ανώτερα θεωρητικά και στη συνέχεια κλασσικό τραγούδι και βυζαντινή μουσική. Παράλληλα παρακολούθησα, ως ενεργό μέλος, σεμινάρια τραγουδιού και πιάνου με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως η Ghena Dimitrova, η Δάφνη Ευαγγελάτου, η Τζένη Δριβάλα, ο Rudolf Knoll, ο Lazar Berman και ο Paul – Badura Skoda, παιδαγωγικής της μουσικής με βάση το σύστημα Kodály και διεύθυνσης χορωδίας.
Επιπλέον, κατέχω την άδεια εκπαιδευτικού του προγράμματος «μουσικής και κίνησης» για νεογέννητα έως και 7 ετών από την Kindermusik International.
Επίσης, παρακολούθησα το Εκπαιδευτικό αντικείμενο με τίτλο «Μουσικοκινητική Αγωγή» που οργανώθηκε στο Κέντρο Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης και Επιμόρφωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στο πλαίσιο του προγράμματος συμπληρωματικής εκπαίδευσης με τη χρήση καινοτόμων μεθόδων εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
Umano: Από τα παιδιά φαντάζομαι θα εμπνεύστηκες και τον πρώτο σου δίσκο, «Κάμε τον ύπνο σύννεφο»…
Η ιδέα για το Κάμε τον ύπνο σύννεφο γεννήθηκε από ένα cd που αγόρασα και είχε κάποια από αυτά τα τραγούδια – νανουρίσματα στις πρώτες τους εκτελέσεις. Επειδή η ενορχήστρωση στις πρώτες εκτελέσεις δε μου θύμιζε νανούρισμα, σκέφτηκα ότι θα είχε ενδιαφέρον να τα συγκεντρώσω όλα σε μία συλλογή. Να προσπαθήσω να τα προσεγγίσω από την πλευρά του νανουρίσματος και όχι τόσο του τραγουδιού. Για αυτό και χρησιμοποιήσαμε σε κάθε τραγούδι δύο με τρία όργανα.
Ο δίσκος περιέχει δεκατρείς επανεκτελέσεις και τρία νανουρίσματα που γράφτηκαν ειδικά για τον δίσκο.
Πρόκειται για το Μελισσάκι σε μουσική του Σάββα Σάββα και στίχους του Ανδρέα Καραγιαννίδη, για το Νανούρισμα του Άγνωστου Κόσμου σε μουσική και στίχους του Νεοκλή Νεοφυτίδη και για το Στις μοίρες επαράγγειλα σε μουσική και στίχους του Νίκου Παπακώστα.
Umano: Θα κυκλοφορήσει και δεύτερο μέρος των Νανουρισμάτων;
Μέχρι τα Χριστούγεννα θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μετρονόμος και το δεύτερο μέρος των Νανουρισμάτων με τίτλο Κοιμήσου να ονειρευτείς. Η φιλοσοφία είναι ακριβώς η ίδια. Τραγούδια – Νανουρίσματα που έγραψαν οι Έλληνες συνθέτες τραγουδισμένα με ένα ή δύο όργανα.
Θέλοντας να δημιουργήσω την αίσθηση ενός δωματίου που η μάνα ή ο πατέρας ή και οι δυο μαζί τραγουδούν στο παιδί τους για να χαλαρώσει.
Umano: Ποια είναι τα μουσικά σου ακούσματα σήμερα; Γενικά, ακούς μουσική;
Έχουν εμπλουτιστεί τα ακούσματά μου με τα χρόνια. Παλιότερα άκουγα μόνο ελληνική και κλασσική μουσική. Είχα μια άρνηση να ακούσω ξένα τραγούδια.
Τώρα ακούω τα πάντα, ανάλογα με τη διάθεσή μου. Ακούω μουσική… όλη μέρα.
Περισσότερο στο αυτοκίνητο αλλά και όταν κάνω δουλειές. Η μουσική με ταξιδεύει… με χαλαρώνει. Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτήν.
Umano: Πώς προτιμάς να ξοδεύεις τον ελεύθερο χρόνο σου;
Συνήθως θα με βρεις να αγναντεύω κάποια θάλασσα ή να περπατάω στην Αθήνα για να συναντήσω αγαπημένους φίλους.
Umano: Αυτή την περίοδο βρίσκεσαι στο στούντιο για την ολοκλήρωση του προσωπικού σου δίσκου, «Η μνήμη είναι που πονά». Θα μας πεις δυο λόγια;
Πρόκειται για μια δουλειά που έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετό καιρό. Είναι πολυσυλλεκτική και ευελπιστώ σύντομα να την κρατάμε στα χέρια μας. Τα τραγούδια υπογράφουν μουσικά ο Νεοκλής Νεοφυτίδης, ο Σταμάτης Χατζηευσταθίου, ο Γιάννης Παλαμίδας, ο Κώστας Μήτσιος, ο Δημήτρης Καραβίτης και η Εύη Κόκορη ενώ στίχους έχουν γράψει ο Ανδρέας Καραγιαννίδης, ο Γιώργος Καραολάνης, ο Κωνσταντίνος Μεντάκης και η Μαρίνα Φραγκεσκίδου.
Εγώ για πρώτη φορά έγραψα μουσική στους στίχους της Μαρίνας και γεννήθηκε το «Η μνήμη είναι που πονά».
Umano: Η μνήμη είναι που πονά. Ισχύει;
Ότι αγαπήσαμε, ότι μας λύπησε, ότι μας πρόδωσε ανήκει στο παρελθόν. Συνεχίζουμε να πονάμε ή να νοσταλγούμε όταν θυμόμαστε. Οπότε… ναι! Η μνήμη είναι που πονά.
Umano: Από εμφανίσεις τι έχεις προγραμματίσει;
Συνεχίζουμε τα live στην Αθήνα αλλά και σε άλλες πόλεις ενώ παράλληλα έχω τη μεγάλη χαρά και τιμή να συμμετέχω στο σύγχρονο ορατόριο του Γιώργου Θεοφάνους «Παναγία, η μητέρα του Φωτός» που παρουσιάστηκε τον Φεβρουάριο στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το οποίο θα ταξιδέψει σε πολλές χώρες και τον Σεπτέμβριο θα παρουσιαστεί στο Ηρώδειο.
Περισσότερες πληροφορίες για τις εμφανίσεις της Λυδία Σέρβου στη μουσική σκηνή Σφίγγα: https://umano.gr/i-lydia-serboy-kai-o-giannis-palamidas-sti-sfigga/
Comments are closed.