Αγγελική Τουμπανάκη, διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής και μουσικός

Αγγελική Τουμπανάκη, διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής και μουσικός, ένας δύσκολος συνδυασμός όμως για την ίδια απόλυτα ταιριαστός. 

Η Αγγελική Τουμπανάκη είναι αριστούχος διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών στη Μοριακή Βιολογία, ερμηνεύτρια, βοκαλίστρια, ερευνήτρια, καθηγήτρια φωνητικής, παραγωγός… Θεωρεί την ανθρώπινη φωνή ως το εκφραστικότερο και πλουσιότερο σε αποχρώσεις μουσικό όργανο. Τη χρησιμοποιεί για να αυτοσχεδιάσει, να πειραματιστεί, να εκφραστεί και να επικοινωνήσει.

Umano: Κα Τουμπανάκη, έριξα μία ματιά στις σπουδές σας και ήταν τόσες πολλές που εντυπωσιάστηκα. Σας αρέσει η γνώση ή ήταν αναγκαίες τόσες σπουδές;

Η γνώση μου δίνει ελευθερία, χαρά και αποτελεί για μένα μέσον επικοινωνίας, εξέλιξης και δημιουργίας.  Η σπουδή είναι ένας αβίαστος βηματισμός και φωτεινή συλλογή μουσικής πληροφορίας. Από κει και πέρα η προσωπική δουλειά είναι στοίχημα για να αισθανθείς την γνώση ως βίωμα.

Umano: Έχω την αίσθηση πως είστε τελειομανής. Ισχύει;

Τελειομανής δεν νομίζω. Εργασιόφιλη … ναι. Θεωρώ όμως ότι οι ταχύτητες της καθημερινότητάς μου είναι υψηλές και το πρόγραμμά μου έχει δυνατή σκυτάλη.

Umano: Δυσκολεύομαι να κατανοήσω πώς συνδυάζονται η ιατρική με τη μουσική. Έχουν κάτι κοινό ή είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα;

Όπως έχω ξαναπεί και το πιστεύω, η επιστήμη εμπεριέχει τέχνη άρα φαντασία, μεράκι, καλλιέργεια, συναισθηματική νοημοσύνη, αισθητική αρτιότητα και αρμονία όπως ο σχεδιασμός του ανθρώπινου οργανισμού μακροσκοπικά και μικροσκοπικά. Η τέχνη πίσω από κάθε μορφή της θεωρώ ότι εμπεριέχει εμπιστημοσύνη άρα έρευνα, συνδυαστική σκέψη, όραμα, πειραματισμό. Και στις πιο ακραίες της μορφές αυτό αποτελεί απαραίτητο στοιχείο… για να κατορθώσεις την αποδόμηση πρέπει να έχεις δουλέψει ισχυρά την δομή.

Umano: Είσαστε Διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών;

Είμαι Διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών στη Μοριακή Βιολογία.Εδώ και έξι χρόνια ασχολούμαι όμως αποκλειστικά με τη μουσική, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον μου στη διερεύνηση των δυνατοτήτων της ανθρώπινης φωνής μέσα από προσωπικές αυτοσχεδιαστικές διαδρομές και διασταυρώσεις μουσικών ιδιωμάτων, σεμινάρια και διδασκαλία.

Umano: Ποια ήταν τα πρώτα σας ακούσματα και πότε αποφασίσατε σοβαρά πως θα ασχοληθείτε με την τέχνη;

Η πρώτη μου επαφή με τη μουσική ήταν τα πολυφωνικά παιχνίδια που έζησα στην παρέα του προσκοπισμού. Αυτή η μνήμη ενσωματώθηκε στο μουσικό μου γονιδίωμα. Εκεί ξεκινάνε πιστεύω όλα υποσυνείδητα… αντιλαμβάνομαι τη δύναμη της φωνής, όχι ως σολιστικό όργανο, αλλά ως μέρος/ μέλος ενός συνόλου, που στηρίζει αρμονίες και ρυθμούς και συντονίζεται. Έπειτα, ψάχνοντας σε δισκοπωλεία, σε βιβλία, στο διαδίκτυο, βρέθηκα να ακούω πολυφωνικά και μουσικές των Βαλκανίων, της Ανατολίας, της Μεσογείου, συνειδητοποιώντας ότι υπάρχουν κοινές κλίμακες, ρυθμοί, αλλά κυρίως η συναισθηματική δόνηση είναι το ίδιο έντονη και η θεματολογία αφορά σε κοινά βιώματα των λαών. Η δυνατή “αμπάριζα” ήταν το 2007 στα σεμινάρια  στο ” Labyrinth Music Workshop” του Ross Daly αλλά και στα σεμινάρια “Φωνητικού Κύκλου” στην Νέα Υόρκη με τον δάσκαλο BobbyMcFerrin και την εκλεκτή ομάδα του.

Umano: Είσαστε και καθηγήτρια φωνητικής; 

Στο Ωδείο “Φίλιππος Νάκας” διδάσκω Tεχνική Φωνής, Jazz αυτοσχεδιασμό, και φωνητικό κύκλο. Παράλληλα κάνω φωνητική εκπαίδευση & διδασκαλία στο Εργαστήριο Φωνητικής για ηθοποιούς και περφόμερς, το οποίο βασίζεται στο Μουσικό Υποκριτικό Σύστημα “MUSA” (Musical System of Acting) του σκηνοθέτη, ερευνητή και Acting Coach Σωτήρη Καραμεσίνη. Tέλος, προετοιμάζω τα παιδιά από την “Κιβωτό του Κόσμου”  για μια μεγάλη συναυλία που θα γίνει στις 14 Ιουλίου, μαζί με μουσικούς που θα έρθουν από το Berklee της Βοστόνης στα πλαίσια του “KALESMA” project, του οποίου οραματιστής είναι ο εξαιρετικός μουσικός Βασίλης Κώστας. Στόχος μας είναι να δημιουργηθεί μια ετήσια μουσική εκπαίδευση για τα παιδιά της “Κιβωτού του Κόσμου”.

Umano: Η αφετηρία της μουσικής σας είναι η τζαζ, με ποια άλλα είδη την συνδυάζετε;

Μέσα απο τη jazz αντιλήφθηκα τη δύναμη και την ανάγκη μου στο να ελευθερώνομαι και να αυτοσχεδιάζω, να πειραματίζομαι μέσα σε πολύπλοκες αρμονίες και δομές. Ταυτόχρονα όμως ανακάλυψα ότι μου προκαλούν έντονη ψυχική δόνηση και μια οργανική αφύπνιση οι παραδοσιακοί ήχοι και ρυθμοί, μουσικά ιδιώματα και φωνήματα. Οι δύο αυτοί άξονές μου αποτελούν για μένα ισορροπία και μέσο απόλυτης έκφρασης και κατάθεση προσωπική.

Umano: Πότε δημιουργήθηκαν οι «Τhe Buzz Bastardz»; Μιλήστε μας λίγο για αυτό το project;

Το project ξεκίνησε το 2007 ως «Colpo Gross», μια μουσικοχορευτική παράσταση με παραδοσιακές μουσικές από τα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και την Ανατολία και το 2010 μετονομάστηκε σε Toubanaki & The Buzz Bastardz προσθέτοντας jazz drive και σύγχρονες ενορχηστρώσεις. Νιώθω ότι το project μεταλλάσσεται, εξελίσσεται συνεχώς σαν ένας ζωντανός οργανισμός και μαζί του αλλάζω και εγώ αλλά νομίζω και τα υπόλοιπα μέλη. Το ηχογράφημά μας έγινε το 2015 (Αθήνα, Νέα Υόρκη)  σαν ένα φωτογραφικό κλικ εκείνης της στιγμής. Οι “Toubanaki & the Buzz Bastardz” είναι ένα πραγματικά πολυσυλλεκτικό ηχητικό υλικό, πολυγλωσσικό και φτιαγμένο από μουσικούς με βαθιά γνώση του αντικειμένου τους, αυθεντικότητα και διάθεση για πειραματισμό, αυτοσχεδιασμό και παιχνίδι.

Umano: Παράλληλα με τους Buzz Bastardz έχετε και άλλα μουσικά project ;

Το 2014 δημιουργήσαμε με τον drummer Ηλία Δουμάνη το “Drums & Voice Jazztronica duet”. Είναι ένα suis genesis ντουετο ΤΥΜΠΑΝΩΝ -ΦΩΝΗΣ με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων και προγραμμάτων και real time λούπες. Είναι βασισμένο στην ηλεκτρονική αυτοσχεδιαστική jazz μουσική, στη διάδραση και τον ηχητικό πειραματισμό. Παρουσιάζουμε jazz tunes αλλά και προσωπικές συνθέσεις. Στόχος του project είναι η έρευνα και ψηλάφηση των ορίων του ήχου των δύο οργάνων.
To 2010 δημιουργούμε το “Jazz Plus” project (Contemporary Vocal Jazz) μαζί με τους διακεκριμένους μουσικούς Γρηγόρη Ντάνη (κιθάρα) και Κώστα Κωνσταντίνου (κόντρα μπάσο).

Ένα αμιγώς jazz σχήμα με ρεπερτόριο από τη σύγχρονη Vocal Jazz σκηνή. Βασίζεται κυρίως στην αυθόρμητη, real time αναδόμηση και ανασύνθεση του ρυθμού, της αρμονίας και της φόρμας, αλλά και στον vocal jazz, extended vocal αυτοσχεδιασμό.

Και φέτος παρουσιάσαμε την παράσταση «Συνδέσεις» μαζί με τους μουσικούς Βασίλη Κετεντζόγλου στην κιθάρα, Στάθη Άννινο στο πιάνο, Απόστολο Καλτσά στο μπάσο και τον Ηλία Δουμάνη στα τύμπανα, με προσκεκλημένες το γυναικείο πολυφωνικό σχήμα “Terra Voce” και με τη “live drawing” διάδραση του πολυβραβευμένου σκιτσογράφου Soloúp. Δημιουργήσαμε ένα πολυδιάστατο ηχητικό περιβάλλον με φυσικούς και ηλεκτρονικούς ήχους, λούπες και πολυφωνίες έχοντας κυρίως ως μουσική θεματολογία Ελληνικές τραγουδιστικές συνθέσεις.

Umano: Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Στις 6 Ιουλίου στο Μέγαρο Θεσσαλονίκης παρουσιάζω τις “Συνδέσεις”.  Στις 14 Ιουλίου προετοιμαζόμαστε για την μεγάλη συναυλία της Κιβωτού του Κόσμου στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη. Παράλληλα, ετοιμαζόμαστε με το εξαιρετικό κρουστό και καθηγητή Πέτρο Κούρτη για το επταήμερο ιστιοπλοϊκό masterclass ” Discover your Voice – Feel your Rhythm – Sing your Song», με προσκεκλημένο τον βοκαλίστα και bodypercussionista Perdo Consorte και τέλος, φυσικά φορτώνουμε τα όργανά μας και τις νότες μας με Buzz και Jazztronica για τα καλοκαιρινά μουσικά μας ταξίδια.

* Κεντρική φωτογραφία: Theo Lian