H αγγλίδα συγγραφέας που έδωσε αξία στο μυστήριο και στα αστυνομικά μυθιστορήματα. Με χιλιάδες θαυμαστές ανά τον κόσμο, διαβάζεται ευχάριστα μέχρι σήμερα. Δικαίως έχει τον τίτλο με τον οποίο την ξέρουμε όλοι: Αγκάθα Κρίστι, η “Βασίλισσα του Εγκλήματος”.
Πέντε βιβλία της Αγκάθα Κρίστι που θα σας συναρπάσουν |
Περιτριγυριζόταν – εκτός από τον πατέρα της τον οποίο λάτρευε αλλά έχασε σχετικά νωρίς – από αρκετές δυναμικές και ανεξάρτητες γυναίκες οι οποίες ως εκ τούτου διαμόρφωσαν και το χαρακτήρα της. Οι γονείς της ανέλαβαν την εκπαίδευσή της προσωπικά και έτσι η Αγκάθα έμαθε να γράφει και να διαβάζει στο σπίτι. Την δίδαξαν αριθμητική – μάθημα που έβρισκε τρομερά διασκεδαστικό – καθώς και να παίζει πιάνο και μαντολίνο.
Από πολύ μικρή ηλικία, απολάμβανε το διάβασμα και στα δέκα της χρόνια έγραψε η ίδια το πρώτο της ποίημα. Το 1905, τέσσερα χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα της, η μητέρα της την έστειλε να συνεχίσει τις σπουδές της – πιο επίσημα πια – στο Παρίσι. Από εκεί και αποφοίτησε.
Ελάτε και εσείς στην παρέα μας στο Facebook, κάνοντας like στη σελίδα μας. |
Τα πρώτα βιβλία της βασίλισσας του εγκλήματος
Επιστρέφοντας στην Αγγλία, συνεχίζει να ασχολείται με το γράψιμο και παίρνει μέρος σε ερασιτεχνικές θεατρικές παραστάσεις. Δεν βλέπει όμως κανένα από τα δύο σαν μελλοντική επαγγελματική ενασχόληση. Εκείνη την εποχή γράφει το πρώτο της διήγημα “The house of beauty”. Ακολουθούν αρκετά ακόμα, δείχνοντας μία τάση που είχε προς το πνευματικό και μεταφυσικό περιεχόμενο.
Τα περιοδικά της εποχής απέρριψαν όλες της τις πρώτες προσπάθειες να δημοσιεύσει κάποιο από τα γραπτά της. Γι’ αυτό και έγραψε το πρώτο της μυθιστόρημα με τον τίτλο Snow upon the Desert και προσπάθησε να το δημοσιοποιήσει χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο. Την απορρίπτουν και πάλι, κάτι που την ταράζει ιδιαίτερα. Μετά από παρότρυνση της μητέρας της, απευθύνεται σε ένα γείτονα και οικογενειακό φίλο ο οποίος είναι συγγραφέας και της συστήνει τον εκδότη του. Και αυτός όμως δε δέχεται να εκδώσει το βιβλίο και της προτείνει να γράψει ένα δεύτερο.
Παράλληλα, μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες να βρει τον άντρα των ονείρων της, γνωρίζει σε ένα χορό τον Άρτσιμπαλντ Κρίστι. Ερωτεύονται και παντρεύονται λίγο πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Με το ξέσπασμα του πολέμου ο Άρτσιμπαλντ ως αξιωματικός του στρατού παίρνει μετάθεση για τη Γαλλία. Η Αγκάθα μέχρι το 1918 – το τέλος του πολέμου και την επιστροφή του συζύγου της – δούλεψε εθελοντικά προσφέροντας τη βοήθειά της ως νοσοκόμα του Ερυθρού Σταυρού. Εκτός αυτού, δούλεψε επίσης και ως βοηθός φαρμακείου, κάτι που συνέβαλλε σημαντικά στις γνώσεις της γύρω από τα διαφόρων ειδών φαρμακευτικά σκευάσματα.
Η εμφάνιση του Ηρακλή Πουαρό
Η Κρίστι ήταν πάντα φανατική αναγνώστρια αστυνομικών μυθιστορημάτων. Έτσι αποφάσισε να γράψει το δικό της το 1916 και δημιούργησε το Mysterious Affair at Styles. Σε αυτό συναντάμε για πρώτη φορά τον Ηρακλή Πουαρό, τον φημισμένο Βέλγο ντετέκτιβ με το αβγοειδές κεφάλι, το περίεργο περπάτημα και το ξακουστό μουστάκι. Ο Πουαρό βρίσκεται στην Αγγλία εξαιτίας της εισβολής των Γερμανών στο Βέλγιο.
Ο Βέλγος ντετέκτιβ είναι ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους χαρακτήρες βιβλίων παγκοσμίως. Εμφανίζεται σε τριάντα τρία μυθιστορήματα και πενήντα τέσσερα διηγήματα της Αγκάθα Κρίστι. Έμπνευσή της για αυτόν τον χαρακτήρα ήταν οι Βέλγοι πρόσφυγες που είχαν καταφύγει στο Ντέβον την περίοδο του πολέμου αλλά και Βέλγοι στρατιώτες τους οποίους είχε βοηθήσει. Είναι ο μόνος χαρακτήρας βιβλίου που μετά τη δημοσίευση της Αυλαίας – όπου και πεθαίνει – δημοσιεύτηκε νεκρολογία στην πρώτη σελίδα της The New York Times.
Η Αγκάθα Κρίστι, η “Βασίλισσα του Εγκλήματος”, προσπάθησε να εκδώσει το Mysterious Affair at Styles αλλά οι εκδοτικοί οίκοι το απέρριπταν ο ένας μετά τον άλλο.
Τελικά, βρίσκει εκδοτικό οίκο ο οποίος δέχεται να το τυπώσει με την προϋπόθεση να αλλάξει το τέλος. Το κάνει και υπογράφει μαζί τους ένα συμβόλαιο το οποίο αργότερα περιγράφει ως «εκμετάλλευση». Το βιβλίο εκδόθηκε τελικά το 1920.
Η Αγκάθα γεννάει τη μοναχοκόρη της το 1919. Ο Κρίστι, μετά το τέλος του πολέμου, παρατάει την πολεμική αεροπορία και βρίσκει δουλειά στο Σίτυ του Λονδίνου. Λίγο καιρό αργότερα και αφού η Αγκάθα έχει γράψει το δεύτερο βιβλίο της – στο οποίο μας παρουσιάζει για πρώτη φορά το δίδυμο των Τόμυ και Τούπενς – φεύγουν, στα πλαίσια της προώθησης της British Empire Exhibition. Ταξιδεύουν στη Νότια Αφρική, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Χαβάη.
Η εξαφάνιση της Αγκάθα Κρίστι
Στα τέλη του 1926 ο Κρίστι της ζητά διαζύγιο καθώς είναι ερωτευμένος και έχει σχέση με κάποια άλλη γυναίκα. Το πλήγμα για την Αγκάθα ήταν σοβαρό. Μετά από έναν έντονο καβγά τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, η Αγκάθα εξαφανίζεται. Το αυτοκίνητό της βρίσκεται παρατημένο μαζί με την άδεια οδήγησης και κάποια ρούχα της. Πραγματοποιείται μεγάλη έρευνα από την αστυνομία και εθελοντές. Δίδεται αμοιβή σε όποιον τη βρει, ακόμα και ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ συμμετέχει στις προσπάθειες.
Για δέκα ημέρες οι έρευνες είναι άκαρπες. Τελικά την βρίσκουν σε ένα κέντρο υδροθεραπείας στο Γιόρκσαϊρ. Έχει δηλώσει πως ονομάζεται Τερέσα Νίλι – το επώνυμο είναι αυτό της ερωμένης του άντρα της – και είναι από το Κέιπ Τάουν. Οι γιατροί διέγνωσαν αμνησία, αποτέλεσμα της υπερκόπωσης, της στεναχώριας από το θάνατο της μητέρας της εκείνη τη χρονιά αλλά και εξαιτίας της απιστίας του συζύγου της. Η ίδια δήλωσε πως δεν θυμόταν τίποτα.
Δεν αναφέρθηκε σε αυτό το περιστατικό ούτε στην αυτοβιογραφία της αργότερα. Η αντίδραση του κοινού εκείνη την εποχή ήταν εξαιρετικά αρνητική. Άλλοι την κατηγόρησαν ότι το έστησε για να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας και άλλοι για να παγιδέψει τον σύζυγό της για φόνο. Το 1928 παίρνουν επιτέλους διαζύγιο και η Αγκάθα κερδίζει την κηδεμονία της κόρης τους Ρόζαλιντ και τη διατήρηση του ονόματος Κρίστι στα βιβλία της.
Το 1927, εμφανίζεται σε μία συλλογή διηγημάτων της Αγκάθα, το The Thirteen Problems. Εκεί εμφανίζεται άλλος ένας χαρακτήρας που έμελλε να γίνει γνωστός σε όλο τον κόσμο, η Μις Μάρπλ. Η Κρίστι είχε πει πως η Μάρπλ ήταν βασισμένη στη γιαγιά της και πως «και οι δύο περίμεναν πάντα τα χειρότερα από όλους και όλα και, συνήθως, με τρομακτική ακρίβεια, αποδεικνύονταν πως είχαν δίκιο». Η Μις Μάρπλ εμφανίζεται σε δώδεκα μυθιστορήματα και είκοσι διηγήματα της συγγραφέως.
Το Όριαν Εξπρές
Το 1928 η Αγκάθα αποφασίζει να κάνει ένα ταξίδι μέχρι την Κωνσταντινούπολη και από εκεί παίρνει το Όριαν Εξπρές με προορισμό τη Βαγδάτη. Σ’ αυτό το ταξίδι γνωρίζει τον Βρετανό αρχαιολόγο Μαξ Μάλλοουαν. Είναι δεκατρία χρόνια νεότερός της και την ξεναγεί μαζί με το υπόλοιπο γκρουπ στα αξιοθέατα του Ιράκ. Παντρεύονται το 1930 και μένουν μαζί μέχρι το θάνατό της. Η ίδια συνοδεύει τον Μάλλοουαν σε πολλά από τα ταξίδια του και αυτό φαίνεται από τα μυθιστορήματά της και της περιοχές που περιγράφει.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Αγκάθα εργάστηκε σε φαρμακείο. Εκεί τελειοποίησε τις γνώσεις της γύρω από φάρμακα και δηλητήρια τα οποία ήδη γνώριζε από την προηγούμενη προϋπηρεσία της. Οι γνώσεις της γι’ αυτά είναι φανερές σε πολλά από τα μυθιστορήματά της.
Από το 1934 και μετά το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στο Γουίντερμπρουκ, ένα ήσυχο μικρό χωριό της αγγλικής επαρχίας. Εκεί η Κρίστι έγραψε ένα μεγάλο μέρος των μυθιστορημάτων της. Εκεί επίσης υπήρξε για πολλά χρόνια πρόεδρος της τοπικής ερασιτεχνικής ομάδας καλλιτεχνών.
Πέρα από τους δύο διάσημους χαρακτήρες των βιβλίων της, τον Ηρακλή Πουαρό και τη Μις Μαρπλ, η Αγκάθα Κρίστι έγραψε και δεκάδες άλλα βιβλία με παγκόσμια απήχηση.
Ασχολήθηκε επίσης και με τη συγγραφή θεατρικών έργων. Ένα από αυτά, η “Ποντικοπαγίδα”, είναι το θεατρικό με τις περισσότερες παραστάσεις στην Αγγλία.
Τα μέρη που περιγράφει σε όλα της τα βιβλία είναι από χώρες και περιοχές τις οποίες έχει επισκεφτεί ή ζήσει η ίδια. Πολλές υποθέσεις εκτυλίσσονται στο Ντέβον όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια. Άλλες σε μέρη που επισκέφτηκε με τον πρώτο της σύζυγο. Πολλές σε περιοχές στη Μέση Ανατολή τις οποίες γνώρισε αργότερα με τον Μαξ. Αρκετές πάλι περιγράφουν την περιοχή που πέρασε όλα τα τελευταία της χρόνια. Το “Έγκλημα στο Όριαν Εξπρές” το έγραψε εξ’ ολοκλήρου στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου της Κωνσταντινούπολης. Το ξενοδοχείο διατηρεί μέχρι σήμερα αυτό το δωμάτιο σαν φόρο τιμής στη συγγραφέα.
Για να την τιμήσουν για το συγγραφικό της έργο στην Αγγλία, της απένειμαν τον τίτλο Commander of the Order of the British Empire το 1956. Την επόμενη χρονιά έγινε πρόεδρος του Detection Club, μίας ομάδας που είχε συσταθεί το 1930 από την ίδια και άλλους συγγραφείς βιβλίων μυστηρίου.
Η Αγκάθα Κρίστι, η “Βασίλισσα του Εγκλήματος”. απεβίωσε το 1976 από φυσικά αίτια, σε ηλικία 85 ετών.
Πηγές: Charles Osborne, The Life and Crimes of Agatha Christie / Robert Barnard, A Talent to Deceive-An Appreciation of Agatha Christie / Wikipedia – Κεντρική φωτογραφία: Joop van Bilsen / Anefo
Comments are closed.