Κόμπρα Κάι: Για τους νοσταλγούς της δεκαετίας του ‘80

Το Κόμπρα Κάι είναι μία σειρά για τους νοσταλγούς της δεκαετίας του ‘80, για παθιασμένους τηλεθεατές του Καράτε Κιντ… και μόνο! Για όλους τους υπόλοιπους – που δε λατρεύουν τις σειρές χωρίς σενάριο – το Κόμπρα Κάι είναι μια απογοήτευση.

Από την Μαριλένα Βλάχου

Δεν είχα καμία πρόθεση να δω τη σειρά. Και εδώ που τα λέμε, τι να δεις; Κάτι κουρασμένα γεροντοπαλίκαρα να αναβιώνουν τον ξεπερασμένο εαυτό τους; Τελικά όμως το μάρκετινγκ καθώς και οι διθυραμβικές κριτικές από μία ικανοποιητική μερίδα του Τύπου, μου κίνησαν το ενδιαφέρον.

«Μήπως το Κόμπρα Κάι είναι μία καλή σειρά;» αναρωτήθηκα έντονα και αποφάσισα να τη δω.

Η σειρά Κόμπρα Κάι βασίζεται στην ταινία Καράτε Κιντ του 1984 (ναι, για τόσο παλιά μιλάμε). Θυμίζω λίγο την υπόθεση για όσους τυχαίνει να μην έχουν δει την ταινία. Ο νεαρός Ντάνιελ Λαρούσο μετακομίζει με τη μητέρα του σε μία πόλη μακριά από αυτή που μεγάλωσε. Εκεί συναντιέται με μία ομάδα νταήδων που φοιτούν στη σχολή καράτε Κόμπρα Κάι. Οι νταήδες κάνουν δύσκολη τη ζωή του Ντάνιελ μέχρι που εκείνος γνωρίζει τον ηλικιωμένο κύριο Μιγιάγκι, ο οποίος του μαθαίνει καράτε για να αμυνθεί, να προστατευτεί από τους νταήδες και να βρει ισορροπία στη ζωή του.

Ερχόμαστε στο σήμερα, λοιπόν, και βλέπουμε πως η σειρά ξεκινάει με τη ζωή ενός από αυτούς τους νταήδες, του Τζόνι. Ο Τζόνι, μεγάλος πια (θα πρέπει να είναι γύρω στα 50-60) είναι ένα χαμένο κορμί. Μέθυσος, χωρίς χρήματα, απογοητευμένος από την οικογένειά του και την κοινωνία γενικά, κολλημένος στη δεκαετία του ‘80 και γενικώς, με πολλά ψυχολογικά. Ο λόγος; Ο πατριός του (για όσους έχουν δει την ταινία, ναι, τώρα θυμηθήκαν τον πατριό) που δεν τον αγαπούσε και ο παλιός του αντίπαλος που τον νίκησε σε ένα τουρνουά καράτε, ο Ντάνιελ Λαρούσο (ναι, το Καράτε Κιντ του 1984).

Και εκεί που σκέφτεσαι πως ο Τζόνι θα ψάξει για έναν καλό ψυχίατρο… όχι! Εκείνος – αν και άφραγκος – αποφασίζει να ανοίξει μία σχολή καράτε.

Ο Τζόνι ανοίγει τη σχολή και την ονομάζει Κόμπρα Κάι, συνώνυμη της σχολής στην οποία πήγαινε μικρός (δηλαδή το 1984). Στην αρχή τα πράγματα είναι δύσκολα αφού δεν έχει μαθητές, πλην ενός που τον ακολουθεί σαν πιστό σκυλί. Στη συνέχεια, ο Τζόνι και ο μαθητής του καταφέρνουν να γεμίσουν τη σχολή με πολλά παιδιά που στην πλειοψηφία τους έχουν σοβαρά θέματα αυτοπεποίθησης.

Ο σένσεϊ Τζόνι τους βρίζει, τους ξεφτιλίζει και τους μαθαίνει μέσα από τη βία να υποστηρίζουν τον εαυτό τους.

…αλλά ο Τζόνι δεν υπολογίζει τον άσπονδο εχθρό του, Ντάνιελ Λαρούσο (το Καράτε Κιντ), που αποφασίζει να σταματήσει την Κόμπρα Κάι και να ανοίξει με τη σειρά του τη δική του σχολή, την Μιγιάγκι Ντο.

Το Κόμπρα Κάι είναι μία σειρά για τους νοσταλγούς της δεκαετίας του ’80 και του Καράτε Κιντ.

Η σειρά δεν έχει σενάριο, δεν έχει σκοπό. Με απλά λόγια θα λέγαμε πως πρόκειται για μία προχειροφτιαγμένη αρπαχτή. Τα ερωτήματα για τον κάθε τηλεθεατή είναι πολλά. Αρχικά αναρωτιέσαι, σε ποια εποχή εκτιλύσεται το Κόμπρα Κάι;

Τη δεκαετία του ’80 – κυρίως λόγω Μπρους Λι – το καράτε ήταν στα φόρτε του. Από τότε μέχρι σήμερα άλλες πολεμικές τέχνες έχουν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον καθιστώντας το καράτε λίγο ξεπερασμένο. Βλέπουμε στη σειρά μια σκηνή κατά την οποία περαστικοί σταματούν τον μαθητή του Τζόνι λέγοντάς του «Εσύ δεν είσαι αυτός που κέρδισε το πρωτάθλημα καράτε»; Αν μη τι άλλο, είναι για γέλια. Ποιος γνωρίζει σήμερα αν δεν είναι αθλητής ο ίδιος, ποια είναι τα πρωταθλήματα καράτε και ποιοι είναι οι νικητές;

Μία ακόμα κορυφαία σκηνή της σειράς είναι όταν σε ένα φεστιβάλ σταματά ο μουσικός πάνω στη σκηνή, για να κάνουν έκτακτες επιδείξεις καράτε οι δύο σχολές… και ο κόσμος τους αποθεώνει!

Σε ποια εποχή εκτιλύσεται το Κόμπρα Κάι;

Η σειρά μας δείχνει επιπλέον, πως οι μαθητές του Τζόνι γίνονται αδίστακτοι και βίαιοι. Εκεί αναρωτιέσαι σαν τηλεθεατής «μα καλά, κανένα από αυτά τα παιδιά δεν έχει γονείς να νοιάζονται»; Φαίνεται πως όχι! Αντιθέτως, η σειρά μας έχει δείξει δύο μητέρες που θαυμάζουν απεριόριστα τα παιδιά τους που έχουν γίνει κωλόπαιδα.

Όσον αφορά το σενάριο, για γέλια και για κλάματα. Όλο το στόρι στηρίζεται σε δύο μεσήλικες που έχουν απωθημένα από το σχολείο. Αφού ήθελαν να γυρίσουν μία σειρά βασισμένη στο Καράτε Κιντ, γιατί δεν έβρισκαν μία πιο δημιουργική ιδέα; Φαίνεται όμως πως στις μέρες μας η έμπνευση έχει εξαντληθεί και αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια.

Τέλος, για να μην είμαι τελείως αρνητική, το μόνο στο οποίο θα συμφωνήσω με τη σειρά είναι πως όταν δώσεις εξουσία σε κομπλεξικό άνθρωπο γίνεται πραγματικά επικίνδυνος… αλλά αυτό μας το αφηγήθηκε πολύ ωραία η κορυφαία σειρά Breaking Bad (2008) με το εξαιρετικό σενάριο και τις υπέροχες ερμηνείες.