Ο Αλέξανδρος Κωχ, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης που ξεχωρίζει με τη δουλειά του είναι ένας καλλιτέχνης χαμηλών τόνων. Ένας άνθρωπος με βαθιά γνώση του αντικειμένου του και μια απόδειξη ότι οι πραγματικοί καλλιτέχνες που είναι δημιουργικοί ξέρουν να κρατάνε χαμηλό προφίλ.
O Αλέξανδρος Κωχ έχει στις πλάτες του μια αξιοθαύμαστη καριέρα, με σημαντικές συνεργασίες καθώς και αστείρευτη διάθεση για ακόμα περισσότερες δημιουργίες στο μέλλον. Τελείωσε στο Πανεπιστήμιο Άαχεν της Γερμανίας Πολιτικές Επιστήμες, Ιστορία της Κοινωνιολογίας και Ψυχολογία. Επιπλέον σπούδασε υποκριτική, χορό, αυτοσχεδιασμό και θεατρικό τραγούδι στην Ανώτερη Δραματική Σχολή “Ανδρέας Βουτσινάς” καθώς και στο Εργαστήρι Δραματικής Τέχνης “Studio Παράθλαση”.
Έκανε σεμινάρια υποκριτικής δίπλα στον μοναδικό Ανδρέα Μανωλικάκη – ισόβιο μέλος και μέλος του Board of Directors του Actors Studio και πρόεδρο του μεταπτυχιακού προγράμματος Actors Studio MFA στο Pace University της Νέας Υόρκης, όπου διδάσκει σκηνοθεσία και υποκριτική.
Μετράει σημαντικές συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες – η ελληνική ταινία μικρού μήκους 9023 της Τάνιας Ναναυράκη και του Σωτήρη Πετρίδη διαγωνίσθηκε στο Comic-Con International ανάμεσα σε δέκα ταινίες από όλο τον κόσμο για το βραβείο καλύτερης ταινίας Horror/Suspense – και το 2014 έκανε την πρώτη του, εξαιρετική, σκηνοθετική απόπειρα με το έργο του Άρθουρ Μίλερ “Η δημιουργία του κόσμου και άλλες business”. Φέτος, στα πλαίσια του Off Off Festival, σκηνοθετεί και μας παρουσιάζει την παράσταση “Εκατό λέξεις για το χιόνι” της Tatty Hennessy, στις 21 & 22 Ιουνίου στο Επί Κολωνώ.
Umano: Σε ποια ηλικία ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την τέχνη και ποιο ήταν το έναυσμα;
Η επαφή με την τέχνη ήταν μέρος της καθημερινότητάς μου από παιδί. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που ο παππούς ζωγράφιζε, η μητέρα μου διάβαζε και έγραφε ποιήματα και ο πατέρας μου άκουγε με πάθος μουσική. Έτσι κι εγώ άρχισα νωρίς να ασχολούμαι ερασιτεχνικά με τη μουσική και στην πορεία προστέθηκε και η μεγάλη αγάπη για τον κινηματογράφο. Εκτός από κάποιες μεμονωμένες στιγμές, δεν αναλογίστηκα ποτέ την επαγγελματική ενασχόληση.
Χρειάστηκε να περάσουν κάποια χρόνια και κυρίως να μεσολαβήσει μια δουλειά γραφείου για να συνειδητοποιήσω πως κάτι άλλο θέλω να κάνω. Βλέποντας το 2007 την ταινία του Γιάννη Οικονομίδη Η ψυχή στο στόμα πήρα την τελευταία ώθηση που χρειαζόμουν για να αλλάξω κατεύθυνση.
Umano: Υπήρξαν κάποιοι που σας βοήθησαν στα πρώτα σας βήματα;
Αναμφίβολα πολλοί. Είχα την τύχη οι περισσότεροι δάσκαλοί μου στη σχολή “Ανδρέας Βουτσινάς” να είναι πολύ υποστηρικτικοί και σύντομα να συνεργαστώ με αρκετούς και επαγγελματικά.
Πάντως, αν πρέπει να ξεχωρίσω κάτι που με βοήθησε περισσότερο από οτιδήποτε, θα σταθώ στο κομμάτι της εκπαίδευσης με τον κ. Ανδρέα Μανωλικάκη. Η συμμετοχή μου στα σεμινάριά του δε μου πρόσφερε μόνο τεχνική, αλλά έναν συνολικό κώδικα συνδιαλλαγής με την υποκριτική, κάτι που έψαχνα αλλά δεν είχα καταφέρει να αρθρώσω.
Umano: Ανήκετε στην κατηγορία των ηθοποιών που έχετε κάνει τηλεόραση, κινηματογράφο και θέατρο. Ποια δουλειά σας θυμάστε περισσότερο από το κάθε είδος και γιατί;
Στην τηλεόραση δεν έχω κάνει πολλά πράγματα, εκεί σίγουρα ξεχωρίζει η τηλεοπτική ταινία του ARD Kruegers Odyssee, για την εμπειρία μιας παραγωγής με όρους ενός ευρωπαϊκού τηλεοπτικού σταθμού. Στον κινηματογράφο, αλήθεια, μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω μια εμπειρία, από όλες τις ταινίες κρατάω κάτι σημαντικό. Χαριτολογώντας, ίσως ήταν μια σκηνή μάχης με έναν εκπαιδευμένο – προφανώς – σκύλο στην μικρού μήκους ταινία Icon, σίγουρα μια ιδιαίτερη εμπειρία.
Θεατρικά, ο πιο απαιτητικός ρόλος που συνάντησα ως τώρα ήταν στο Παγκάκι του Α. Γκέλμαν, ένας χαρακτήρας με βαθιές πληγές και ισχυρές μεταπτώσεις.
Umano: H ταινία 9023 στην οποία πρωταγωνιστούσατε πήρε μέρος σε διεθνή φεστιβάλ σε πολλές χώρες του κόσμου, απέσπασε βραβεία καθώς και διαγωνίστηκε στο comic–con International στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματόγραφου. Τι διαπραγματεύεται και που πιστεύετε ότι οφείλεται η επιτυχία της συγκεκριμένης ταινίας;
Το 9023 είναι μια αλληγορική ταινία για μια Ελλάδα σε κρίση, όπου η κυβέρνηση ουσιαστικά έχει νομιμοποιήσει τη βρώση των μη παραγωγικών πολιτών της. Νομίζω ότι η επιτυχία της ταινίας οφείλεται σε βασικά συστατικά, που όμως δεν είναι ούτε αυτονόητο ούτε εύκολο να συνυπάρξουν ταυτόχρονα.
Ο Σωτήρης Πετρίδης που υπογράφει το σενάριο έχει δώσει ήδη δείγματα πως κατανοεί πολύ καλά αυτή την τέχνη. Στο 9023 έγραψε κάτι που αναφέρεται στο σήμερα και αφορά όλους, αφορά την χώρα μας και όχι μόνο.
Βλέπουμε πως με όχημα την οικονομική κρίση μια σύγχρονη κοινωνία διολισθαίνει στη βαρβαρότητα.
Από εκεί και πέρα μαζί με την Τάνια Ναναυράκη σαν σκηνοθετικό δίδυμο, ήξεραν τι ήθελαν και πώς να το πετύχουν κινηματογραφικά.
Umano: Σας συναντάμε στο Off Off Festival με την παράσταση “Εκατό λέξεις για το Χιόνι”. Είναι η δεύτερη σκηνοθετική σας απόπειρα, σωστά;
Αυτή είναι η δεύτερη σκηνοθετική μου απόπειρα με την ομάδα Mammals, μετά την Εισβολή! του Jonas Hassen Khemiri που παρουσιάσαμε πριν δυο χρόνια στο Θέατρο Τ στη Θεσσαλονίκη. Πρώτη μου σκηνοθετική δουλειά ήταν το έργο Η δημιουργία του κόσμου και άλλες business του Άρθουρ Μίλερ που παρουσιάστηκε στο Studio Vis Motrix και πάλι στη Θεσσαλονίκη.
Umano: Θα μας μιλήσετε λίγο για την παράσταση;
Πρόκειται για έναν μονόλογο, μια έφηβη από το Λονδίνο, η Ρόρυ, μας διηγείται πως μετά τον θάνατο του πατέρα της αποφασίζει να πάει τις στάχτες του στον Βόρειο Πόλο. Το κείμενο μου το πρότεινε η Ιωάννα Τζίκα που υποδύεται τον ρόλο. Με την Ιωάννα συνεργαζόμαστε πολλά χρόνια και έχουμε έναν κοινό κώδικα, κάτι πολύ σημαντικό. Για μένα στο κέντρο της παράστασης είναι η ίδια η ιστορία, το ταξίδι. Θέλουμε να καταφέρουμε να κάνουμε τον θεατή συνταξιδιώτη της Ρόρυ, να δει μέσα από τα μάτια της όσα βιώνει.
Εκείνη μετά το τέλος του ταξιδιού της έχει αλλάξει, πλέον σκέφτεται αλλιώς για τον εαυτό της και τον κόσμο.
Ίσως να συμβεί λιγότερο ή περισσότερο και στους θεατές αυτό. Άλλωστε οι περισσότεροι από μας μάλλον δε θα βρεθούμε ποτέ στο Βόρειο Πόλο, αλλά το θέατρο έχει την δύναμη να αψηφά τοπικούς και χρονικούς περιορισμούς.
Umano: Πείτε μας δύο λόγια για τη Θεατρική Ομάδα Mammals.
Οι Mammals ιδρύθηκαν το 2016, ουσιαστικά από μια παρέα φίλων που ασχολούνται με τις τέχνες από διαφορετικά πόστα ο καθένας. Όμως νιώθουμε πως έχουμε κοινές ανησυχίες, ενδιαφέροντα και αυτό μας ώθησε στο να φτιάξουμε μια ομάδα που θα μας δώσει τη δυνατότητα να κάνουμε δικά μας πράγματα, πέρα από τις υπόλοιπες επαγγελματικές μας δραστηριότητες. Ως τώρα έχουμε κάνει μια παράσταση, μια συναυλία με τίτλο «Κοινές ρίζες, άλλοι τόποι» σε συνεργασία με την Διεθνή Αμνηστία και τώρα ακολουθεί το έργο της Tatty Hennessy Εκατό λέξεις για το χιόνι στο Off Off Festival. Και προχωράμε.
Umano: Ποια είναι τα σχέδια σας μετά το Οff Off;
Προσωπικά προετοιμάζομαι για τα γυρίσματα μιας ταινίας που γίνεται από το πανεπιστήμιο του Μαϊάμι και θα γυριστεί στη χώρα μας. Με τους Mammals σίγουρα θέλουμε να δούμε πως μπορούμε να συνεχίσουμε με τις Εκατό λέξεις για το χιόνι μετά το Off Off. Ήδη η προετοιμασία για κάποιες παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη και κάποιες άλλες πόλεις έχει ξεκινήσει. Παράλληλα, δε σταματάμε να ψάχνουμε κείμενα που να μας αφορούν για να προχωρήσουμε σε επόμενες δουλειές.
Σχετικά άρθρα:
https://umano.gr/sotiris-tsafoulias-o-dimiourgos-tis-eksairetikis-tainias-eteros-ego/
https://umano.gr/o-kostas-kazakos-mas-milaei-gia-to-megalo-mas-tsirko/
https://umano.gr/i-iovi-fragatou-sto-rolo-tis-kassandras-ston-agamemnona-tou-aisxilou/
https://umano.gr/georgia-tsagaraki-de-stamata-na-teleiopoieitai/
https://umano.gr/papakonstantinou-tsouris-ena-kallitexniko-zevgari/
Comments are closed.